Een nieuw rapport van het Ocad is bijzonder hard over de islam in België: het salafisme verdringt steeds meer de gematigde islam. Steeds meer ‘gewone’ moskeeën en islamitische centra komen onder invloed van wahabitisch salafisme, en radicaliseren. En dat zal steeds vaker tot geweld leiden, zo staat in het rapport.
Politiediensten en de Staatsveiligheid volgen de radicale islam van dichtbij, zeker na de aanslagen van 22 maart in Brussel. Die info komt allemaal samen in het Orgaan voor de Coördinatie van de Dreiging, of kortweg het Ocad. En het jongste rapport dat die maakten, lekt nu uit in De Standaard.
Het is niet meteen info om vrolijk van te worden. “Een groeiend aantal moskeeën en islamitische centra in België staat onder invloed van het wahabitische, salafistische missioneringsapparaat. Tegelijk zien we dat ook de imams van reguliere moskeeën in toenemende mate ‘salafiseren’ of al ‘gesalafiseerd’ zijn”, zo is letterlijk de conclusie van het rapport.
Wie daar verantwoordelijk voor is? Saoedi-Arabië. Want het wahabisme is een extreme strekking binnen de islam, die door de oliestaat wordt gesponsord. Daarbij gebruiken ze verschillende kanalen om zo aan actieve bekering te doen. De Saoedi’s geven studiebeurzen aan moslims overal ter wereld, maken er strenge wahabieten van en zetten ze daarna in als deel van hun bekeringsapparaat. Ze sponsoren ook overal ter wereld prestigieuze moskeeën. Zo is de Grote Moskee in Brussel in handen van de Saoedi’s en het wahabisme. Ocad omschrijft het als “een extreem-puriteins en intolerant denkkader de moslims in het Westen te doen afkeren van de Europese waarden en de normen die zij percipiëren als in strijd met de Koran”.
Steeds meer wahabitische imams preken ondertussen in de Belgische moskeeën. In onder meer Brussel, Antwerpen en Mechelen heb je ondertussen al strikt wahabitische organisaties. En de communicatiemachine loopt gesmeerd: eigen wahabitische tv-kanalen en online-media. Ocad schrijft daarover: “De kleine gematigde imam in zijn moskee is tegen al dat mediageweld niet opgewassen.” En de druk op die meer gematigde versie van de islam gaat ver, volgens Ocad: “De meeste islamitische boekhandels in België en hun onlinewinkels bieden bijna uitsluitend nog wahabitisch, salafistisch drukwerk aan. In het Arabisch of in vertaling.” Zo zijn volgens Ocad op de ‘Foire Musulmane’, een jaarlijkse beurs voor moslims in Brussel bijna alleen nog maar boeken en teksten te vinden die van de wahabitische missies, alle anderen zijn verdrongen.
Wahabisme = niet langer ongevaarlijk
En dat is niet zonder gevaar voor het Ocad. Want lange tijd beschouwden de veiligheidsdiensten dat wahabisme en salafisme als grotendeels ongevaarlijk. Ze deelden het op in drie categorieën: Een vreedzame vorm, die enkel iedereen wil bekeren, de ‘politieke’ versie die ook echt droomt van een staat met de Sharia; en dan de kleinste versie, het gewelddadige jihadistische salafisme.
Maar vandaag zegt het Ocad eerlijk dat die theorie geen steek meer houdt: de ene vorm van wahabisme en salafisme loopt gewoon over in de andere. Ocad geeft onder Fouad Belkacem als voorbeeld, maar evengoed imams als El Alami Amaouch die in Verviers predikte, en Yusuf El Gbouri, die in Hoboken en Berchem zat. Beiden waren eerst vreedzame predikers, maar uiteindelijk riep Amaouch wel op om in Syrië te gaan vechten, en Gbouri trok zelf naar de IS. Net zoals ‘Mama jihad’, Fatima Aberkan in Molenbeek, die eerst salafiste was, voor ze naar Syrië trok.
Die directe link volgens het Ocad tussen ‘het moderne wahabitische salafisme’ en en de compleet losgeslagen islam van de IS is een sterk statement. Vraag is wat de politiek gaat doen met het rapport. Zeker de rol van Saoudi-Arabië in de radicalisering is duidelijk verpletterend. Maar omwille van economische reden wordt het land niet zwaar aangepakt, zeker ook niet door de VS. Zo stond het niet op de lijst van landen die president Donald Trump in de ban deed met een inreisverbod.
