Een week in de seksshop, deel 2: de klanten, altijd een verrassing

Nieuwsgierig naar de bijzondere wereld van de hedendaagse seksshop draaide Inge Ringoot (a.k.a. Pink Monkey) een week lang mee in de grootste erotiekwinkel van Europa, de Pabo in het West-Vlaamse Roeselare. Deze week trakteert ze alle monkeys dagelijks op een unieke blik voor en achter de schermen. Vandaag: Klanten van een seksshop: altijd een verrassing.

Bijna elke dag wisten de klanten van de Pabo mij te verrassen. Zoals die ochtend toen een stoere kerel, inclusief tatoeages en piercings, de winkel binnenwandelde en ik de weg richting de zweepjes, tepelklemmen en ruige aanverwanten als de bliksem vrijmaakte. Tot hij met een tube massageolie naar de kassa trok en ik ongeveer tien meter door de grond zakte. Drie of vier, misschien zelfs vijf keer heb ik een dergelijke inschattingsfout gemaakt, maar dan had ik het door: de bedgeheimen van klanten kunnen onmogelijk ontrafeld worden op basis van hun uiterlijk. Oh ja, en op seks staat geen leeftijd. Echt niet.

Ik zou liegen mocht ik ontkennen dat ik vooraf had verwacht vooral de ‘specialere’ types aan te treffen in een erotiekshop als Pabo. Mijn bezoekje aan de Eroticabeurs in Mechelen – waar gore, vieze mannetjes wél iets te lang ongegeneerd bleven staren naar alle (bedekte) billen en borsten die passeerden – had mijn angst dan ook serieus aangewakkerd. Zo fel zelfs dat ik stiekem een extra deo in mijn handtas had gestoken (pepperspray is verboden, je weet wel) om mij te wapenen tegen klanten die de lijn tussen gepast en vulgair zouden overschrijden, of nog erger met oneerbare voorstellen zouden afkomen.

Groot was dan ook mijn verbazing toen ik vanaf het eerste uur vaststelde dat de klanten eigenlijk belachelijk normaal zijn. Van dik tot dun, slonzig tot netjes, alle types waren vertegenwoordigd, maar niet meer of minder dan dat ook in de supermarkt, op de trein of op kantoor het geval is. 

Kelder

Of ik dan nooit grote ogen heb getrokken? Tuurlijk wel. Bijvoorbeeld toen er laat op de avond (de winkel is tot 22 uur open) een man binnenwandelde, ik schat rond de 35, met comfy jeans en een blauwe regenjas. Na een gezonde portie small talk over het “opvallend deftige” decor van de winkel, vroeg hij plots geheel uit het niets waar hij “het gerief” kon vinden om zijn kelder in te richten. Slik.

Of toen ik met een vibrator voor beginners in mijn handen stond om voor te stellen aan een uiterst deftige vrouw van rond de vijftig met lang, blond haar, juwelen à volonté en een designeroutfit waar zelfs Kate Middleton jaloers op zou zijn. Tot de dame mij zelfzeker voorbij stormde, recht op de fetisjafdeling af. 

Toch was het vreemd genoeg niet hun voorkeur voor de ‘bijzondere’ producten die me van mijn sokken blies, want het aanbod is er en wat iemand tussen de lakens uitvoert, is nog altijd zijn zaak. Wel was ik bijzonder verrast over hoe ‘normaal’ de klanten eruitzagen. Alsof ik altijd had verwacht dat personen met een ‘opmerkelijke’ seksuele voorkeur er op een bepaalde manier ‘anders’ zouden uitzien. Belachelijk, zo besef ik nu. 

Moeder en zoon

Een expert in mensenkennis ben ik natuurlijk nog lang niet (en zal ik ook nooit worden), maar wie vijf dagen lang van 10 tot 22 uur mensen op een ziekelijke manier in de gaten houdt, pikt hier en daar wel iets op. Zo viel het bijvoorbeeld op dat mannelijke klanten zich vaak harder schaamden dan vrouwen. Niet dat ik iemand zag binnenwandelen met een kap tot over zijn ogen getrokken, op een 20-jarig gastje na dan, maar dat kwam vooral omdat hij naast zijn moeder door een erotiekshop liep, die dan nog eens voor de hele winkel riep: “Het is al goed, ik kom wel eens terug met je pa”.

Wel zag ik opvallend vaak de mannelijke koppelhelft verlegen naar zijn gsm-toestel gapen, terwijl de vriendin aandachtig luisterde naar wat de verkoopster te vertellen had over een potentieel, nieuw speeltje. Of die keer dat twee tienermeisjes met een vriendje binnenwandelden. Terwijl de dames vol overgave de kanten lingerie bestudeerden, deed hij zijn uiterste best om vooral niet op te kijken. “Wow, heb je dat tapijt gezien? Hoe cool!” was zowat het meest enthousiaste dat hij over zijn lippen kreeg.

Bommaseks

Naast het ruime aanbod dames en koppels, bevonden er zich onder de klanten ook verrassend genoeg enkele ouderen. En nee, dan bedoel ik geen vijftigers of zestigers, maar eerder zeventigers en tachtigers. Vergeef me mijn uitspraak, maar de gedachte dat onze oma’s en opa’s nog steeds seks hebben, heeft me altijd zo hard afgestoten dat ik het bewust uit mijn brein heb verbannen. Gelukkig hebben Lucienne en Jos (zo noem ik ze toch) mij tot nieuwe inzichten gebracht. Minstens 75 waren ze, maar dat belette hen niet om samen de zoektocht naar de perfecte vibrator aan te vatten. 

“Hoe kom je het makkelijkst klaar?”, hoorde ik filiaalverantwoordelijke Mariolein Muys vragen aan Lucienne, die minstens drie keer zo oud was als zij. “Euh… Dat weet ik eigenlijk niet”, antwoordde ze een beetje verlegen, waarop Mariolein enkele toppers uit haar vibratorcollectie voorstelde. Niet meteen een conversatie die je elke dag te horen krijgt. Maar toen ik de fonkelende oogjes en de verliefde blikken van het koppel zag toen ze met hun ‘uitverkorene’ (een felroze, middelgrote Swan voor de geïnteresseerden) hand in hand aan de kassa stonden, dacht ik maar één ding: op seks staat geen leeftijd. Echt niet.

Of ik ondertussen mijn eerste vibrator heb verkocht? Nope, daarvoor was het wachten tot op dag vijf. Eerst moest ik mijn hoofd nog breken over de vraag of mannen worden uitgesloten in een hedendaagse seksshop. Maar daar spaar ik je van… Of toch nog even. 

Morgen: Achter de toonbank in een seksshop – de pleziertjes en gevaren.

Meer
Lees meer...