De vaccinatiecampagne in heel wat landen draait op volle toeren. Sommige landen, zoals België, kunnen al uitpakken met stevige vaccinatiecijfers. We zien dan ook dat verschillende regeringen de strikte coronamaatregelen lossen. Dat zorgt er onder meer voor dat de economische activiteiten hernomen kunnen worden.

Spanning tussen vraag en aanbod

Nu het einde van de coronacrisis in zicht komt, wordt het weliswaar pijnlijk duidelijk wat de economische impact is van zo’n pandemie. Doordat bedrijven wereldwijd tijdelijk de deuren moesten sluiten door de genomen coronamaatregelen is er een verstoring ontstaan aan de aanbodzijde. Die is zodanig erg dat heel wat producenten en leveranciers moeite hebben om de toegenomen vraag bij te benen. Door de versoepelingen van de coronamaatregelen mogen we meer, en spenderen we dus meer geld. Denk bijvoorbeeld aan de restaurant- en cafébezoekjes.

Daarnaast hebben we met z’n allen tijdens de crisis heel wat nieuwe passies ontdekt. Sommigen zijn begonnen aan verbouwingen, terwijl anderen naar de fiets grepen. Afgelopen zomer bleek nog dat wie bijvoorbeeld een koersfiets wil kopen in sommige gevallen tot 2023 moet wachten vooraleer hij zijn aluminium ros kan bestijgen.

Dat onevenwicht tussen vraag en aanbod voelen we in onze portefeuille. De recente stijging van de energieprijzen zijn daar een mooi voorbeeld van. Door de toegenomen economische activiteiten is de vraag naar energie sterk gestegen, voornamelijk in China is er veel nood aan energie. En dat heeft een impact op de groothandelsprijzen op de energiemarkt. Die zijn de afgelopen weken fors toegenomen. Die stijgingen zullen heel wat consumenten (binnenkort) in hun portefeuille voelen. Voor ons land berekende de federale energieregulator CREG bijvoorbeeld dat een gemiddeld gezin met een variabel energiecontract ruim 700 euro meer zal moeten betalen voor zijn verbruik.

Elders in de wereld

Ook elders in de wereld komen de financiële en economische gevolgen van de coronacrisis naar de oppervlakte. Zo kampte het Verenigd Koninkrijk recent nog met een brandstoftekort. Dit was zodanig erg dat het leger benzinestations moest bevoorraden. Volgens analisten was dat tekort het gevolg van de gezondheidscrisis in combinatie met de Brexit.

Zelfs in Japan, waar door de zwakke groei de prijzen van veel dingen – en ook de lonen – in tientallen jaren niet veel zijn gestegen, worden consumenten en bedrijven geconfronteerd met een prijsschok voor basisproducten zoals koffie en rundvlees.

De Japanse kerninflatie van de consumptieprijzen is pas in augustus gestopt met dalen, waarmee een einde kwam aan een twaalf maanden durende periode van deflatie. Economen en beleidsmakers verwachten dat de recente prijsstijgingen de komende maanden in de officiële gegevens tot uiting zullen komen.

Inflatie in de lift

In de Verenigde Staten bedroeg de inflatie in september dan weer 5,4 procent, het hoogste peil sinds sinds januari 1991. Ook de Europese Unie ontsnapt niet aan een stevige portie inflatie. Die is in september gestegen tot 3,4 procent, het hoogste niveau sinds 2008. Sommige experts verwachten dat die tegen het einde van het jaar verder zal oplopen tot 4 procent. Dat is twee keer zo hoog als de doelstelling van de Europese Centrale Bank (ECB). Die streeft naar een inflatie van 2 procent op middellange termijn.

Vraag blijft ook wat de winter zal brengen. Een strenge winterperiode kan onder meer de energieprijzen nog verder de hoogte induwen. “De hogere energieprijzen verhogen de inflatoire druk die, samen met eventuele stroomonderbrekingen, kan leiden tot een lagere industriële activiteit en een vertraging van het economisch herstel”, liet het Internationaal Energieagentschap (IEA) onlangs nog weten.

Conclusie: De coronacrisis mag dan wel op zijn einde lopen, de economische en financiële gevolgen van die pandemie zullen we nog even in onze portefeuille voelen.

(lb)