Het gaat ogenschijnlijk uitstekend met de wereldeconomie. Maar boven dit alles hangt ook een zwaard van Damocles: een enorme schuldenberg. Die is nu – naargelang de manier van berekenen – twee tot drie keer zo groot als het globale bbp.
Het lijkt allemaal wel rozengeur en maneschijn, de 100 maanden economische groei van de VS, maar er is ook een keerzijde. Landen zoals de VS en Duitsland blijven geld lenen om hun schulden af te betalen. Maar mochten de rentevoeten plots de hoogte inschieten, dan zitten ze wel in de problemen.
Ongeacht of de aandelenbeurzen het goed doen, of er sprake is van een full employment, het blijft toch risicovol om te vertrouwen op de leningen. Eén kleine verandering en heel het systeem kan instorten.
Een Franse journalist van l’Echo ging na wat er gedaan kan worden aan deze ‘problematiek’.
Wat kan niet?
Genoeg economische groei genereren, om zo hun schulden af te betalen. Zelfs als de economie groeit, kan ze nooit de percentages bereiken, die ervoor zorgen dat de schulden afbetaald kunnen worden.
Wat kan wel?
De taksen verhogen. We weten echter wat er met Nicolas Sarkozy en François Hollande gebeurd is toen ze dit deden. Een optie is dan weer om een eenmalige belasting te heffen. Het Internationaal Monetair Fonds stelde voor om één keer een belasting van 10% te heffen op het spaargeld van de 15 lidstaten van de eurozone.