De Britse supermarktketens Tesco en Co-op en het vismerk Princes zullen geen geelvintonijn meer aanbieden. De bedrijven roepen op tot internationale samenwerking en een vangstquotum voor de tonijnsoort. Gaat deze op één na meest verkochte tonijnsoort de bedreigde blauwvintonijn achterna?
Je hebt het de jongste jaren misschien al gemerkt in je eigen vriendenkring: milieubewuste mensen zijn steeds meer geneigd om niet langer tonijnpizza te eten. De vissoort is immers langzaamaan bedreigd aan het worden. De vork zit echter iets ingewikkelder in de steel. Zo leven in de verschillende zeeën op aarde verschillende soorten tonijn. Sommige soorten worden ernstig bedreigd, terwijl andere het nog redelijk goed doen. Dat meldt onder meer de Britse krant The Guardian.
De grootste tonijnsoort is de blauwvintonijn en die wordt bedreigd. De status van de meest zuidelijke subsoort wordt zelfs aangeduid als ‘kritiek’. In Japan wordt deze tonijnsoort wel nog massaal gegeten, al worden blauwvintonijnen wereldwijd steeds minder gevangen. Anno 2020 is de blauwvintonijn nog maar goed voor amper 1 procent van de wereldwijde tonijnvangst.
De totale tonijnconsumptie neemt echter niet af. Het probleem wordt nu verschoven naar andere, minder bedreigde tonijnsoorten, die massaal gevangen worden. Het gevolg: de geelvintonijn is goed voor ongeveer een kwart van de wereldwijde tonijnvangst.
(Wat je moet weten over gerookte zalm op jouw bord.)
Grote soorten op jonge leeftijd gevangen
De geelvintonijn is een stuk minder groot dan de blauwvintonijn, maar is nog steeds een relatief grote vis. Heel wat grote vissoorten zijn dan ook een stuk kwetsbaarder voor overbevissing dan kleinere soorten. De grotere soorten kunnen hoe dan ook een hogere leeftijd bereiken en planten zich dus minder snel voort. Dit zorgt er dan weer voor dat ze minder snel herstellen van overbevissing.
De geelvintonijn kan onder natuurlijke omstandigheden maar liefst negen jaar oud en twee meter lang worden en 200 kilogram wegen. Pas wanneer de vissen 100 kilogram wegen en 1 meter lang zijn, worden ze geslachtsrijp. Ze zijn dan twee tot vijf jaar oud. Dikwijls worden net de jonge, nog niet geslachtsrijpe geelvintonijnen gevangen, omdat ze in scholen zwemmen.
Door dit fenomeen staat de blauwvintonijn er nog slechter voor. Deze vissen kunnen een lengte tot 5 meter en een gewicht tot 800 kilo bereiken. Ze worden zo’n 50 jaar oud, maar al tussen 1998 en 2005 waren de oudste blauwvintonijnen in de Middellandse Zee zo’n 15 jaar oud.
Ook de grootoogtonijn en de witte tonijn worden gegeten. In een blikje tonijn zit meestal skipjack, ook wel bonito of gestreepte tonijn genaamd. Dat is de kleinste tonijnsoort en minst bedreigde tonijnsoort met een maximale lengte van 1 meter en een gewicht tot 20 kilogram.
(EU torpedeert Belgisch energie- en klimaatplan: “Niet ambitieus”.)
Situatie in België
In België worden geelvintonijnen wel in sommige restaurants verkocht. Tonijn in blik is in de Belgische supermarkten meestal afkomstig van skipjack en tonijnsteak van witte tonijn.
Skipjack is niet bedreigd en witte tonijn is kwetsbaar. Beide soorten krijgen het MSC-keurmerk, dat een duurzame vangst garandeert.