Meyrem Almaci (46 jaar) stapt op als voorzitter van Groen. Na 8 jaar geeft ze de fakkel door. Daarmee is ze één van de langst zittende voorzitters van het Belgische partijlandschap, die opstapt.

Een klein beetje een zucht van opluchting gaat door de partij Groen, zeker bij de partijtop. Na acht jaar krijgen zij een nieuwe leider. Want Almaci, die in 2019 nog herkozen raakte na een erg nipte stemming, was intern toch wel wat gecontesteerd.

Ze kwam in 2014 aan de macht, na een ook erg nipte verkiezing tegen Elke Van den Brandt (Groen), de huidige groene minister in Brussel. Heel de partijtop had zich achter die laatste geschaard, maar Almaci won het tegen alles en iedereen. Die eenzaamheid in haar eigen partij bleef haar heel haar voorzitterschap lang kenmerken. In 2018 twijfelde ze of ze zich kandidaat moest stellen als burgemeester in Antwerpen, om het uiteindelijk aan voorganger Wouter Van Besien te laten, die jammerlijk faalde.

In 2019 herhaalde de geschiedenis zich, en was het Björn Rzoska die mocht gelden als de kandidaat van het establishment, de partijtop. Maar ook hij beet in het zand tegen Almaci, die de basis nipt achter zich kreeg. Almaci hield daarbij haar partij altijd op een stevig linkse koers, in combinatie met een traditioneel ecologisme, zonder dat ze echt tot de fundi-vleugel behoorde.

Architecte van Vivaldi

Almaci mag gelden als één van de architecten van de huidige Vivaldi-coalitie. Ze loodste haar partij na twintig jaar in oppositie opnieuw in de regering, en koos daarbij voor verrassende namen: niet Kristof Calvo, maar Petra De Sutter werd verrassend vicepremier. Zij wordt vandaag twee jaar later gezien als een erg stevige keuze: ze blijft meer dan overeind. Het was vooral vakminister Tinne Van der Straeten die de voorbije maanden erg onder vuur kwam.