Het kweken van zalm is nog een pak desastreuzer voor mariene ecosystemen dan we dachten, blijkt uit een nieuwe evaluatie. Het kweken van zalm zorgt voor vervuiling, parasieten en hoge vissterftecijfers die voor miljarden euros schade toebrengen.
Alles bij elkaar bedroeg de schade tussen 2013 en 2019 wereldwijd ongeveer 40 miljard euro volgens een nieuw rapport.
Alleen al in de Schotste zalmkwekerijen is de vissterfte meer dan verviervoudigd, van 3 procent in 2002 tot ongeveer 13,5 procent in 2019. Ongeveer een vijfde van deze sterfgevallen werd geregistreerd als te wijten aan besmetting met zeeluizen. Maar de oorzaak van ongeveer tweederde van de sterfte is niet bekend, wat impliceert dat de werkelijke sterfte als gevolg van zeeluizen – die zich voeden met zalmhuid en -slijm en effectief de vis levend verorberen – veel hoger zou kunnen zijn.
Mowi, een Noors bedrijf, produceert een vijfde van ’s werelds gekweekte Atlantische zalm, en volgens het rapport verloor het meer dan 50 miljoen zalmen aan voortijdige vissterfte tussen 2010 en 2019 (wat het bedrijf 1,7 miljard euro kostte).
Schotland is een van de grootste producenten van gekweekte zalm ter wereld. Zalmkwekerijen dragen jaarlijks voor meer dan twee miljard euro bij aan de Schotse economie. Maar de kosten in termen van milieu alleen al worden geraamd op 1,6 miljard euro van 2013 tot 2019 door Just Economics, dat het onderzoek uitvoerde voor het rapport, getiteld Dead Loss, voor de campagneorganisatie van de Changing Markets Foundation.
Omega 3
En dan is er de enorme hoeveelheid wilde vis die door zalmkwekerijen wordt gebruikt. Ongeveer een vijfde van ’s werelds jaarlijkse vangst van vis, goed voor ongeveer 18 miljoen ton, wordt gebruikt om vismeel en visolie te maken, waarvan ongeveer 70 procent naar viskwekerijen gaat. Volgens het rapport veroorzaakt dit problemen voor vissers in ontwikkelingslanden, die zien dat hun visbestanden uitgeput raken.
Sleutelsoorten zoals sardines in West-Afrika worden nu al zwaar overbevist en deze situatie zal waarschijnlijk verder verslechteren nu viskwekers de komende jaren een substantiële uitbreiding plannen. Alleen Schotland al is van plan zijn capaciteit voor viskweek tegen 2030 te verdubbelen, terwijl Noorwegen volgens het rapport een vervijfvoudiging verwacht tegen 2050.
Zalmkwekers zouden oliën uit algen kunnen gebruiken als bron van omega 3 voor hun gekweekte vis, om zo visolie uit gevangen vis te vervangen, maar weinigen doen dat volgens het rapport.
Het auteurs van het rapport onderzochten ook de zalmkweekindustrie in Canada, Noorwegen en Chili, de andere grootste producenten ter wereld. Ze ontdekten dat van de kosten in verband met het kweken van vis, ongeveer 60 procent wordt gedragen door de producenten (in de vorm van vissterfte en de kosten voor de behandeling van zeeluizen). Maar ongeveer 40 procent van de kosten worden gedragen door de bredere samenleving. Die draait op voor de vervuiling, verlies van vispopulaties en de gevolgen voor de klimaatcrisis.
Lees ook: