Vandaag is het in Liefde voor Muziek aan de ruwe bolster met het peperkoeken hart van het gezelschap om zijn songs uit te lenen aan zijn collega-artiesten. De voorbije weken verraste Sean Dhondt zelf telkens met een unieke sound en gaf hij elke song een heel eigen invulling. In zijn eigen aflevering laat hij zich meeslepen door de bewerkingen van zijn collega’s. En die roepen heel wat emoties bij hem op. Wij spraken met Sean Dhondt.

Hoe blik je terug op Liefde voor Muziek?

Sean Dhondt: “Met blijdschap, verwondering en een grote portie dankbaarheid dat ik dat heb kunnen doen en dat ik me als muzikant zo heb kunnen smijten in een avontuur. Ik apprecieer erg het vertrouwen dat ik kreeg van heel die crew, de band en de andere deelnemers. Ik ben er in positieve zin van geschrokken met hoeveel liefde voor muziek iedereen daar aan de slag ging.”

“Ze hadden me eerder al een aantal keren gevraagd om deel te nemen, maar toen heb ik steeds afgehouden, omdat ik niet voelde dat het voor mij het juiste moment was. Liefde voor Muziek kan een toffe doorstart zijn voor een nieuwe plaat, of in mijn geval mijn soloproject. Daarom was ik heel blij dat ze me opnieuw vroegen. Ik ga binnenkort solo muziek uitbrengen. Dit is de perfecte manier om via covers van anderen te laten zien waar ik de jongste tijd mee bezig ben. Het was een zeer leuke ervaring.”

(Lees hier het interview met Peter Vanlaet.)

Nederlands- en Engelstalig

Hoe verliepen de voorbereidingen? Alle nummers in een nieuw jasje steken lijkt me niet eenvoudig?

Sean Dhondt: “Daar kroop inderdaad wel wat werk in. Overdag maak ik natuurlijk radio en dan zijn er nog televisieproducties zoals The Voice en The Voice Kids. Als je deelneemt aan Liefde voor Muziek, wil je dat goed doen, dus heb ik me meerdere nachten opgesloten in mijn homestudio thuis. Ik had wel altijd een idee wat ik wou doen en welke vibe ik bij sommige nummers wou creëren.”

“Als je dan achteraf, op de repetities met de band, ziet hoe alles in zijn plooien valt, komt echt de goesting om de nummers te laten horen aan de andere deelnemers. Dat was superspannend. Ik vond het ook heel tof om als soloartiest nergens aan vast te hangen. Als soloartiest kon ik Liefde voor Muziek als een speeltuin gebruiken en zowel in het Engels als in het Nederlands zingen.”

(Lees hier het interview met Gene Thomas.)

Geen rock

Had je meer moeite met het repertoire van sommige artiesten? Je bent bij het grote publiek natuurlijk meer bekend als rockzanger.

Sean Dhondt: “Ik kan je al verklappen dat ik net niet voor dat genre gegaan ben. Er zat nergens een gitaar tussen, het was niet mijn bedoeling om daar iets te komen doen in de stijl van Manoeuvres of Nailpin. Die nummers werden natuurlijk wel gecoverd door de andere deelnemers, maar ik ben blij dat ik heb kunnen verrassen. Dat is dan ook wat ik met mijn nummers wil doen.”

“Bij het nummer van Gene Thomas wist ik meteen wat ik wou doen. Ik had direct de sfeer in mijn hoofd en zag er iets heel soundtrack-achtig in. Het laatste wat ik heb afgewerkt, was een song van Mama’s Jasje, van Peter Vanlaet. Ik vond niet meteen de juiste vorm en vond het toch heel belangrijk om er iets eigen van te maken. Ik wou niet gewoon de karaoketrack met mijn stem erop brengen, daarvoor heb ik teveel ideeën en ben ik te creatief.”

(Lees hier het interview met Karen Damen.)

Muzikale grenzen aftasten

Is het belangrijk om als artiest of muzikant buiten je eigen muzikale grenzen en genres te treden en te kijken wat anderen doen? Is dat verrijkend?

Sean Dhondt: “Zeker. Dat is essentieel voor elke kunstvorm. Alleen in je eigen wereldje zitten, is ook maar niets, je moet inspiratie opdoen. Het toffe aan Liefde voor Muziek is dat Regi bijvoorbeeld iets totaal anders doet dan ik, en ik dan weer iets helemaal anders dan wat The Starlings doen. Als je dan door hun repertoire gaat, kom je heel toffe dingen tegen die je anders nooit ontdekt zou hebben, omdat je die cd’s anders niet zou hebben opgelegd.

“Ik heb alleszins heel veel geleerd uit het programma. Ik was al aan mijn plaat aan het schrijven voor de opnames. Daarna wist ik nog beter hoe mijn muzikale hersenspinsels bij anderen binnenkomen. Iets wat voor mij heel logisch lijkt, is dat voor iemand anders soms niet. Je hebt dat ook niet altijd door, maar het was leuk om te analyseren hoe mensen mijn nummers interpreteren en wat voor emoties dat bij hen losmaakt. Je schrijft muziek vanuit een buikgevoel, maar er je kan er soms ook rationeel naar kijken. Het is leuk om met zo’n programma je muzikale eigenheid nog meer te ontdekken en nog meer in de verf te zetten.”

Is er iemand die je verbaasd heeft met een cover van één van jouw songs?

Sean Dhondt: “Tom en Kato van The Starlings hebben me zeker verbaasd. Bijna elke versie die ze brachten, vond ik echt fantastisch. Ik ben een grote fan geworden van wat ze samen doen. Hun cover die ze van mij gedaan hebben, was één van de nummers die mij het meeste raakte. Ze vonden het zelfs raar dat ik zat te wenen. Als je een tekst, die je zo lang geleden geschreven hebt, op een andere manier terug in je gezicht gegooid krijgt, kan dat heel confronterend zijn. Ik werd terug gekatapulteerd naar het moment waarop ik het nummer thuis in de zetel zat te schrijven. Dat had ik niet verwacht. Als je het programma op televisie ziet, vraag je je misschien af waarom iedereen daar zit te janken, maar in het echt komen die nummers wel hard binnen.”

Groepsdynamiek

Heeft de afgelegen Spaanse villa de dynamiek van het programma beïnvloed?

Sean Dhondt: “De villa was heel chique met een gezamenlijke ruimte en een piano. Vaak waren er spontane singalong-momenten en na de opnames zaten we er samen met chips en drankjes. We hebben heel veel gelachen. Ik ben even samen met Peter in het zwembad gedoken, maar voor de rest hebben we daar niet veel gebruik van gemaakt.”

“Op de luchthaven merkte ik al dat het een hele toffe groep mensen was. Vanaf het moment dat we in de villa ingetrokken waren, hingen we snel aaneen. Hoe anders je ook bent, je bent daar met dezelfde missie. En iedereen is even zeker en onzeker van zijn stuk. Je bent hoe dan ook wat zenuwachtig, maar ook benieuwd naar welke nummers van jezelf gecoverd worden.”

Zou je zeggen dat er ook een gevoel van competitie was tussen de deelnemers?

Sean Dhondt: “Ik heb dat nooit gehad. De meesten hadden dat gevoel niet. Je trekt ook gewoon iemand mee in je eigen muzikale wereld. Het competitieve aspect zat er misschien eerder in in de zin dat je maar één kans kreeg om een versie van een nummer te brengen. Je was dus eigenlijk in competitie met jezelf. Iedereen zingt ook echt live, het is geen studioversie. Je wil dat echt goed doen. Het was herkenbaar om te zien dat iedereen ’s avonds veel zenuwen had. Die ontlading als dat goed gaat, is een deel van het plezier.”

Ideale Liefde voor Muziek

Als je een ideale Liefde voor Muziek zou mogen samenstellen, wie zou er dan zeker in moeten zitten?

Sean Dhondt: “Ik zou een arm en een been geven om eens met Alison Krauss te mogen samenwerken. Ze speelt geweldig fiddle en heeft ooit met Robert Plant van Led Zeppelin een plaat gemaakt. Ik ben naar een concert van hen geweest en heb daar echt met open mond naar staan staren. Moest dat ooit lukken, een duetje ofzo, ik kan het me niet voorstellen, maar zeg nooit nooit.”

Toekomstplannen

Wat zijn je toekomstplannen?

Sean Dhondt: “In mei of juni ga ik een eerste solo single uitbrengen in de nasleep van Liefde voor Muziek. Daarna blijf ik singles uitbrengen. Ook ben ik nog veel nummers aan het schrijven. Om dan uiteindelijk een langspeelplaat uit te brengen. Met mijn band Manoeuvres heb ik altijd nummer per nummer gelost, maar dit keer wil ik het uiteindelijk echt bundelen als één album, één concept.“