Muziek is voor velen onder ons een dagelijkse metgezel. Op het openbaar vervoer of in de wagen. Wanneer je wil feesten en dansen of wanneer je getroost wil worden. Een jaar zonder muziek, daar kunnen wij ons niets bij voorstellen. Er was gelukkig meer dan genoeg keuze om een playlist uit samen te stellen. De 100 beste nummers – volgens ons – geven we hier graag mee. De eerste 25 nummers krijgen een korte toelichting mee, onderaan staan alle nummers verzameld in één playlist.
1. Olivia Rodrigo – drivers license
Olivia Rodrigo heeft toch dé doorbraak gemaakt van 2021. Van TikTokker naar de top van de internationale hitparades. Drivers license was het eerste echte hitparadesucces van Rodrigo, die nog maar 18 jaar jong is en had meteen alles: hitgevoeligheid, een slimme insteek én een flinke dosis hartzeer. En het bleek niet het einde, maar het begin voor de zangeres, want ook haar album ‘SOUR’ bleek een voltreffer. Volgend jaar trekt ze voor het eerst op wereldtournee. In ons land heeft ze een stop ingepland in Vorst Nationaal.
2. Silk Sonic – Leave The Door Open
Ook helemaal nieuw was de samenwerking tussen Bruno Mars en Anderson .Paak. Leave The Door Open was hun eerste gezamenlijke wapenfeit en meteen leverden ze de meest zwoele track van het jaar af. Leave The Door Open was een schot in de roos en dit najaar bracht het duo ook een uitstekend album uit. Wij willen graag nog meer van dit.
3. Little Simz – Introvert
Little Simz uit zich als introvert op de openingstrack van haar succesalbum ‘Sometimes I Might Be Introvert’. Als contrast heeft ze van dat openingsnummer net een zeer filmisch, bombastisch en lang nummer gemaakt. Maar pas op: Introvert gaat over veel meer dan introvert zijn alleen en dat is volgens de zangeres het mooie eraan: bij andere luisteraars zullen andere elementen blijven hangen. Het is zes minuten smullen en na deze single en het bijhorende nummer is iedereen het erover eens: Little Simz speelt nu op een hoger niveau dan voorheen.
4. The War On Drugs feat. Lucius – I Don’t Live Here Anymore
“I need a chance to be reborn” zingt Adam Granduciel op deze single van The War On Drugs. Op dit nummer zingt hij over hoe onze hersenen herinneringen hervormen en over de nood aan een nieuwe start. “I need some time, I need control, I need your love/I wanna find out everything I need to know” klinkt het. Ook muzikaal heeft de band een nieuwe start gemaakt, met een nieuw album waar de jaren 80 zeer nadrukkelijk hun stempel op het traditionele geluid van de band hebben gedrukt.
5. Billie Eilish – Happier Than Ever
Happier Than Ever was ook de titeltrack van het nieuwe album van Billie Eilish. Laat je niet door de titel misleiden, want voor die “happier than ever” komt wel nog het venijnige zinnetje “When I’m away from you…” Eilish is dit jaar nog maar pas 20 geworden, maar presteert intussen al een aantal jaren op een hoog niveau. Ook in dit nummer hoor je dat ze blijft experimenteren met geluid: twee minuten voor het einde ontploft het nummer om vervolgens helemaal de vernieling in te worden gespeeld.
6. Nick Cave & Warren Ellis – Carnage
Ook dit nummer is een titeltrack, van een soort van lockdownplaat die Nick Cave en zijn kompaan Warren Ellis in elkaar knutselden. Waar het nummer precies over gaat, is niet altijd even duidelijk en eigenlijk ook niet zo heel erg belangrijk. Wel is het duidelijk dat er nog gerefereerd wordt naar de rouw die heel erg naar voren kwam op de twee vorige platen van Nick Cave & The Bad Seeds na het plotse overlijden van één van zijn Cave’s zoons. Carnage lijkt een song te zijn die al sindsdien meedraait en die niet eerder afgewerkt is geraakt.
7. The National – Somebody Desperate
Van The National hebben we al even niets meer gehoord. Aaron Dessner is stevig in de weer geweest met Taylor Swift en met Big Red Machine en vorig jaar heeft Matt Berninger een soloalbum uitgebracht. Toch lijkt 2022 wel weer een jaar voor The National te worden, want ze sieren al een aantal festivalaffiches, waaronder een nieuw festival in Zeebrugge. De nog redelijk verse single Somebody Desperate is voor zover we kunnen nagaan nog geen voorloper van een album, maar hoort bij Cyrano, een film met Peter Dinklage (vooral bekend van Game Of Thrones) die bij ons op 5 januari had moeten uitkomen. Dat terzijde vinden we het nog eens fijn om The National in zijn meest ingetogen vorm te mogen horen.
8. Villagers – So Simpatico
Volgens Conor O’Brien is So Simpatico “een pure popsong over de essentie van de liefde.” Er was een versie met meer tekst, maar toen de rest van de band naar huis ging heeft O’Brien er een hoop woorden van geschrapt en heeft hij in de tweede helft van de song vooral de muziek laten praten. Het is de juiste beslissing gebleken.
9. Lorde – Solar Power
De bijhorende plaat heeft ons niet helemaal gebracht waar we op gehoopt hadden, maar titeltrack Solar Power was wel een goeie soundtrack bij de zomer. Of: een soundtrack tijdens onze regenachtige zomer die toch de zon tevoorschijn deed komen.
10. Frank Carter & The Rattlesnakes feat. Joe Talbot – My Town
Tot nu toe lag het tempo in de top 10 eerder aan de lage kant, maar Frank Carter & The Rattlesnakes gaan recht vooruit op deze My Town. Het nummer werd geïnspireerd door de akelige leegte van steden tijdens de verschillende lockdowns. Van daaruit wordt er een link gemaakt naar het mentale moeilijkheden en onze neiging om die ergens diep weg te stoppen (“We hide those tears behind closed doors/Never talk about our fear”) waar zowel Carter zelf als gastzanger Joe Talbot van IDLES al ervaring mee hebben.
11. Dinosaur Jr. – I Ran Away
Eerlijk, we hadden niet meer verwacht om nog een nummer van Dinosaur Jr. te horen dat ons zou verrassen en waar we bijna instant verliefd op werden. Maar plots is het er dan toch: een pretentieloos lichtvoetig nummer dat doorkliefd wordt door een heerlijke gitaarsolo. Soms hoeft het echt niet meer te zijn.
12. IDLES – The Beachland Ballroom
The Beachland Ballroom was in september de eerste single die ons moest warm maken voor alweer een nieuw album van IDLES. Daarop is al te horen wat op album ‘Crawler’ bevestigd zou worden: er zou niet alleen maar gebeukt worden op het nieuwe album. Joe Talbot doet op het album meer aan introspectie en The Beachland Ballroom heeft muzikaal zelfs iets soulvol. Inhoudelijk gaat het nummer over de verwerking van trauma.
13. Billie Eilish – Your Power
Dit lieve zachte nummer van Billie Eilish is weer een voorbeeld van hoe de zangeres vaak muzikaal een andere indruk geeft dan inhoudelijk. Your Power gaat namelijk over een gewelddadige relatie. In een interview vertelde Eilish dat het niet over een relatie met een specifiek persoon gaat, maar dat ze door het nummer hoopt te kunnen aanzetten tot reflectie en – in een volgende stap – verandering bij iemand die in zo’n relatie zit.
14. The War On Drugs – Living Proof
Ook The War On Drugs blijft durven: het was met dit zacht en bescheiden nummer dat ze hun album aankondigden. Opnieuw gaat het hier over verandering en over rechtkrabbelen na een moeilijke periode. Volgens Adam Granduciel was het de ideale song om het album op een zachte manier te openen.
15. Sharon Van Etten & Angel Olsen – Like I Used To
Like I Used To is het resultaat van twee zangeressen die al jaren het grootste respect voor elkaar hebben en elkaar hier en daar wel eens tegenkwamen, maar die elkaar niet echt goed kenden. Sharon Van Etten schreef op haar sociale media dat ze al heeft moeten wenen op concerten van Angel Olsen. Ze had nog een song liggen waarmee ze vast zat en die ideaal was voor een duet. Ze contacteerde Angel Olsen en die bleek dolenthousiast. De rest is geschiedenis.
16. CHVRCHES feat. Robert Smith – How Not To Drown
Het hoeft niet te verbazen dat de leden van CHVRCHES grote fan zijn van The Cure. Wie niet, trouwens? Het was hun grote droom om eens samen te werken en dus stuurde het management gewoon een mailtje. En zo geschiedde. Volgens Lauren Mayberry schreef ze het nummer over de enige periode waarin ze er ooit over nadacht om te stoppen met CHVRCHES en in het algemeen gaat het nummer dus over het gevoel hebben dat je verdrinkt. Maar intussen is alles weer oké, want na de samenwerking met Robert Smith liet de zangeres optekenen: “My mind will never stop being blown.”
17. Leon Bridges – Why Don’t You Touch Me
Een soulballade over een man die misschien nog wel fysiek bij zijn geliefde is, maar die de fysieke afstand voelt groeien. Leon Bridges bewijst nog maar eens wat voor ongelooflijk talent hij is.
18. Big Red Machine feat. Fleet Foxes & Anaïs Mitchell – Phoenix
Aaron Dessner is al sinds het begin van Fleet Foxes fan van de tijdloze stem van Robin Pecknold, de zanger van de band. In Phoenix gaat hij in dialoog met Justin Vernon (Bon Iver) en samen zingen ze gewoon over de enige keer dat ze elkaar ontmoet hebben, in een backstage van een zaal tien jaar geleden. Anaïs Mitchell reageert daar dan weer op. Phoenix was een knutselwerkje waarbij de leden vanop afstand met elkaar werkten, maar de song is volgens Aaron Dessner wel datgene waarop hij altijd gehoopt had toen hij met Big Red Machine begon.
19. Wet Leg – Chaise Longue
Tussen alle grote namen zowaar een debuutsingle: de eerste plaat van het Britse duo Wet Leg komt er pas in april van volgend jaar aan en daar wordt onder muziekliefhebbers erg naar uitgekeken. De inspiratie voor deze song was doodgewoon een stoel van één van de twee die die geërfd had van haar grootvader. En ja, de song is daar ook in geschreven.
20. Wolf Alice – Smile
De vibe die Wet Leg meebrengt trekken we even verder, want ook Smile van Wolf Alice is een stevige rocker. Dit nummer gaat over de invullingen die mensen automatisch maken over andere mensen. En omdat het niet altijd over miserie hoeft te gaan is de hoofdpersoon in de tekst eens erg zelfzeker en tevreden met zichzelf: “I am what I am and I’m good at it/And you don’t like me, well that isn’t fucking relevant.” Voilà.
21. Fred again… & The Blessed Madonna – Marea (We’ve Lost Dancing)
Ook in 2021 werd er weer niet heel veel gedanst. Het leek er even op dat het “rijk der vrijheid” zoals het genoemd werd binnen handbereik lag, maar intussen zijn de clubs weer op slot. Het houdt het nummer van Fred again… alleen maar relevant. In de tekst wordt er overigens stilgestaan bij wat we nog allemaal verloren hebben: de knuffels met vrienden en andere mensen waar we van houden, ruimte, allerlei dingen die we vanzelfsprekend vonden. En dan weerklinkt: “What comes next will be marvelous.” Laten we ons daaraan vasthouden.
22. Lana Del Rey – Tulsa Jesus Freak
Lana Del Rey heeft zelf een katholieke opvoeding genoten en zong als kind ook in een kerkkoor. Of ze nu nog echt gelovig is, weten we niet. Als het nog zo is houdt ze haar overtuigingen voor zichzelf. Wel refereert ze vaak aan religie in haar teksten. Ook hier, in een mooie maar mysterieus verhalende song over – of zo lijkt het toch – de ene die niet bij de ander kan omdat de religie in de weg staat.
23. Olivia Vedder, Eddie Vedder & Glen Hansard – My Father’s Daughter
Er lijkt een generatiewissel gaande. Naast Olivia Vedder – de dochter van Eddie Vedder, frontman van Pearl Jam – heeft ook Noah Yorke, zoon van Thom Yorke van Radiohead, dit jaar een single uitgebracht. Het kleinood van Olivia Vedder – dat bij de film Flag Day hoort – bracht het mooiste resultaat voort. Misschien wel net omdat het een hartverwarmend familieonderonsje is tussen vader en dochter.
24. Strand Of Oaks – Galacticana
Teksten mogen soms ook gewoon heel duidelijk zijn: Timothy Showalter vertelde ons dat hij Galacticana speciaal heeft geschreven om het live te kunnen spelen van zodra het weer kan. De openingsregels van het nummer zijn niet toevallig “I believe that ecstasy happens when we all get together/Standing right in front of me feeding off the energy together.” En dan zegt hij tegen zijn publiek “I don’t want to drag you down.” Het past bij het voornemen van de zanger om weliswaar zijn problemen te bezingen op zijn nieuwe album, maar om dat te doen in popsongs waar licht in door kan schemeren. Wie Strand Of Oaks live aan het werk wil zien: in februari staat hij geprogrammeerd in De Roma. Laten we hopen dat dat concert zal kunnen doorgaan.
25. William Fitzsimmons – To Love Forever
William Fitzsimmons is wat ons betreft nog altijd te onbekend. De Amerikaan bracht sinds 2005 al zeven albums uit, maar ook zijn nieuwe ‘Ready The Astronaut’ ging eerder dit jaar redelijk geruisloos voorbij. Toch kennen we maar weinig muzikanten die nog puurder met muziek bezig zijn dan hij. We geven graag dit gevoelige liedje nog mee, over alles geprobeerd hebben en toch falen.