De ecologische voetafdruk van de Vlaming bedraagt een gigantische 9 hectare, de helft meer dan de zes hectare van de Walen. We zijn daarmee wereldwijd een van de slechtste leerlingen van de klas, blijkt uit onderzoek van de Global Footprint Network waarover De Standaard bericht.

De ecologische voetafdruk berekent hoeveel oppervlakte nodig is om in de behoeften van één persoon te voorzien. Het wereldwijde gemiddelde is 1,8 hectare, maar dat cijfer wordt uiteraard enorm naar beneden gehaald door de derdewereldlanden. In landen met een hoog gemiddeld inkomen ligt dat gemiddelde gevoelig hoger: begin jaren zeventig piekte dat cijfer rond de 6 hectare, maar is intussen iets gezakt richting 5.

België is echter een uitzondering op die regel. De Belgische ecologische voetafdruk blijft maar groeien, en bedraagt intussen al 7,6 hectare. Opvallend is het verschil tussen Vlaanderen (9 hectare) en Wallonië (6 hectare). Indien de hele wereld aan hetzelfde tempo van de Vlamingen zou consumeren, zijn er in feite vijf aardbollen nodig.

Buurlanden

Maar de hele wereld verbruikt niet zo veel als wij. We doen het zelfs pakken slechter dan onze buurlanden, en zelfs dan het traditioneel slecht scorende Amerika. De Franse voetafdruk bedraagt 5,2 hectare, de Duitse 6,1, de Nederlandse 6,7 en de Britse 5,9. De Amerikanen zitten iets boven de 7 hectare per persoon. 

De ecologische voetafdruk wereldwijd van 1961 tot nu. Donkergroen betekent dat er in het land meer geproduceerd kan worden dan verbruikt, donderrood het omgekeerde.

Momenteel is er globaal gezien al nood aan anderhalve aardbol om in onze behoeftes te voorzien. Als we gewoon voortdoen zoals we bezig zijn, dan zullen we tegen 2050 bijna drie aardbollen nodig hebben. Uiteraard lukt dat niet, en dus zullen we onze gewoontes enorm moeten veranderen.

Carpoolen

De reden dat Vlaanderen zo slecht scoort, is omdat we met z’n allen gigantische afstanden doen om naar ons werk te rijden. Dat doen we bovendien veelal op ons eentje, aan carpoolen doen Vlamingen niet graag. Het wordt ook absoluut niet aangemoedigd. In de Verenigde Staten zijn er bijvoorbeeld minder drukke carpoolvakken op de snelwegen die je alleen mag gebruiken als er minstens twee personen in de wagen zitten. Ook eten we anders dan onze buurlanden: we consumeren veel meer plantaardige olie, en de vis op ons bord heeft vaak een hoge ecologische voetafdruk.

Een groot aantal landen verbruikt dus veel meer dan ze kunnen produceren aan natuurlijke rijkdommen, energie en voedsel. België zou ongeveer zeven keer zijn eigen oppervlakte nodig hebben, waardoor we één van de slechtst scorende landen ter wereld zijn. Ook de Japanners doen het met 7,1 enorm slecht.

Eigen oppervlakte

Hoewel we altijd denken dat vooral Amerikanen ver boven hun status leven, hebben zij ‘amper’ 1,9 keer de eigen oppervlakte nodig. Voor Frankrijk is dat 1,6 en India 1,8. China zit momenteel al aan 2,5 keer de eigen oppervlakte, maar die hoeveelheid stijgt enorm snel. Naar verwachting zullen ze landen als het Verenigd Koninkrijk (3,5), Italië (4) en Zwitserland (4,2) dan ook snel bijhalen.

Gelukkig kan het ook anders, en zijn er landen die minder verbruiken dan de natuurlijke rijkdommen die hun land kan produceren, al raken ook die rijkdommen steeds sneller uitgeput. In Europa zijn dat de Scandinavische landen. Ook in Australië, Brazilië en Canada is de balans nog positief. Het zijn dan ook allemaal landen met een gigantische oppervlakte, zeker in vergelijking met het inwonersaantal.