We zijn weliswaar gealarmeerd door de klimaatcrisis, maar de meesten onder ons geloven dat we al meer dan genoeg doen om en weinigen zijn bereid om significante veranderingen in hun levensstijl aan te brengen. Dat blijkt uit een nieuw internationaal onderzoek. Er is nauwelijks bereidheid om bijvoorbeeld minder te gaan vliegen of de auto aan de kant te zetten of minder vlees te gaan eten.

Uit het onderzoek blijkt dat 62 procent van de ondervraagden de klimaatcrisis ziet als de belangrijkste milieu-uitdaging waarmee de wereld nu wordt geconfronteerd, vóór luchtvervuiling (39%), de impact van afval (38%) en nieuwe ziekten (36%).

Maar toen hen werd gevraagd om hun individuele actie te beoordelen, zagen mensen zichzelf over het algemeen als veel meer toegewijd aan het milieu dan anderen in hun lokale gemeenschap of welke instelling dan ook.

Ongeveer 36% beoordeelde zichzelf als “zeer toegewijd” aan het behoud van de planeet, terwijl slechts 21% van mening was dat hetzelfde gold voor de media en 19% van de lokale overheid. Slechts 18% vond dat hun lokale gemeenschap even betrokken was als zijzelf, terwijl nationale regeringen (17%) en grote bedrijven (13%) als nog minder betrokken werden beschouwd.

Respondenten waren ook niet geneigd om zelf meer te gaan doen om de klimaatverandering tegen te gaan. De meesten (76%) van de ondervraagden in de 10 landen zeiden dat ze strengere milieuregels en -voorschriften zouden accepteren, maar bijna de helft (46%) was van mening dat het niet echt nodig was voor hen om hun persoonlijke gewoonten te veranderen.

Waarom we niet meer willen doen

Slechts 51% zei dat ze zeker individuele klimaatactie zouden ondernemen, 14% zei dat ze dat zeker niet zouden doen en 35% twijfelde. Mensen in Polen en Singapore (56%) waren het meest bereid om te handelen, die in Duitsland (44%) en Nederland (37%) het minst. (België zat niet in het onderzoek dat in september van dit jaar plaatsvond.)

De meest voorkomende redenen om niet meer te willen doen, waren: “Ik ben trots op wat ik momenteel doe” (74%) en “Er is geen overeenstemming onder experts over de beste oplossingen” (72%). Andere redenen om niet meer te willen doen, waren onder meer: ​​”Ik kan het me niet veroorloven om die inspanningen te leveren” (60%), “Ik heb geen informatie en advies over wat ik moet doen” (55%), “Ik denk niet dat individuele inspanningen echt een impact kunnen hebben” (39%), “Ik geloof dat de bedreigingen voor het milieu worden overschat” (35%) en “Ik heb niet de ruimte om erover na te denken” (33%).

Slechts één op vier wil raken aan vliegen of auto

Op de vraag welke acties prioriteit moeten krijgen, hechten mensen bovendien meer belang aan maatregelen die al ingeburgerde gewoontes waren, minder individuele inspanning vergen of waar ze weinig directe verantwoordelijkheid voor dragen.

Ongeveer 57% zei bijvoorbeeld dat het verminderen van afval en het vergroten van recycling “zeer belangrijk” was. Andere maatregelen die als prioriteit werden gezien, waren het terugdraaien van ontbossing (54%), het beschermen van bedreigde diersoorten (52%), het bouwen van energiezuinige gebouwen (47%) en het vervangen van fossiele brandstoffen door hernieuwbare energie (45%).

De respondenten vonden maatregelen die hun eigen levensstijl zouden kunnen beïnvloeden echter beduidend minder belangrijk: het verminderen van hun energieverbruik werd door slechts 32% als prioriteit gezien, terwijl amper 25% het openbaar vervoer de voorkeur gaf boven de auto en niet meer dan 24% gelooft dat ons landbouwmodel radicaal moet worden gewijzigd.

Slechts 23% vond het belangrijk om het reizen per vliegtuig te verminderen en extra te betalen voor producten die niet aan de milieunormen voldoen om de planeet te beschermen. Amper 22% vindt dat voertuigen op fossiele brandstoffen moeten worden verboden (22%). 18% is bereid minder vlees te gaan eten.

(evb)