Mocht de dikke Van Dale ooit plannen maken om een woordenboek voor honden uit te brengen, kunnen ze hun recente aanwinst selfie alvast schaamteloos overnemen. Zo zijn onze ijdele viervoeters evenmin vies van een zelfportretje hier en daar. Net als hun baasjes tonen ze vooral hoe het niet moet.
Les 1: neem nooit je baasje als voorbeeld. Nooit.
Wil je de rest van je leven de Miley Cyrus onder de honden zijn? Nee, liever niet? Hou je tong dan maar netjes in je muil.
Een hond die eruitziet als een stoere rapper is cool en zo, maar beloof geen dingen die je niet kan waarmaken.
De sleeping face, serieus? Alsof iemand gelooft dat je echt slaapt.
En nee, voor lijk spelen komt evenmin geloofwaardig over. Al zit het qua kleur wel helemaal goed.
Niet goed geluisterd naar de goede raad van fotograaf Peter Hurley? Vergeet de opengesperde, “stiekem voel ik me zo onzeker”-blik, maar knijp je ogen lichtjes toe en de likes, shares en reacties stromen zo binnen.
Voila, that’s how you do it! En nog een extra koekje voor de filter.
Dacht je nu echt dat die rommel op de achtergrond niet zou opvallen?
En nee, de badkamer is niet de beste locatie om een selfie te shooten, hoe gespierd jouw blote bovenlijf ook mag zijn…
Super dat je flink je tandjes poetst en zo, maar euh… pronken met een wit gebit werkt echt niet als je ondertussen recht in je neusgaten kan gluren.
Zeker niet als er tegelijk nog haartjes uit je neus schieten.
Al is er nog geen reden tot paniek, want er zijn altijd gevallen die nog 1.000 keer hopelozer zijn…
