Terwijl Russische strijdkrachten hun aanwezigheid aan de oostgrens van Oekraïne vergroten en de angst voor een invasie toeneemt, staan twee steden in de oostelijke Donbas-regio van het land centraal als belangrijke locaties om de crisis te begrijpen.

Donetsk en Loehansk worden gecontroleerd door door Rusland gesteunde separatisten en hebben enkele van de hoogste percentages etnische Russen en Russisch sprekende inwoners in Oekraïne.

De Donbas-regio is dichter naar Rusland toegegroeid sinds Rusland de Krim in 2014 annexeerde, en de twee belangrijkste steden hebben zichzelf uitgeroepen tot de Volksrepubliek Donetsk en de Volksrepubliek Loehansk. Geen van beide gebieden wordt door de Verenigde Staten of andere wereldmachten als onafhankelijk erkend, en beide worden door de Oekraïense regering als terroristische organisaties beschouwd.

De Veiligheidsraad van Poetin drong er vandaag bij hem op aan om hen als onafhankelijk te erkennen.

Met meer dan naar schatting 190.000 Russische troepen aan de grens met Oekraïne, vrezen de Verenigde Staten en andere westerse regeringen dat rebellen in Donetsk en Loehansk die in opdracht van Poetin werken valse vlag-aanvallen zullen uitvoeren op hun eigen volk en de schuld zullen geven aan het Oekraïense leger om verwarring te zaaien en een voorwendsel voor oorlog te creëren.

Hoewel de Russische regering dit heeft ontkend, heeft Poetin een lange geschiedenis van beschuldigingen tegen hem voor het gebruik van dergelijke operaties.

Waarom erkenning zware gevolgen heeft

Rusland heeft de twee staten gecontroleerd en bewapend sinds het uitbreken van de gevechten in Zuidoost-Oekraïne na een revolutie in Kiev in 2014, maar wilde ze in Oekraïne houden met het recht om een ​​veto uit te spreken over cruciale beslissingen zoals lidmaatschap van de NAVO.

Oekraïne heeft gezegd dat het elk besluit van Rusland om de onafhankelijkheid van de gebieden te erkennen zal aanvechten en het zou erkennen als een Russisch besluit om de akkoorden van Minsk te verlaten, het vredesakkoord dat in 2015 werd ondertekend en dat op het punt staat in te storten.

De daad van erkenning is betekenisvol omdat de grenzen die worden opgeëist door de door Rusland gesteunde leiders van de twee afgescheiden regio’s, Donetsk en Loehansk, zich uitstrekken tot buiten het grondgebied dat ze nu controleren en overlopen in de ruimte die wordt gecontroleerd door het Oekraïense leger.

Als Rusland de twee regio’s, de Volksrepubliek Donetsk en de Volksrepubliek Loehansk, erkent, zou het separatistische leiders in staat kunnen stellen om militaire hulp van Rusland te vragen, wat mogelijk de weg vrijmaakt voor een militair offensief, zeggen Oekraïense functionarissen. Oekraïne zou dat waarschijnlijk interpreteren als Russische troepen die Oekraïens grondgebied binnenkomen.

De erkenning gaat lijnrecht in tegen de Minsk-akkoorden uit 2014 en 2015, die de basis vormen voor vrede in de regio. Daarin spraken Oekraïne, Rusland, Duitsland en Frankrijk af de twee regio’s een speciale status binnen Oekraïne te geven, inclusief de mogelijkheid om toetreding tot de Europese Unie of de NAVO te vetoën. President Poetin hamerde de afgelopen tijd zelf herhaaldelijk op het belang van het naleven van de akkoorden.

Minister Lavrov van Buitenlandse Zaken zei tijdens het Veiligheidsberaad dat de Minsk-akkoorden geen zin meer hebben, omdat Oekraïne die volgens hem continu overtreedt, bijvoorbeeld door recente aanvallen. Wel gaf hij aan dat Rusland wil blijven onderhandelen.

(lp)