4B-beweging: Zuid-Koreaans feminisme inspireert Amerikaanse vrouwen


In het kort

  • De 4B-beweging in Zuid-Korea pleit voor “vier nee’s”: geen afspraakjes, geen seks, geen huwelijk en geen kinderen opvoeden.
  • 4B kwam naar voren als onderdeel van een bredere feministische golf die Zuid-Korea van eind 2010 tot begin 2020 overspoelde en kwesties als vrouwenhaat, patriarchaat, gendergeweld en discriminatie aankaartte.
  • De extreme houding van de beweging weerspiegelt de reactie van vrouwen op patriarchale normen, maatschappelijke druk, geweld tussen intieme partners en onvoldoende bescherming voor slachtoffers.

De opkomst van de 4B-beweging, afkomstig uit Zuid-Korea, heeft veel discussie losgemaakt onder Amerikaanse vrouwen na de presidentiële overwinning van Donald Trump. Deze radicale feministische beweging pleit voor “vier nee’s”: geen afspraakjes, geen seks, geen huwelijk en geen kinderen opvoeden.

Hawon Jung, auteur van Flowers of Fire: The Inside Story of South Korea’s Feminist Movement & What It Means for Women’s Rights Worldwide, legt uit dat 4B ontstond als onderdeel van een bredere feministische golf die Zuid-Korea van eind 2010 tot begin 2020 overspoelde. Deze discussies gingen over onderwerpen als vrouwenhaat, patriarchaat, gendergeweld en discriminatie. Zuid-Korea had te maken met een aanzienlijke loonkloof tussen mannen en vrouwen en stond op de laatste plaats van de OESO-landen wat betreft de werkomgeving voor vrouwen.

De extremistische houding van de beweging

Jung merkt op dat “geen huwelijk” populair werd in deze periode, wat staat voor vrouwen die ervoor kiezen niet te trouwen. 4B vertegenwoordigt een extreem standpunt binnen dit spectrum, met voorstanders die argumenteren tegen patriarchale normen die ingebakken zitten in het huwelijk, maatschappelijke druk om te trouwen en kinderen te krijgen, en de prevalentie van intiem partnergeweld (IPV) en ontoereikende bescherming voor slachtoffers.

Meera Choi, een promovenda sociologie aan Yale University die de 4B-beweging bestudeert, wijst op het momentum van de #MeToo-beweging en digitale seksuele misdrijven in Zuid-Korea aan het eind van de jaren 2010 als factoren die hebben bijgedragen aan de opkomst van 4B.

Debat over feminisme

De vraag wie zich kwalificeert als een “echte” feminist binnen 4B heeft aan beide kanten van de Stille Oceaan tot discussie geleid. Sommigen beweren dat uitgaan of trouwen iemands feministische houding in gevaar brengt, wat leidt tot interne verdeeldheid en een bijna separatistische benadering binnen de beweging in Korea.

Hoewel de praktijken van 4B zich na de Amerikaanse verkiezingen op Amerikaanse sociale media hebben verspreid, kan de onderliggende context van het Koreaanse radicale feminisme verloren zijn gegaan in de vertaling. De potentiële impact van de beweging blijft onduidelijk, maar Choi erkent dat het een reactie is op conservatief denken en dat het vrouwen in staat zou kunnen stellen om hun leven buiten heteroseksuele relaties te heroverwegen.

Gedeelde woede en frustratie

Jung merkt op dat, afgezien van culturele en politieke verschillen, de gedeelde woede en frustratie die vrouwen ervaren in patriarchale samenlevingen opvallend veel op elkaar lijken.

Meer
Lees meer...