Van je blauwe familie moet je het hebben, weet Paul Van Tigchelt (Open Vld) nu ook. Dat minister van Justitie Paul Van Tigchelt worstelt met een serieuze crisis in zijn gevangenissen, is wel duidelijk: daar weigeren een heel pak detentiecentra nog langer nieuwe gevangenen een plek te geven. Alles heeft te maken met de dramatische overbevolking: waar er normaal plek is voor zo’n 10.000 gedetineerden, zit men nu ruim boven de 12.000.
- Dus kwam Van Tigchelt begin deze week met een plan: hij wilde onder meer geen geïnterneerden meer in de gevangenissen, maar vooral ging hij het zogenaamd ‘penitentiair verlof’ opnieuw breder uitrollen. Daarbij kunnen sommige gevangenen afwisselend één maand de cel in, en één maand toch onder voorwaarden vrij zijn.
- “Een gezond lapmiddel”, zo was oud-minister van Justitie Koen Geens (cd&v) nog mild. Diezelfde clementie krijgt Van Tigchelt niet van Georges-Louis Bouchez (MR). Opvallend, want nog deze week vielen de MR en Open Vld elkaar in de armen, en verkondigden ze een hele “samen uit, samen thuis”-strategie voor na de verkiezingen.
- Dat kan dus wel, maar in tussentijd schiet Bouchez de politiek van Van Tigchelt aan flarden. “Wij begrijpen de situatie in de gevangenissen, ook al moet ze niet worden gedramatiseerd. Maar de MR kan in geen geval maatregelen accepteren die de laksheid bij de toepassing van straffen vergroten. (…) Penitentiair verlof is al te vaak een manier om de strengheid van de straf te omzeilen, om nog maar te zwijgen van het idee van een ‘deeltijdse gevangenis’. De laksheid moet stoppen”, zo stelt Bouchez nu. Niet meteen prettig binnen de familie.