Sinds enkele weken kunnen we in Insecure weer kijken hoe het Issa vergaat. Haar HBO-reeks die ooit begon als een webreeks is nu al aan zijn vierde seizoen toe en is bij ons wekelijks te volgen via Play van Telenet. De aanhang van de reeks groeit nog met elk seizoen. Ook in ons land lopen er grote fans rond, we gingen eens bij comédienne, dj en breakdancer Soe Nsuki horen waarom wie nog niet aan Insecure begonnen is dat zeker wél moet doen.

Soe Nsuki: Er is véél om blij mee te zijn. Ik vind het vooral erg verfrissend om een zwarte vrouw van mijn leeftijd in de hoofdrol van een serie te zien, een vrouw die bovendien ook een beetje awkward en onzeker is en niet al haar zaakjes op orde heeft. In Insecure volgen we dus Issa en haar beste vriendin, we volgen hoe ze ook maar wat aan het zoeken zijn op gebied van werk, leven en relaties. Het is ontzettend goed geschreven, heel erg grappig ook.

Zo rond 2016 begon je meer en meer te lezen over black television: reeksen gemaakt door zwarten met (bijna) uitsluitend zwarte personages zoals bijvoorbeeld Insecure, maar ook Atlanta, Black-ish, Black Monday, … De reeksen worden bekender hé?

Nsuki: Zeker bij ons kan je daarin de invloed van Netflix en ook Play niet onderschatten. Zwarte reeksen kunnen pas een publiek beginnen vinden als ze hier in eerste instantie ook te bekijken zijn. Vroeger had je ook zwarte reeksen, maar dat was wel beperkt tot sitcoms op VT4 zoals The Fresh Prince Of Bel-Air of Family Matters. Nu gaat het om echte volwassen reeksen met complexe personages en een hele waaier aan gevoelens.

Je mag het belang daarvan niet onderschatten. Mijn hele jeugd heb ik jeugdreeksen gezien met blanke mensen, mensen die niet op mij leken. Mensen op televisie zien waarin je je kan herkennen, dat is megabelangrijk. Een verademing, zelfs. Dat gezegd zijnde: het werd ook wel eens fucking tijd hé.

Jij bent opgegroeid in Kalmthout in de Kempen. Ik kom ook uit de Kempen en we zijn ongeveer even oud: heel multicultureel was het daar niet.

Nsuki: (lacht) Nee, dat klopt. Ikzelf en mijn vier broers waren de enige zwarten in Kalmthout. Dat je zo alleen bent maakt wel dat je de ongelijkheid voelt. Dat je voelt dat je anders bent. Ik kan talloze verhalen vertellen over hoe je dat op subtiele, onderhuidse manier duidelijk werd gemaakt. Ik dacht bijvoorbeeld zelf ook altijd “Ik mag niet afwezig zijn”, want dat zou natuurlijk meteen opvallen in de klas. Het was ook altijd ons huis dat werd uitgekozen om belletje trek bij te gaan doen, want dat was dan grappiger of zo. Maar het kan ook ernstiger: ik herinner me dat de banden van onze auto eens verschillende keren op één maand tijd werden plat gestoken. Dat was de bittere realiteit.

Leuk appartement, toffe vriend

Je bent ook dj. De soundtrack van Insecure is subliem. Het is één van die reeksen waarbij ik altijd m’n Shazam in de aanslag hou.

Nsuki: (lacht) Ik begrijp het! Zelf zoek ik na een aflevering altijd de playlist van die aflevering op omdat Shazammen tijdens de aflevering me er een beetje te veel uit haalt, maar ik begrijp het absoluut.

Je gaat ook een Instagram live doen over de eerste aflevering van het nieuwe seizoen. Je doet die donderdag 23 april, samen met Reine Nklambote, ex-journaliste op de VRT-nieuwsdienst en nu de woordvoerster van Pascal Smet, één van de staatssecretarissen in de Brusselse regering. Waarom zij?

Nsuki: Op zich is het eenvoudig: ze is m’n nicht. (lacht) Maar ze is ook fan van de reeks en we hebben er ook al samen over gepraat en ik weet dat ze interessante dingen te vertellen heeft. Ze is ook podcast host van Yaya Talks en daarin heeft ze het ook al gehad over de balans tussen werk en leven, over liefde en daten, thema’s die in Insecure heel vaak terug komen.

Heb je een favoriet personage?

Nsuki: Ja, Issa! Ik herken mezelf heel erg in haar en dat gaat dan breder dan puur de huidskleur. Het gaat over de dialoog die ze met zichzelf voert, over hoe ze nooit helemaal zeker blijkt te zijn, maar zich wel zeker probeert te maken. En dat praten voor de spiegel ook, ik doe het niet voor mijn spiegel, maar ik praat wel veel met mezelf.

Als comédienne kan jij net als Issa Rae – omdat je op een podium kruipt en stilaan meer naambekendheid krijgt – op je eigen bescheiden manier een invloed hebben op mensen, door hen over dingen te laten nadenken.

Nsuki: En ik probeer die positie ook echt te gebruiken. Comedy moet van mij helemaal niks zijn, er zijn verschillende soorten comedy en verschillende soorten comedians, maar ik wil mijn positie graag aangrijpen om het over kleine onnozele dingen te hebben, mét maatschappelijke diepgang. Ik praat bijvoorbeeld regelmatig over de armoede waarin ik opgegroeid ben, het was ook één van de thema’s in mijn eerste show Soetopia, maar naar mijn gevoel ben ik daar nog niet ver genoeg in gegaan. Armoede heeft ook stevige effecten op lange termijn: het tast je zelfbeeld aan, het hakt in op je welzijn en op je algemene gezondheid. Ik wil daar in de toekomst nog dieper op ingaan.

Problemen sterker in de verf gezet

Jij had nog een aantal voorstellingen gepland staan van je show Soetopia, een show waarover op je website te lezen staat: “Soetopia, het land der eeuwige positiviteit. Een land waar de glazen overvol zijn, maar waar tegenslag ook zijn plaats heeft.” Hoe kijkt een Soetopiaan naar de coronacrisis?

Nsuki: Zonder het coronacvirus en al zijn gevolgen te willen minimaliseren: ik vind het helemaal niet zo uitzonderlijk wat er vandaag gebeurt. Volgens mij worden de ongelijkheden die er in de maatschappij al waren gewoon nog sterker in de verf gezet. Er zijn verschillen in financiële slagkracht, er zijn kinderen die thuis niet kunnen beschikken over een computer, er zijn mensen die meer in luxe kunnen leven dan anderen. Dat is altijd al zo geweest, alleen vallen de verschillen nu nog harder op.

Zelf vind ik dat ik in een behoorlijke luxesituatie zit. Ik heb een leuk appartement en ik verblijf daarin in het gezelschap van mijn toffe vriend. We kunnen ook nog gewoon naar de winkel gaan en kiezen wat we gaan eten. Deze crisis wordt hier en daar vergeleken met een oorlogssituatie: dat lijkt me net ietsje overdreven.

Je speelt comedy en behoort dus tot de cultuursector, één van de hard getroffen sectoren. Er zijn ook een aantal van jouw voorstellingen afgelast. Trek je ’t een beetje, financieel?

Nsuki: Ja, gelukkig. Deze situatie moet nu geen jaar duren, want dan moeten we nog eens bellen en zal ik een ander antwoord geven, maar voorlopig lukt het. En dat wil ik toch ook even gezegd hebben: ik ben zelfstandige en ik ben blij met de maatregelen die de overheid genomen heeft. Ze maken dat ik het hoofd boven water kan houden.

Dat hoor je ook niet vaak.

Nsuki: Vandaar dat ik ’t wil benadrukken, die mogen ook wel eens horen dat ze ’t goed doen. (lacht) Dat gezegd zijnde: ik hoop dat er na deze crisis meer geld naar de zorg gaat en dat we eindelijk eens gaan stoppen met alleen maar te besparen als het over zorg gaat. En dan heb ik het over alle zorg: zowel over de werkdruk in de woonzorgcentra, waar ze sowieso al op de toppen van hun tenen liepen, als de ziekenhuizen, als de mentale gezondheidszorg en alle andere vormen van zorg.

Ik zou het logisch vinden dat dat één van de gevolgen wordt van deze crisis. Anderzijds heb ik ook wel angst voor een verrechtsing van het denken. Dat er een verkramping komt op allerlei vlakken, dat het weer de “Vlaamse waarden” zullen zijn die belangrijker worden, met wantrouwen en racisme tegenover iedereen die niet in dat plaatje past tot gevolg.

Ik hoop met je mee. Om nog één keer naar Insecure terug te keren: het vierde seizoen van Insecure staat in het teken van Issa die een groot buurtfeest wil organiseren om de talenten van de lokale gemeenschap in de verf te zetten. Een buurtfeest, dat zijn veel mensen bij elkaar. Als ik nu naar een film of televisieserie kijk en ik zie een feestje, of ik zie iemand een hand geven, dan denk ik al snel “Oei.”

Nsuki: Ik heb dat ook en ik denk dat we niet alleen zijn. (lacht) Ik heb het ook als ik mensen in een film bijvoorbeeld een paal op een tram of bus zie vastnemen of veel dingen zie aanraken in een supermarkt. Het is toch bijzonder hé, hoe snel je denken zich kan aanpassen? Ik begin wel te merken dat mensen zich aanpassen tot ze ’t een beetje beu zijn. Ik kan daar maar één ding over zeggen: mensen, we kampen met een virus. Dat verdwijnt niet als wij het beu zijn. We zullen met z’n allen moeten afwachten wat er nog komen gaat.

Instagram lives

Insecure wordt elke week van een nieuwe aflevering voorzien op Play en Play More van Telenet. De live stories zullen telkens een 10-tal dagen na de release van de nieuwste aflevering van seizoen 4 plaatsvinden op Instagram, telkens rond 20u00.

Donderdag 23 april om 20u00 / S04 afl. 01 “Lowkey Feelin Myself” met Soe Nsuki & Reine Nkiambote
Donderdag 30 april om 20u00 / S04 afl. 02 “Lowkey Distant” met DVTCH NORRIS & Gladys Ferro
Donderdag 7 mei om 19u00 / S04 afl. 03 “Lowkey Thankful” met Sarah Dimani & Imane Benyecif