Het vaccinatiesucces van Israël heeft het land tot een “laboratorium voor de wereld” gemaakt. Dat schrijft de Financial Times in een editoriaal. Het was het eerste land dat weer openging nadat begin april 70% van de bevolking een dubbele vaccinatie had gekregen. Maar nu is er sprake van een “alarmerende” vierde golf van infecties.

Er zijn tekenen dat de effectiviteit van het Pfizervaccin zes maanden na de tweede vaccinatie begint af te nemen. Voor 65-plussers kan de bescherming tegen ernstige ziekte als gevolg van de Delta-variant zelfs dalen tot 55%.

Bij het huidige besmettingspercentage zullen tegen begin september ongeveer 5.000 mensen ziekenhuisbedden nodig hebben – “tweemaal zoveel als Israël kan verwerken”. Het land heeft gereageerd door een derde injectie aan te bieden aan 60-plussers, en binnenkort aan 50-plussers.

Worden “relatief frequente” grootschalige herhalingsprogramma’s onvermijdelijk?

Israëls hachelijke situatie zou wel eens uniek kunnen zijn. De AstraZeneca- en Moderna-prikken die in andere landen worden gebruikt “zouden langer werken”. In tegenstelling tot veel andere landen, waaronder Groot-Brittannië, is de periode tussen de eerste en de tweede injectie in de Joodse staat niet verlengd. Maar het toont aan dat “relatief frequente” grootschalige herhalingsprogramma’s onvermijdelijk kunnen worden “totdat het virus zichzelf uitroeit”. Uit een eerste onderzoek is gebleken dat de meeste mensen die een derde dosis vaccin kregen, soortgelijke of minder bijwerkingen ondervonden dan na de tweede vaccinatie.

Na bestudering van de Israëlische gegevens hebben ook de VS besloten boosters aan te bevelen acht maanden na de tweede vaccinatie. Dit roept complexe vragen. Want moeten “schaarse” vaccins naar “grotendeels onbeschermde” ontwikkelingslanden? Of moeten ze worden gebruikt om de immuniteit van rijke landen te verlengen?

Een zaak staat vast : de productie van vaccins moet overal dringend worden opgevoerd. “De wereld kan er gewoon niet genoeg van hebben.”