De K-popgroep FIFTY FIFTY zit nu al enkele maanden verwikkeld in een gerechtelijke strijd tegen hun agentschap ATTRAKT. Het viertal heeft nu de stilte doorbroken en via een nieuw account op Instagram verschillende getuigenissen gedeeld over hoe ze door het agentschap behandeld werden.
In juni deelden de vier leden van FIFTY FIFTY een statement waarin ze lieten weten dat ze hun agentschap ATTRAKT voor de rechter sleepten. De vier jonge vrouwen van tussen de 18 en 21 jaar oud meenden dat het agentschap onvoldoende aandacht had voor hun gezondheid en dat er geen transparantie was over hun financiën. Op Instagram gaan de leden nu meer in detail.
Kanker
We wisten al dat een van de leden zware gezondheidsproblemen had, maar door het agentschap verplicht werd om verder te werken. Nu komen we te weten dat het ging om Aran en dat ze leed aan chronische cholangitis met poliepen in haar galblaas. Dit werd vastgesteld in januari 2023 en moest zo snel mogelijk geopereerd worden. Zonder operatie kon de ziekte namelijk uitgroeien tot kanker.
Maar omdat er een comeback op de planning stond, moest de operatie wachten. “Ik had elke dag pijn, ik gaf elke nacht over en ik was volledig afhankelijk van pijnstillers.” Uiteindelijk kon Aran pas in april 2023 geopereerd worden waarbij haar galblaas verwijderd werd. Hoewel ze amper 19 jaar oud was op het moment van de operatie, zag haar galblaas er veel ouder en ongezond uit voor haar leeftijd. “Het was een goed voorbeeld van hoe ik me voelde”, klinkt het.
Aran hoopte dat ze na haar operatie even kon herstellen, maar al een week na de operatie kreeg ze de vraag wanneer ze terug aan het werk zou kunnen gaan.
Strenge diëten
De vier meisjes moesten zich constant aan een streng dieet houden. Om te controleren of ze dat wel deden, werden ze elke dag gewogen waarbij ze geen 100 gram mochten bijkomen. Ook Aran, die door de problemen met haar galblaas geconstipeerd was, moest elke dag op de weegschaal gaan staan. “Door de druk at ik soms dagenlang niets. Ik kon niet eerlijk zijn en zeggen dat ik het niet aankon omdat de andere leden ook afzagen. Ik zat gewoon af te tellen tot de dag waarop ik geopereerd kon worden en eindelijk hulp zou krijgen. Mijn lichaam en hart zaten volledig op hun limiet.”
Ook Sio had last met haar gezondheid. Ze kreeg geregeld te maken met rillingen en hoofdpijn en viel vaak flauw. “Ik ging naar een psychiater die me de diagnose van ernstige angst- en sociale stoornissen gaf. Hierdoor had ik het moeilijk om met auto’s te rijden, de lift te nemen of zelfs buiten te komen, maar het label deed niets om mij te helpen. Het enige wat ik had, was mijn medicatie. Zonder die medicatie zou ik flauwvallen. Ik moest ook naar het ziekenhuis na maagproblemen. Daar vertelden ze me dat ik gezond moest eten omdat m’n nieren het anders zouden begeven, maar het label verplichtte me om te blijven diëten. Ook al zei het agentschap dat onze gezondheid op de eerste plaats kwam, ze werden hypocrieten wanneer we ook maar enkele grammen bijkwamen.”
Saena gaat dieper in op het strenge dieet. “Door het dieet verloor ik haar en zonder medicatie kreeg ik mijn maandstonden niet meer. Ik moest zes maanden lang hormonen nemen om mijn lichaam opnieuw te stabiliseren. Ik ontwikkelde anorexia en boulimie waardoor ik op een bepaald moment nog maar 39 kilogram woog.”
“Niet normaal”
“Blessures zijn als lucht voor idols, ze zullen ons altijd omringen. We konden optreden omdat ze zelf zo wanhopig waren om muziek te maken. We weten dat dit alles nodig is om onze droom om muziek te maken waar te maken. Dus we willen ook onze steun uitspreken voor andere artiesten die gelijkaardige dingen meemaken. Maar we kunnen niet zeggen dat wat wij moesten ondergaan normaal is en de incidenten minimaliseren.”
Daarbij laten de leden van FIFTY FIFTY wel weten dat ze blij waren dat ze elkaar hadden. “Wanneer een van ons een ambulance moest bellen, op haar blote voeten, met immense pijn en waarbij we flauwvielen, was er niemand om ons te beschermen. We moesten elkaar zelf op onze rug naar het ziekenhuis dragen. We moesten doorzetten omdat we het bloed, zweet en tranen dat we in onze training staken niet zomaar wilden opgeven. We hopen dat jullie onze pijn begrijpen. We willen gewoon beschermd worden.” Daarna quoten ze een regel uit de Zuid-Koreaanse grondwet: “Alle burgers hebben het recht om hun geluk met waardigheid na te streven”.