Nu de discussie rond het erfgoed van de tweede koning van België weer oplaait, is de vraag: wat vinden jongeren met Congolese roots er zelf van?
Don Moussa Pandzou (29): “Ik woon in Brussel, dus ik wandel elke dag door straten die verwijzen naar Leopold II en word geconfronteerd met monumenten die voor hem zijn opgezet. Daardoor word ik dagelijks herinnerd aan de pijnlijke geschiedenis van kolonisatie. Het is een doorn in het oog van veel Congolezen en andere Afrikanen in dit land.”
Sarah Limanya (19): “Ik weet nog niet zo heel lang dat er straten en standbeelden verwijzen naar Leopold II. Waarschijnlijk omdat dat stukje geschiedenis graag wordt verzwegen. Uiteraard was ik gechoqueerd toen ik het ontdekte. Het is een moordenaar! Alsof je Adolf Hitler op een voetstuk gaat plaatsen… Ik begrijp het echt niet.”
Symptoombestrijding
Sandrine Ekofo (28): “Liefst van al verdwijnen de standbeelden, maar ik begrijp dat dat wrevel kan opwekken. Ik ijver dan ook niet voor een radicale beeldenstorm. Het is en blijft een koning van België. Maar het minste wat je kan doen, is de monumenten op een correcte manier duiden. Of de beelden in een museum zetten. Zulke standbeelden horen niet op straat, waar ze dagelijks zoveel mensen kwetsen.”
Lieven Miguel Kandolo (23): “Standbeelden verwijderen is symptoombestrijding. De sleutel ligt in ons onderwijs. Dat onderwijssysteem moet nog steeds gedekoloniseerd worden. Ik herinner me nog dat ik in de lagere school les kreeg over Leopold II. De leerkracht verheerlijkte hem alsof hij Congo heeft ontdekt en gered. Daardoor hebben veel mensen zo’n vertekend beeld over het land en de koloniale geschiedenis.”
Don Moussa Pandzou: “Het debat moet op verschillende beleidsniveaus worden gevoerd. Jeugdwerking kan awareness creëren onder de jongeren, maar ook het onderwijs moet haar kinderen op een correcte manier informeren. Leopold II komt nog steeds te weinig aan bod in de geschiedenislessen. De politiek, het belangrijkste beleidsniveau, moet ten slotte met concrete voorstellen en verandering komen. Het wordt hoog tijd dat het thema op de agenda komt. Liever gisteren dan morgen.”
Erkenning
Sara Limanya: “De monumenten van Leopold II uit het straatbeeld verbannen, zou een enorme stap vooruit zijn. Ik zou me eindelijk echt gerespecteerd voelen. Men zou beter standbeelden plaatsen van Belgen die tegen die koning waren. Dat zijn de echte helden.”
Sandrine Ekofo: “Zolang de wonden niet zijn geheeld, kunnen we het verleden niet laten rusten. Ik wil geen polemiek. Het enige wat ik vraag is erkenning en rechtvaardigheid. Jaarlijks wordt de Holocaust herdacht. Wanneer zal het koloniale verleden een herdenkingsdag krijgen? Waarom wordt de Congolese onafhankelijkheid hier niet gevierd? Zijn de ene slachtoffers dan meer waard dan de andere?”
© 2017 – StampMedia – Anouk Torbeyns