Super Mario Odyssey is nu al een groot succes. De game is de best verkopende titel rond Super Mario ooit. Respect voor Nintendo dat daarmee uit een diep dal is gekropen, want 2017 is een echt topjaar geweest. Ze hebben ook het lef gehad om zelfs Super Mario een extreme make-over te geven, want je gaat oude Super Mario-games totaal niet meer herkennen.

Toen de Nintendo Switch eerder dit jaar uitkwam, leek Nintendo het opvallend rustig aan te doen. Geen groot offensief aan nieuwe games, zo nu en dan eens een nieuwe titel. Met als zwaartepunt een nieuwe Zelda en een nieuwe Super Mario. Je moest je ook als gamer dus niet haasten om snel die Switch in huis te halen. Maar toch hebben veel mensen dat intussen gedaan, en de strategie van Nintendo werkt. De nieuwe titels zijn stuk voor stuk pareltjes die bovendien erg vernieuwend zijn voor de gamereus die al te lang op de successen uit de jaren 90 is blijven rekenen. Het loont nu echt weer de moeite om een Nintendo-console in huis te hebben.

Super Mario

Ook Super Mario heeft een make-over gekregen die de loodgieter naar het jaar 2017 brengt. Al mogen we tegenwoordig niet meer zeggen dat hij een loodgieter is, ook dat is iets van twee decennia geleden. Onze superheld ziet er in Super Mario Odyssey nog wel hetzelfde uit, maar wie destijds Super Mario Bros, Super Mario World of Super Mario Galaxy gespeeld heeft, zal zich toch even de ogen uitwrijven. In deze game reis je met een luchtschip, de Odyssey, door tal van werelden waar je een aantal manen moet zoeken. Mario is dus een wereldreiziger geworden.

Even het verhaal schetsen, want daar is veel minder aan veranderd. Bowser heeft, rarara, prinses Peach ontvoerd. En hij heeft weer snode plannen, want om de ene of de andere reden wil hij nu met haar trouwen. Overal in de wereld gaat hij belangrijke en magische onderdelen voor z’n huwelijk halen. Van een bruidsjurk en een bruidsboeket tot een ring. Toevallig is er telkens wel een bijzonder land waar ze in dat onderdeel gespecialiseerd zijn. Super Mario reist hem achterna en overal ontmoet hij heel bijzondere wezens.

Cappy

De leukste toevoeging, en typisch Nintendo, is Cappy. Dat is het petje van Mario dat in deze game tot leven komt. Je kan Cappy eigenlijk al kennen uit de mobiele game Super Mario Run, maar nu krijgt hij voor het eerst een hoofdrol in een game. Super Mario heeft wel vaker gezelschap in dit soort games, met natuurlijk Yoshi als zijn bekendste partner uit het verleden. Cappy komt eigenlijk uit Hoedenland en wil z’n nieuwe vriend vergezellen op z’n avontuur. Hij is ook de reden waarom je plots zonder aarzelen manen begint te verzamelen. Ze zijn namelijk de brandstof voor je luchtschip.

Het verhaal begint heel mysterieus, totaal niet wat je van een Super Mario-game verwacht. Misschien ook wel een beetje simpel, want je wordt als gamer verwacht om gewoon in het verhaal mee te gaan. Een iets uitgebreidere introductie was beter geweest, maar je kan zo natuurlijk wel sneller aan de slag. Na Hoedenland kom je al gauw in de volgende wereld terecht. Het gaat allemaal vrij snel, ook omdat de game relatief gemakkelijk is. Soms moet je wel even zoeken naar een maan, maar je vindt er altijd meer dan genoeg om snel naar de volgende wereld te gaan.

Eindbazen

Elke wereld bevat ook één of twee bazen die je moet verslaan. Soms zien die er naar Super Mario-normen vrij indrukwekkend uit. Het doet ons ergens een beetje denken aan Zelda, waar eindbazen ook al eens een ferm groeihormoon lijken te hebben geslikt. Maar uiteindelijk zijn ze heel vlot te verslaan. Hier stapte Nintendo niet af van het oude systeem. In de meeste Super Mario-games moet je het zwakke punt van een vijand ontdekken en vervolgens een drietal keer toeslaan. De gevechten hadden gerust wat uitdagender mogen zijn.

Wat we nog nooit hebben meegemaakt is dat je soms je hartslag de lucht voelt ingaan omdat er behoorlijk spannende momenten in deze Super Mario Odyssey zitten. Zo vielen we in het Bosrijk per ongeluk de diepte in waarna we een verborgen wereld onder het bos ontdekten. Daar is het heel donker en we schrokken ons een hoedje – heel toepasselijke woordspeling in deze game – toen we plots oog in oog stonden met een grote Tyrannosaurus Rex. Na die eerste ontmoeting weet je dat die in het bos zit, maar je ziet hem telkens pas wanneer je eigenlijk al veel te dicht genaderd bent.

Hier komt Cappy van pas, want Mario kan met z’n petje gooien om vijanden uit te schakelen. Of in dit geval de controle over die vijand te nemen. Je zal zien dat zelfs de T-Rex een knap hoedje draagt, en dus kan Cappy dat betoveren. Zo loop je plots rond als T-Rex en kan je als kolos nieuwe, verborgen dingen vinden. Je kan dit trouwens met de meerderheid van de vijanden doen. Goomba krijgt bijvoorbeeld een snorretje en een rood petje op z’n hoofd wanneer je de controle overneemt. Hilarisch om te zien en een nieuwe dimensie die deze game extra leuk maakt.

Super Mario Bros

Natuurlijk zijn er wel elementen uit vorige games te herkennen, maar veel werelden zijn toch gloednieuw. Dat zorgt er ook voor dat je nieuwsgierig blijft. Toen de eerste beelden een tijd geleden op de wereld werden losgelaten, viel het vooral op dat je Super Mario tussen mensen in een versie van New York zag rondlopen. Spectaculair, maar dat is uiteraard maar één wereld. Het minste wat we kunnen zeggen is dat ze allemaal heel uiteenlopend en gevarieerd zijn.

Eén van de leukste aspecten heeft Nintendo toch weer gescoord door terug te grijpen op de oude games uit de jaren 90. Zo moet je soms door een muur lopen waarin een gigantische versie van Super Mario Bros verstopt zit. Je moet dus eigenlijk een kleine level in de stijl van die game uitspelen voor je verder kan. Vaak levert je dat een maan op. Je ziet Mario overgaan van de moderne versie in het houterige figuurtje van de eerste games. Heel knap gedaan en een voorbeeld van de eindeloze creativiteit die ze bij Nintendo ook nu nog hebben.

Joy-Con

Het valt tot slot zeker aan te raden om de game met de Joy-Con te spelen in plaats van met een gewone controller. Dat laatste gaat natuurlijk wel, maar dan mis je toch een deel van de pret. Je kan met Cappy gooien door dezelfde beweging met je Joy-Con te maken. Eigenlijk is dit precies wat Nintendo met de Wii al wou doen, maar nu werkt het zo goed dat het echt een meerwaarde wordt. Zeker wanneer je met Cappy de controle over een minitank overneemt en er naar hartelust mag op los schieten terwijl je richt met de Joy-Con. Super Mario Odyssey is de game waarin jaren van zoeken en tasten bij Nintendo tot een heerlijk eindproduct leiden.

Conclusie: 8,5/10

Super Mario Odyssey is een erg vernieuwende en leuke game geworden. Het spel was precies wat Nintendo na heel wat magere jaren nodig had. Na één weekend was Super Mario Odyssey al de beste verkopende Super Mario-game. Toch willen we nog één keer wijzen op het enige wat ons stoorde aan de game: het is iets te gemakkelijk. Super Mario-games hoeven nooit moeilijk te zijn, maar uitdagend mag wel. En dat ontbreekt in deze game waar je letterlijk en figuurlijk doorheen vliegt.

Het spel is wel erg mooi en breekt met de traditionele platformspellen. Je hebt in elke wereld het gevoel dat je door een open wereld loopt. En er zitten voldoende extraatjes in om uit te proberen. Zo kan je overal de resterende manen gaan zoeken, en Mario heeft zelfs een eigen kleerkast waarmee je z’n outfit kunt veranderen. Als een echte toerist kan je ook overal souvenirs kopen en meebrengen. Zonder twijfel is dit het grootste avontuur dat onze ex-loodgieter ooit beleefd heeft. En het doet ons al watertanden naar wat de Switch in 2018 voor ons zal brengen. Welkom terug, Nintendo!