Ti West vond al een tijdje dat horror te soft was geworden en maakte met ‘X’ de film die hij miste: een heerlijk ouderwetse slasherfilm

Ti West is bij ons nog niet zo’n bekende naam, maar in het horrorgenre heeft hij al flink zijn strepen verdiend. Zijn nieuwe film X lijkt de grootste van zijn projecten tot nu toe te worden, al was het maar omdat de titel zo tot de verbeelding spreekt en de marketing errond er zo goed uit ziet. Als we dan ook nog eens vertellen dat het verhaal zich afspeelt in 1979, dat de regisseur een ode brengt aan slasherfilms uit die periode en dat de plot draait rond een groep jonge pornofilmmakers die hun nieuwe film willen draaien ergens in ruraal Texas bij een ouder koppel dan weet iedereen: dit is iets dat we gezien moeten hebben. Maar wat we misschien nog wel het allerstrafste vonden aan X is dat Ti West zijn moordenaars ook een laagje kwetsbaarheid heeft meegegeven. Niet te missen dus.

Het is een tijdje geleden dat Ti West weer een horrorfilm maakte. Uitstapjes richting televisie bij knappe series als THEM en Tales From The Loop (allebei aanraders en allebei te bekijken via Amazon Prime Video) maakte dat de regisseur daar even zijn focus op leek te richten, maar met X lijkt hij nu helemaal terug aanbeland bij zijn oude liefde. Er is zelfs meer: op dit moment werkt de regisseur een prequel op X af, die helemaal in het geheim gedraaid werd en rond één van de personages uit deze film draait. Druk baasje dus, maar hij wilde ons toch nog graag even te woord staan.

Ti West: Er worden geweldig intelligente horrorfilms gemaakt dezer dagen, maar ik miste nog iets. Ik heb al een tijdje het gevoel dat horror een te soft genre geworden is en dat er nog eens iemand een slasherfilm moest maken. Dus heb ik het zelf maar gedaan. (lacht) Ik hou ook van de kracht van cinema en dus wilde ik het maken van een film zeker in het verhaal verwerken.

En dan ben je beginnen spelen met wat een slashermovie zou moeten zijn.

West: Ja, dat vind ik leuk. (lacht) Ik stel me voor dat iemand over X hoort, wil gaan kijken en de zaal met bepaalde verwachtingen binnenstapt omdat het een slasherfilm is. En dan begint de film, geef ik die toeschouwer initieel wat hij verwacht, om de film vervolgens een geheel andere richting te laten uitgaan! De personages zijn ook niet meteen de archetypes uit een slasherfilm, wél personages waar je volgens mij sympathie voor kan opbrengen als kijker.

De jonge filmmakers in X maken een pornofilm. Dat is natuurlijk ook een handig trucje om mensen naar je film te lokken.

West: Of net af te schrikken! Maar ik wilde laten zien dat ook de mensen die pornofilms maken filmmakers zijn! Ik vond het interessant om die twee genres – horror en porno – te vermengen in één film omdat ze beide een industrie zijn die kan bestaan en overleven naast Hollywood. Op B-horrorfilms wordt ook nogal neergekeken, ze staan maar net dat ene trapje boven pornofilms.

Ti West – Foto genomen op SXSW door Jack Plunkett/Invision/AP)

Ik wilde het publiek ook laten zien hoe ver je kan komen met ambitie, gedrevenheid en passie, zelfs al ben je nog onhandig als filmmaker. Ik hou in het algemeen van mensen die met een gewaagd idee afkomen zonder dat ze precies weten hoe ze het tot een goed einde moeten brengen, maar er gewoon aan beginnen met het geloof dat het wel goed zal komen. Het zou fijn zijn als de verbeelding van dat proces ertoe zou kunnen leiden dat de toeschouwers na X even stilstaan bij het werk van de designer, de componist of de scenarist: al die mensen die meewerken aan een eindresultaat, maar die daar vaak te weinig lof voor toegeworpen krijgen.

Je maakt ook de keuze om je verhaal in 1979 te situeren, maak je het jezelf daar niet nodeloos moeilijker mee?

West: Ik hou van die periode omdat toen Hollywood nog subversief was. Het was die periode waarin er nog geëxperimenteerd mocht worden met film en grote auteurfilms ook nog eens grote successen werden. In die periode vond ook de VHS-cassette ingang en dat heeft gemaakt dat die twee genres – porno en horror – zich konden ontwikkelen tot een industrie op zichzelf. Voor het verhaal was het dus beter om het daar te situeren. En ook: ik wilde gewoon al lang een film draaien die zich in de jaren 70 afspeelt, qua vibe ben ik echt voor het gevoel gehad dat je bij die klassieke jaren 70-horrorfilms krijgt, denk aan de ‘americana’ van The Texas Chainsaw Masacre. Alles tussen die film en Smokey And The Bandit kan je op één of andere manier ook wel terugvinden in X.

X speelt nu in de zalen. Bekijk hier waar en wanneer je de film kan bekijken.

Meer
Lees meer...