Op SXSW in Austin, Texas heeft Coldplay gisterenavond z’n live comeback gemaakt voor een goeie 3.000 aanwezigen, allemaal invitees en werknemers van Apple. Coldplay speelde een naar hun normen erg korte set van 11 nummers, en ook de meeste franjes van de vorige tour bleven achterwege. We kregen vier nummers te horen van de nieuwe plaat Ghost Stories waar we er al twee van kenden.  

De wereldtour die volgde na Mylo Xyloto bevestigde Coldplay als grootste band ter wereld – tenminste grootste band ter wereld die nog nieuwe muziek maakt. Het was een spectaculaire totaalshow met flikkerende armbandjes voor de toeschouwers, het obligate custom made podium en spectaculaire visuals. Twee jaar verder heeft de andere pretendent voor de troon, Muse, op dat vlak de lat weer wat hoger gelegd, en wat doe je dan als Coldplay, met een nieuwe plaat en in het zog daarvan een wereldtournee?

Het antwoord van Coldplay – afgaand op de geruchten en wat we gisterenavond zagen is om een beetje terug te plooien naar de basics. Op zich geen slechte strategie want uiteindelijk zijn de songs van Coldplay en het charisma van Chris Martin meer dan voldoende om ook zonder al de trammelant de fans te bekoren. Of tenminste een groot deel van die fans, want wat wel eens een probleem zou kunnen zijn: de nieuwe songs. 

Keuze

Always In My Head, Magic, Another’s Arms en Midnight in casu gisterenavond, en die zijn best aardig, maar vergeleken met de rest van de set – en dan ook nog het gegeven dat de band slechts een derde van de echte hits in hun valies speelde – waren die vier nummers toch niet au par. Coldplay staat dan ook voor het dilemma waar elke grote band vroeg of laat mee geconfronteerd wordt. In het geval van Martin & co: doorgaan met de grote armen-in-de-lucht-nummers, wat hen steeds verder van de essentie leidt waarmee ze destijds het verschil maakten (denk Parachutes en A Rush …) Of: jezelf heruitvinden met het risico dat je een deel van dat massale publiek dat je hebt opgebouwd voorgoed verliest.

Wat we gisterenavond – en eigenlijk al een beetje op de vorige twee langspelers – leerden is dat Coldplay die keuze niet wil maken. Terwijl we allemaal erg verrast waren door het weirde maar mooie nummer Midnight, lijkt het op Ghost Stories zich ook tot dat te gaan beperken: dat ene, rare nummer. Coldplay speelde het gisteren als bisnummer, het enige bisnummer overigens. Martin zette zich daarvoor in kleermakerszit op de rand van het podium, kwestie om Apple execs Phil Schiller en Eddy Cue eens goed in de ogen te kunnen kijken misschien, of, om ze de kans te geven een leuke, tweetbare foto te maken met hun iPhones. 

Smartphone War

We hopen echt dat het het eerste was, want die toestanden met smartphonefabrikanten en de manier waarop ze bands kopen, begint echt uit de hand te lopen. Apple liet Coldplay al opdraven op keynotes, voor de begrafenis van Steve Jobs en nu om het iTunes Festival te lanceren in de VS. Het geld zal ongetwijfeld goed zijn, misschien in de grootorde van de tegenzet van Samsung vanavond, die naar verluidt meer dan drie miljoen hebben neergeteld om Kanye West en Jay Z nog eens samen op het podium te krijgen hier op SXSW om hun VIPS en execs te bekoren.

Het optreden was te volgen via een live stream op Vevo en via ondermeer iTunes en de nieuwe iTunes Festival-app. Maar met genoeg voorwaarden om het voor Apple enigszins interessant te maken. Zo kon je de stream alleen via Apple’s Safari-browser zien, via iTunes of via de nieuwe app.

Soit. Gisterenavond had op alle vlakken, zelfs met vier nieuwe nummers in een setlist van elf, iets te veel van routine. Routine is op het niveau van Coldplay nog altijd een leuke avond uit, begrijp ons daar niet verkeerd. Maar de magische momenten tijdens hun optredens die hen ’s werelds nummer 1 maakten zijn steeds dunner gezaaid. Op 19 mei komt Ghost Stories uit en wellicht zijn er dan toch nog een paar verrassingen.

Setlist Coldplay: 

Always In My Head

Charlie Brown

Paradise

Magic

Clocks

Another’s Arms

Viva la Vida

Atlas

Every Teardrop Is A Waterfall

Fix You

Midnight