\'Meester Frank\' deelt N-VA een pedagogische tik uit

Frank Vandenbroucke (Vooruit), in de Wetstraat steeds vaker ‘meester Frank’ genoemd, omwille van z’n didactische uitleg telkens, maar ook z’n autoritaire houding, verdedigt vol verve de keuze om AstraZeneca te blijven prikken. Maar de minister van Volksgezondheid laat zich ook op andere vlakken niet doen: na een schuchter offensief van N-VA, waarbij zowel Jan Jambon als Bart De Wever voorstelden om de terrassen te heropenen, geeft Vandenbroucke hen lik op stuk.

In het nieuws: “Als je respect hebt voor mensen, dan moet je de feiten op tafel leggen. En die zijn niet fraai”, sneert Vandenbroucke.

De details: N-VA krijgt ervan langs.

Nieuw is de discussie niet, en dan drukken we ons mild uit: de “doctrinaire lijn” versus de “versoepelaars”. Al weken gaat het op en af in de Wetstraat tussen de verschillende kampen. Daarbij wordt die eerste, harde lijn haast geïncarneerd door één duo: de tandem Vandenbroucke-De Croo. De minister van Volksgezondheid en de premier staan ondertussen bekend als de behoeders van de harde lijn, die België nu al maanden doet neigen naar een zogenaamde “derde golf”, die maar niet doorbreekt.
Vandaag krijgt het conflict zijn zoveelste opstootje. Want vanmorgen op Radio 1 kwam Vandenbroucke de keuze verdedigen om verder te blijven gaan met het vaccineren van de bevolking, op dit moment vooral de ouderen, met dat bewuste AstraZeneca-vaccin.
Alle buurlanden, behalve de UK, maar ook Spanje, Italië, Zwitserland, Denemarken, Noorwegen, Ierland, Roemenië en Bulgarije zijn gestopt met het toedienen van dat vaccin na twijfels over bijwerkingen, met name schadelijke bloedklontervorming.
Maar als dapper Gallisch dorpje doet België toch verder. Vandenbroucke zelf verdedigt fel die aanpak: “Wij hebben geen gegevens waaruit zou blijken dat het vaccin onveilig is. Wanneer je een heel kwetsbare groep aan het inenten bent, moet je niet plots stoppen”, zo refereert Vandenbroucke naar de lopende campagne om alle 65-plussers nu in te enten. “De effecten van covid zijn vele malen erger. En we weten dat AstraZeneca daartegen beschermt.”
Daarmee wijst Vandenbroucke eigenlijk heel wat collega-ministers van Volksgezondheid over heel Europa terecht. Die zouden zich overgeven aan “paniek”, niet gebaseerd op bewijzen. Onder meer de Financial Times geeft hem vandaag gelijk: “Campagnes worden stopgezet zonder echt bewijs”, kopt de krant over de beslissing van een hele reeks Europese landen. “Als we moeten stoppen bij elk mogelijk probleem dat gesignaleerd wordt, dan is de vaccinatiecampagne zichzelf in de sloot aan het rijden”, zo omschreef Vandenbroucke het zelf.
Opvallend element in de discussie: in België zelf lijkt er weinig commotie, alvast niet communautair. Alle acht andere bevoegde ministers lijken het eens dat we volop verder moeten vaccineren. Al dook aan Franstalige kant wel één kritische expert op. Epidemioloog Antoine Flahault vraagt in Le Soir dat er eerst een onderzoek komt, voor er verder gevaccineerd wordt.
Donderdag krijgen alle landen een antwoord en dan weten we ook of Vandenbroucke gelijk heeft: het Europees Geneesmiddelen Agentschap (EMA) geeft dan uitgebreid uitleg over het onderzoek van de verzamelde Europese data.

Om te onthouden: Het politieke conflict zit nog altijd op de discussie over de maatregelen wat lossen of niet. In alle hevigheid.

In de marge dus van heel de discussie over AstraZeneca, deelde Vandenbroucke nog een tik uit. Die deed z’n bijnaam in de Wetstraat, van ‘meester Frank’ alle eer aan. Want alsof hij twee schooljongens een vermanend standje moest geven, corrigeerde hij Bart De Wever (N-VA) en Jan Jambon (N-VA).
Die twee hadden, niet toevallig op hetzelfde moment, afgelopen zondag elk in media-optredens gepleit voor een nieuwe versoepeling: het openen van de terrassen in de horeca vanaf april. Nu is de grote opening van de horeca voorzien vanaf 1 mei.
Op het Overlegcomité begin maart waarop dat beslist werd, legde Jambon al op tafel om de terrassen een maand vroeger te laten opengaan: in heel wat Europese landen is eten en drinken in open lucht vandaag al een methode om toch het sociaal leven en de horeca gaande te houden. Jambon kreeg het er toen niet door.
Maar afgelopen weekend legde ook N-VA-voorzitter De Wever het opnieuw op tafel, deels uit praktische overweging, als burgemeester van een grootstad: “Als de horeca ook buiten dicht moet blijven, zet dat een enorme druk op de parken, de openbare domeinen. Ik zie nu mensen in parken zitten, drank aanslepen en dat opdrinken op het meubilair van de horeca dat er nog staat. Je moet ze overal wegjagen en er is ook nergens sanitair”.
De N-VA pleitte er daarom voor om al bij het begin van de Paasvakantie “het ventiel op een veilige manier open te draaien“. Bij de kustburgemeesters, aangevoerd door Jean-Marie Dedecker, vonden ze al gretig gehoord: een stevig deel van de omzet in de horeca aan de Kust wordt gedraaid tijdens de Paasvakantie.
Vandaag slaat Vandenbroucke dus die deur weer stevig dicht. Want hij waarschuwt opnieuw voor stijgende cijfers. En er is het voorbeeld van Italië, waar de terrassen open waren en het land ondertussen bijna helemaal weer in lockdown is.
“Men vergist zich echt van discussie. Het is mensen een rad voor de ogen draaien. Als je respect hebt voor mensen, dan moet je de feiten op tafel leggen. En die zijn niet fraai”, zo sneerde Vandenbroucke naar het N-VA-voorstel.
Of daarmee de discussie gesloten is? Uiteraard niet, afgaand op wat nu al maanden aan de gang is: telkens opnieuw keert dat soort gesteggel tussen partijen terug. Aan Franstalige kant legde het Georges-Louis Bouchez (MR) geen windeieren, in de laatste peiling.
Bovendien is de moeheid rond de maatregelen enorm. In de Wetstraat sprak men collectief schande toen Ecolo-voorzitter Jean-Marc Nollet kwam vertellen dat ook hij de regeltjes niet altijd volgde (ook zijn partij ging overigens vooruit in peilingen). Maar de cijfers, die opnieuw stijgen, wijzen maar op één zaak: dat in de praktijk de bereidheid om nog het heel pakket aan geboden meticuleus te blijven opvolgen, bij velen niet groot meer is.

Belangrijk dossier: Krijgt Vivaldi haar digitale taks? Europa aarzelt.

“Er moet ook een vorm van digitale taxatie komen. België zal het voortouw nemen in de besprekingen op internationaal niveau.” Het staat netjes in het regeerakkoord van Vivaldi en was ook een stokpaardje van CD&V, dat de huidige minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) levert. Immers: voorzitter Joachim Coens (CD&V) wil weg van het grootschalige, terug naar het vertrouwde, dicht bij de mensen.
En dus kunnen giganten als Google, Apple, Amazon en Facebook maar beter ook deftig belastingen beginnen te betalen. De huidige regering was zo lucide om daarvoor vooral te rekenen op het ‘internationale niveau’, alleen krijgt België zo’n taks er niet door. Maar twee initiatieven, dat van de OESO én tegelijk dat van de EU, lopen door elkaar.
In de OESO zitten ook de Amerikanen, die onder de vorige president Donald Trump nauwelijks wilden horen van zo’n taks: die zou vooral Amerikaanse giganten treffen. Maar onder Joe Biden is er wel een mogelijkheid: die staat wel open voor het idee.
Maar de EU heeft een eigen agenda. Bij de lancering van de miljarden relancesteun werd aangekondigd dat de EU “eigen inkomsten” zou gaan creëren, zelf belasting heffen dus. En wie beter gaan taxeren dan de giganten die op het niveau van de lidstaten telkens ontsnappen omdat ze te groot zijn? De EU deed dat ook een stuk symbolisch: het zijn diegenen die “profiteerden” van de crisis, zoals Amazon en Netflix, die nu mee de relance moeten betalen.
Vandaag komen de ministers van Financiën van de EU samen rond de zaak, om te bekijken wat de beste aanpak is. Een heel groepje landen, waaronder Nederland, Ierland, Letland en Roemenië rekent op het initiatief van de OESO, die tegen midden 2021 klaar wilde zijn, en wil de Amerikanen niet voor het hoofd stoten. Als de EU nu al alleen doorduwt, lijkt het alsof ze niet gelooft dat de OESO het ook kan klaren.
Maar Frankrijk, Italië en Spanje willen hoe dan ook vooruit en die EU-taks invoeren. België zweeft ergens tussenin: voor dit land is het vooral belangrijk dat er effectief een taks komt, of het regeerakkoord wordt niet uitgevoerd. Duitsland zou overigens, zoals in zoveel EU-dossiers, meer dan waarschijnlijk de beslissende stem zijn: die lieten nog niet in de kaarten kijken.
De EU-taks zelf kan overigens allerlei vormen aannemen:
- Een verhoging van het tarief voor de vennootschapsbelastingen als er digitale activiteiten zijn.
- Een taks op de omzet, in plaats van op de winst, op bepaalde digitale activiteiten (wat voor de giganten écht impact zou hebben).
- Een taks op digitale transacties tussen bedrijven.
De kans lijkt hoe dan ook groot dat ook KMO’s hierdoor extra gaan moeten betalen als ze digitaal actief zijn. Dus het blijft een subtiel spel: want het was niet meteen de bedoeling van de EU om die KMO’s ‘de crisis te doen betalen’.

Opvallend: De jeugd van de premier wordt uitgebeend in “Later als ik groot ben”.

Vanavond te zien op VTM, maar uiteraard wordt nu al volop cross-mediaal op de andere platformen van mediamastodont DPG promotie gemaakt, in de vorm van kritiekloze content om het andere kanaal een duwtje te geven.
En zo leren we dus dat premier Alexander De Croo (Open Vld) toch wel opgroeide in opvallende omstandigheden. Zo communiceerde vader Herman De Croo, zelf jarenlang minister, met zijn kinderen zoals met zijn ondergeschikten op het kabinet: via memo’s die hij insprak op een bandrecorder en door zijn assistenten liet uittikken om dan bij zijn kinderen af te leveren.
Nog meer gekkigheid: vaak werden zoon Alexander en dochter Ariane al vroeg in bed gestoken, rond 20 uur, om er dan weer uit gehaald te worden als vader De Croo zo rond 23 uur thuiskwam, om dan nog samen te eten. “Elke dag zaten we om elf uur ’s avonds in pyjama aan de eettafel. Voor ons was dat volkomen normaal, hoor”, zo vertelt de zus van de premier, Ariane De Croo aan Het Laatste Nieuws.
“We zaten er ook niet met slaperige oogjes, we vonden het net heel leuk dat we papa nog zagen. Mijn broer en ik hebben zo trouwens het talent gekweekt om overal meteen te kunnen slapen, heel handig bij momenten.”

Ook genoteerd: Mark Rutte had ook familie kunnen zijn van De Croo, zegt ie.

Volop campagne in Nederland. Daar gaat Mark Rutte met zijn rechts-liberale VVD volop voor een nieuwe termijn, na een kiesstrijd die hij met de vingers in de neus lijkt te gaan winnen.
Het geheim van de man? Wel, hij omschreef het zelf voor de microfoon van de VRT: “Een beetje zelfrelativerend, jezelf niet te belangrijk vinden, een beetje normaal doen.” En Mark Rutte voegt eraan toe: “Zoals Alexander De Croo eigenlijk, het had mijn broer kunnen zijn.“
Rutte en De Croo zijn al langer maatjes: samen met Xavier Bettel vormen zij een trio liberale premiers in de Benelux. Eerder had voorganger premier Charles Michel, die ze vandaag ook nog tegenkomen op Europese tops, zijn plek in dat trio.

Opgelet met dure uitspraken: Staatssecretaris voor Begroting Eva De Bleeker (Open Vld) heeft het over “de broeksriem aanhalen”.

Een pandemie raast over de wereldeconomie, en Europa kent een massieve economische dip. Het antwoord lijkt overal hetzelfde: Keynesiaans beleid, met de geldkraan fors open.
Zeker in België, met een centrumlinkse coalitie, lijkt het niet op te kunnen: de laatste cijfers wijzen op een begrotingstekort van 36 miljard euro. Daarmee zijn we volgens de Europese Unie na Spanje de nummer twee van de begrotingstekorten in heel de EU.
Of dat op korte termijn ooit nog goed kan komen is maar de vraag, ook voor staatssecretaris van Begroting Eva De Bleeker, die voor de Vlaamse liberalen in de regering zit, maar voorlopig vooral naam maakte omdat ze als eerste de prijslijst van de EU voor de vaccins lekte op Twitter, per ongeluk.
Bij een gastcollege aan de Hogeschool PXL nam De Bleeker een opvallend standpunt in. Want is het nu Keynesiaans of niet, dat beleid? “De broeksriem zal de komende tien jaar moeten worden aangehaald“, is wat ze verklaarde. “Maar tegelijkertijd moeten we investeren in de toekomst.”
De Bleecker wil tegen 2024 het tekort terug op 3 procent krijgen, net binnen de EU-norm. Eind 2020 zat België op een tekort van 11,2 procent op de begroting.
“We moeten voorkomen dat toekomstige generaties door deze put achtervolgd blijven worden. We zitten in een ongekende crisis waarvan we niet weten hoe en wanneer ze definitief zal eindigen. Dat is natuurlijk moeilijk als je een begroting moet opmaken. We zullen het beleid constant moeten bijsturen”, suste ze het huidige gebrek aan discipline.