In het kort
- Robotmissies produceren minimale hoeveelheden afval, maar menselijke aanwezigheid op hemellichamen produceert aanzienlijke hoeveelheden afval.
- De LunaRecycle Challenge biedt een prijs van 3 miljoen dollar (zo’n om innovatieve oplossingen voor afvalbeheer op het maanoppervlak te stimuleren.
- NASA benadrukt het belang van duurzaamheid, niet alleen voor maanverkenning maar ook voor toepassingen op aarde.
De heropleving van de maanverkenning en het ambitieuze streven naar Marsmissies hebben een onverwachte uitdaging met zich meegebracht: het beheren van afval. Terwijl robotmissies minimale hoeveelheden afval produceren, is het onvermijdelijk dat menselijke aanwezigheid op hemellichamen aanzienlijke hoeveelheden afval en andere bijproducten oplevert.
In het Apollo-tijdperk pakten astronauten dit probleem aan door zakken te gebruiken voor vast afval, die vervolgens op het maanoppervlak werden achtergelaten om gewicht te besparen tijdens de terugreis. Neil Armstrongs iconische eerste stap op de maan werd zelfs vastgelegd tegen de achtergrond van zo’n weggegooide zak.
LunaRecycle Challenge
Nu NASA zich inspant om de menselijke aanwezigheid op de maan uit te breiden, is de ophoping van anorganisch afval van wetenschappelijke apparatuur, kleding en voedselverpakkingen een groot probleem. NASA erkent deze uitdaging en heeft de LunaRecycle Challenge gelanceerd, waarbij een prijs van 3 miljoen dollar wordt uitgeloofd om innovatieve oplossingen voor afvalbeheer op het maanoppervlak te stimuleren.
De wedstrijd is verdeeld in twee sporen: het Prototype Build Spoor en het Digital Twin Spoor. De eerste richt zich op het ontwerpen en ontwikkelen van fysieke hardwaresystemen voor het recyclen van vast afval op de maan, terwijl de tweede de creatie van virtuele modellen van complete afvalrecyclingsystemen aanmoedigt, inclusief de productie van eindproducten. Teams kunnen deelnemen aan een van beide of aan beide circuits, met prijzengeld voor elk programma.