Tot zondag is het Duitse rock- en metalfestival Rock am Ring aan de gang. De line-up is écht om van te snoepen. Bovendien komen heel wat acts later in het seizoen naar ons land. Zo geeft de eerste dag van Rock am Ring ons een voorsmaakje voor enkele Belgische festivals.

Midden in het Eifelgebergte in Duitsland is het festival Rock am Ring bezig. En daar komen heel wat mooie namen op af. Toch zijn er maar liefst 17.000 minder fans aanwezig dan vorig jaar. Volgens de organisatie zou dat niet aan het wisselvallige weer liggen of aan het vals terreuralarm van vorig jaar. De reden zou zijn dat tegelijkertijd het zusterfestival Rock im Park plaatsvindt in Nürnberg. Dat meldt het Duitse tijdschrift Stern.

Thirty Seconds to Mars

Thirty Seconds to Mars staat op 18 augustus op Brussels Summer Festival. Het festivalterrein voor de Volcano Stage staat propvol. De epische ambient intro Monolith met oorlogsdrum doet ons hartje al sneller slaan. De band trapt haar concert af met Up In The Air en dat doen ze in stijl: vuurwerk en een wervelende lichtshow ontbraken niet. De groovy tunes van gitarist Tomo Milicevic toveren een vrolijke glimlach op ons gezicht en alleen al de verschijning van zanger Jared Leto doet veel dames de kwabbe, uit hun longen krijsen. Charisma ten top! Leto ziet er niet alleen excentriek uit met zijn gekke broek en koninklijke mantel, hij klinkt ook zo.

Next up: Kings and Queens. Iedereen kweelt mee en het drumwerk van Shannon Leto (broer van) is meer dan straf. Het is helemaal niet evident om de mellow gitaarpassages in zo’n opzwepende muziek om te toveren. Jared Leto wist het publiek zonder moeite te overhalen mee “oho” te zingen.

Ook het derde lied Night of the Hunter van de plaat ‘This Is War’ uit 2009 maakt ons o zo gelukkig. We raken oprecht ontroerd terwijl de zon verdwijnt in het Duitse berglandschap en vergeten even al onze zorgen en voelen ons onsterfelijk. Het geluid op het grootste podium van het festival zit echt strak. Zoals dat hoort, raakte de basdrum ons tot in de diepste krochten van onze ziel. De samples deden ons wegdromen, de gitaar maakte ons vrolijk en de bas lijmde alles zorgvuldig aan elkaar. Thirty Seconds to Mars heeft ons even meegenomen op een bergwandeling.

Het absolute hoogtepunt is This is War. Jared Leto is topvorm en zingt het festivalterrein stil. Het feest barst pas helemaal los als er gigantische ballonnen worden losgelaten op het publiek. Fun fun fun! Thirty Seconds to Mars gaat nog meer interactie met het publiek aan tijdens Dangerous Night. Fans worden op het podium gehaald en die beginnen één voor één te janken van ontroering.

Jared Leto had ook figuurlijk veel noten op zijn zang, zoals een rock- en filmster betaamt. Hij stopte verschillende keren in het midden van een song omdat hij vond dat er niet genoeg mensen hun handen in de lucht staken of omdat er niet genoeg mensen meezongen.

Andere hoogtepunten: Closer to the Edge, Rescue Me, The Kill (Bury Me) en Walk on Water.

A Perfect Circle

A Perfect Circle staat op zondag 24 juni op Graspop. Het sideproject van Tool-zanger Maynard James Keenan en de voormalige Tool-gitaartechnicus Billy Howerdel doet heel wat monden openvallen op Rock am Ring. Keenan is vanop kilometers afstand te herkennen met zijn gevoelige, beheerste stem die bij momenten zeer krachtig en luid was, het geluid waarmee Tool de wereld wist te veroveren. De melodieuze, dramatische zang staat in scherp contrast met de losbandige rockgitaar van Howerdel.

Tijdens het concert wordt veel show verkocht. Keenan (die stiekem kaal is) draagt een galakostuum en een onverzorgde heksenpruik, wat hem een psychopathisch, naargeestig uiterlijk geeft. Brr!

De muziek van A Perfect Circle moet het hebben van dynamische opbouw en mysterieuze sfeerschepping die de innovatieve melodieën kleur geven. Tijdens zachtere passages weet Howerdel prachtige landschappen van mooie dromen en onheilspellende waanbeelden te schilderen met zijn gitaar. Zijn piepende pinch harmonics sleuren menig festivalganger door een dromerige woestijn van verwarring. En wanneer de zware gitaren hun cleane broertjes en zusje meedogenloos van de kaart vegen, komt er een palet van gevoelens vrij en dat hoor je maar al te goed aan de stem van Keenan. Deze muziek komt recht uit het hart. Ook de basgitaar van Jeordie White verdient een pluim. Die past als een oude werkhandschoen bij de basdrum en snare, waardoor de stevige gitaar nog meer power krijgt.

Een concert van A Perfect Circle is no-nonsense. Er kon geen lach van af. Intens is het sleutelwoord. Nu maar hopen dat ook Tool binnenkort zijn nieuwe plaat lost en dan zit het helemaal snor. De hoogtepunten: Hourglass, The Outsider, The Doomed, The Hollow en Rose.

Marilyn Manson

Marilyn Manson komt op zaterdag 23 juni naar Graspop. Vergane glorie zegt u? Bij onze oosterburen wordt Marilyn Manson ontvangen als een koning (van onderland). Als intro krijgen we een ronkend, duivels geluid, wat meteen de donkere, twisted sfeer schept waar hij zo berucht voor is.

Dan zet de vorst van de shock rock één van zijn grootste hits, Irresponsible Hate Anthem, in van de baanbrekende plaat ‘Antichrist Superstar’ uit 1996 met een kille, hoge schreeuw. We laten ons pintje bijna vallen van het verschieten. We zijn vertrokken.

Na de song doet Manson zijn lange, zwarte leren jas uit. We zien hem paraderen in een strak gothic-hemdje dat er zo’n twintig jaar geleden vast superhip moet uitgezien hebben. Alsof dat nog niet gruwelijk genoeg is, is de helft van zijn gezicht nog eens zwartgeverfd en schijnt er een akelig licht onder Manson zijn gezicht. Het moet gezegd worden: Marilyn Manson doet ietwat overjaars aan, maar dat doet absoluut geen afbreuk aan zijn act.

Want zingen, screamen en tieren doet hij beter heel wat kwieke tieners en twintigers die bands leiden. Manson speelt een rolletje. Hij eist continu de aandacht van het publiek. Als de toeschouwers niet doen wat hij zegt, wringt hij tegen. “Rock am Ring, Rock am Ring, Rock am Ring”, klonk het verschillende keren. “Jullie moeten roepen, dat is wat wij doen, toch?”. Manson commandeert het publiek ook verschillende kleren om te klappen, wat zijn minions slaafs opvolgen.

De tweede song Angel With the Scabbed Wings bestaat uit enkele superharde drumpassages die de wei op en neer doen bouncen zoals een nest hysterische sprinkhanen. Voor de gelegenheid doet Manson een zwarte bontjas aan.

Het absolute hoogtepunt van een set van Marilyn Manson is Sweet Dreams (Are Made of This), een eigenzinnige, psychotische cover van Eurythmics. Manson kweelt er op los dat het geen naam heeft en hij bouwt een huiveringwekkende spanning op. Zijn zangtechniek is uiterst stevig en wijkt geen millimeter van de toon af, ook niet op de meest tedere, kwetsbare momenten in het lied.

Andere hoogtepunten zijn: The Beautiful People, Antichrist Superstar en Cry Little Sister.

Alt-J

Ook de Britten van alt-J betoveren de Volcano Stage van Rock am Ring. De band is dit jaar headliner op Dour. We krijgen folk vermengd met elektronische muziek. Tijdens de eerste minuten van de set waren er enkele problemen met de balans van het geluid, maar die werden snel verholpen. Het publiek leek elk woord en elke beat van de set knal vanbuiten te kennen.

Hoogtepunten: Breezeblocks, Left Hand Free, Deadcrush, Taro en Matilda.

Jonathan Davis

Ook deze grote vis staat binnen een kleine maand op Graspop. Jonathan Davis is de zanger van Korn, maar al sinds 2007 heeft hij een soloproject lopen. En dat is, om het zacht uit te drukken, speciaal. In plaats van beroep te doen op een basgitarist, heeft Davis een contrabassist in dienst genomen en er staat ook een toetsenist op het podium die allerlei geschifte geluidjes uit de speakers tovert. Tijdens zijn performance is Davis totaal van de wereld. Hij heeft de helft van de tijd zijn ogen toe, beweegt alsof hij in een trance zit, en jongleert met zijn typische Korn-stem van héél hard naar héél zacht. Creepy! En dat allemaal op een bedje van ultralage, trillende gitaren.

Hoogtepunten: What It Is, Underneath My Skin, Walk on By en Final Days.

Stone Sour

Ook Stone Sour, het project van Slipknot-zanger Corey Taylor, is van de partij. Taylor toont enorm veel respect voor zijn publiek. Voor én na zowat elke song zegt hij “dank u”. We krijgen classic rock in modern jasje met een subtiel sausje metal erover. Taylor zingt uit volle borst en moet niet onderdoen voor collega’s zoals Eddie Vedder of Paul Rodgers. Als je je ogen toe doet en de stevige vocals wegdenkt, zou je denken dat naar Led Zeppelin of Soundgarden aan het luisteren bent.

Hoogtepunten: Whiplash Pants, Fabuless, Through Glass, 30/30-150 en Made of Scars.