In het kort
- Naarmate individuen ouder worden, neemt de eenzaamheid vaak toe, maar dit verschilt sterk per land.
- Eenzaamheid wordt consistent in verband gebracht met factoren zoals werkloosheid, ongehuwd zijn, depressie en een slechte gezondheid.
Eenzaamheid is een groeiend probleem voor de volksgezondheid en wordt in verband gebracht met verschillende lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen, meldt Euronews. Zoals depressie, diabetes type 2, dementie en beroertes.
Een recent onderzoek onderzocht de niveaus van isolement bij meer dan 64.000 personen tussen de 50 en 90 jaar in 29 landen, voornamelijk in Europa. Deelnemers vulden een vragenlijst in waarin ze hun gevoelens van gebrek aan gezelschap, sociaal isolement en uitsluiting beschreef.
Bevindingen
De bevindingen toonden aan dat oudere volwassenen in Cyprus en Griekenland de hoogste niveaus van isolement ervoeren, terwijl Denemarken, Zwitserland en Oostenrijk de laagste niveaus hadden. Over het algemeen werden mensen eenzamer naarmate ze ouder werden, maar de mate van eenzaamheid verschilde aanzienlijk per land. Bulgarije en Letland vertoonden de meest uitgesproken toename in eenzaamheid naarmate de leeftijd vorderde.
Eenzaamheid werd consistent in verband gebracht met werkloosheid, ongehuwd zijn, depressie en slechte gezondheid, hoewel de invloed van deze factoren varieerde afhankelijk van het land en de leeftijdsgroep. In de Verenigde Staten en Nederland rapporteerden mensen van middelbare leeftijd hogere niveaus van isolement dan oudere volwassenen.
Onderzoekers benadrukken dat eenzaamheid niet alleen een gevolg is van ouder worden, maar waarschijnlijk beïnvloed wordt door bredere sociale factoren zoals werkvereisten en zorgtaken. Ze pleiten voor interventies op maat in plaats van een standaardaanpak om dit wereldwijde probleem effectief aan te pakken.
Het belang
Hoewel het onderzoek beperkingen heeft, zoals het verzamelen van gegevens vóór de COVID-19-pandemie en lage responspercentages in sommige landen, onderstreept het het belang van het begrijpen van eenzaamheid binnen verschillende leeftijdsgroepen en culturele contexten. Deskundigen suggereren dat eenzaamheid gezien moet worden als een signaal om meer sociale contacten te zoeken, net zoals honger ons aanzet tot eten.