Bij Apple hebben ze dit jaar vooral geïnvesteerd in grote, lange en epische prenten. Killers Of The Flower Moon van grootmeester Martin Scorsese (3u26!) speelt momenteel nog in de zalen en komt later op Apple TV+ en Napoleon van Ridley Scott staat te trappelen voor een cinemarelease en krijgt nadien nog een vier uur durende versie op de streamingdienst. Maar tussen die twee mastodonten in lost Apple Fingernails, een eenvoudige maar bloedmooie film over de ongrijpbaarheid van de liefde.
Score: 8/10
Fingernails speelt zich af in een doodgewone wereld met één eigenaardigheid: de wetenschap heeft een manier ontdekt om de aanwezigheid van liefde tussen twee mensen te testen aan de hand van hun vingernagels. Koppels kunnen zich in diverse Liefdesinstituten trainen in liefde en verbondenheid om dan, tot slot, een machine uitspraak te laten doen over de echtheid van hun liefde. Eén van die koppels die die test met glans hebben doorstaan zijn Anna (Jessie Buckley) en Ryan (Jeremy Allen White).
Wanneer Anna op zoek gaat naar een nieuwe job als lerares is ze zo nieuwsgierig naar hoe het er in zo’n Liefdesinstituut aan toe gaat, dat ze er zich aanmeldt als instructeur. Ze loopt er stage bij Amir (Riz Ahmed), één van de meest begaafde instructeurs van het instituut die zelf een test doorstaan heeft met zijn vriendin Natasha.
Poëtische scifi-saus
Fingernails is heel veel dingen niet. Deze film is geen adrenalinestoot, geen thriller, geen postapocalyptische film in een dystopische maatschappij en ook geen snel wegkijkende prent. In wezen is dit een eenvoudig liefdesverhaal, een romcom maar dan overgoten met de poëtische scifi-saus van de Griekse regisseur Christos Nikou.
De film gaat trager vooruit dan strikt noodzakelijk is en ontleent net aan dat gezapige tempo zijn schoonheid. Scènes zoals Anna die in haar bureau Only You van Yazoo zit te zingen terwijl ze haar administratie bijwerkt of die naar Let It Be Me van The Everly Brothers luistert in de living van Amir voegen in se niets toe, net als de Notting Hill-scène in de bioscoop, maar het zijn wel scènes die blijven hangen en die duidelijk maken hoe alomtegenwoordig liefde is in onze maatschappij en onze popcultuur.
Die poëtische aanpak van de regisseur is ook terug te vinden in de minimalistische maar bloedmooie soundtrack van componist Christopher Stracey en in de acteerprestaties van de cast. Jessie Buckley is iemand die veel kan doen met weinig. Ook hier legt ze een duidelijke tristesse in haar rol, zonder dat ze daar grote gebaren voor nodig heeft. Anna is iemand die bijna lijkt te verdwijnen in de wereld, een onopvallende mier tussen de andere mieren. Riz Ahmed is iemand die die sfeer kan evenaren en zet Amir neer als iemand die uitblinkt in zijn job, maar in zijn dagdagelijkse leven twijfelt of er iets mis is met hem. Jeremy Allen White krijgt dan weer te weinig om mooie dingen mee te kunnen doen, maar doordat het in se om de band draait tussen Amir en Anna stoort dat niet echt.
De ongrijpbare liefde
We zeiden al dat Fingernails eigenlijk een romcom is. Het grote thema is dan ook de Liefde en de grote vraag die Christos Nikou stelt is of je er ooit in kan slagen om de grote ongrijpbare liefde te begrijpen, controleren of voorspellen.
De mens als soort heeft de drang om alles te willen begrijpen, en zeker datgene wat niet te begrijpen valt. De liefde – die de meer rationele geesten onder ons zullen omschrijven als een chemische reactie in de hersenen – is nog steeds niet helemaal te verklaren. Waarom worden we verliefd op de ene en niet op de andere? Wanneer ben je verliefd? En waarom gaat verliefdheid weer over?
Er worden interessante dingen gedaan met dit concept in Fingernails. Koppels die negatief testen in het Liefdesinstituut gaan uit elkaar, op zoek naar de ware liefde. Een koppel dat geboren lijkt voor elkaar – zoals Rob en Sally in de film – krijgt dan weer net voor de test koudwatervrees omdat ze elkaar niet kwijt willen. Plots laten mensen enorm veel van die test afhangen en schakelen mensen hun eigen gevoel uit voor de wetenschap, terwijl het Liefdesinstituut in de film nog maar één jaar bestaat.
Sleur
Maar ook andersom: wat gebeurt er als een koppel compatibel is verklaard? Kan je dan op je lauweren rusten? Of moet je elke dag, zoals Anna zegt, aan een relatie blijven werken, zelfs al wéét een paar dat ze perfect zijn voor elkaar. Sinds de positieve uitslag van Anna’s en Ryan’s test begint Anna aan hun toekomst als koppel te twijfelen. De vonken zijn weg, de sleur heeft het overgenomen – Ryan noemt het “routine” – en Anna begint zich af te vragen of wat ze voor Ryan voelt nog wel echte liefde is.
Fingernails zou een aflevering van Black Mirror kunnen zijn en is een soort mix van het kunstmatige aspect in de Apple TV+-reeks Severance (2022), gemixt met de obsessie met de liefde die we in The Lobster (2015) zagen, Christos Nikou was niet toevallig regie-assistent van Yorgos Lanthimos, de regisseur van die film.
Wie kan meedrijven op de melancholische sfeer van Fingernails wacht een prachtige kijkervaring. Dit is een film die zich los in onze top 10 van dit jaar heeft gewurmd en die we met alle plezier nog een keer willen zien.
Fingernails is te streamen via Apple TV+.