Radarverklikkers: voor veiligheid of voor valsspelers?

In 2014 werden in ons land meer dan drie miljoen bestuurders geflitst. Veel automobilisten willen boetes vermijden zonder hun rijgedrag te moeten aanpassen. Daarom doen ze beroep op radarverklikkers. Verkeersorganisaties als VAB betreuren dat.

Radarverklikkers, zoals Coyote Systems, winnen aan populariteit. De toestellen of applicaties verwittigen automobilisten als ze een snelheidscontrole naderen. Gebruikers kunnen aan elkaar melden wanneer er een radar of gevaarlijke verkeerssituatie aanwezig is. Opmerkelijk: in ons land zijn de toestellen volledig legaal, tenzij ze (mobiele) flitsers opsporen, bijvoorbeeld op basis van elektromagnetische golven. In Duitsland en Frankrijk is het apparaat tout court verboden.

De 24-jarige Olivier gebruikt al een tijdje de Coyote om zich te informeren over files, werkzaamheden en vertragingen. “Niet om flitscontroles te omzeilen”, meent hij. ”De Coyote meet geen frequenties van een mobiele flitser. Een gebruiker meldt gewoon een mobiele radar met een klik waarna de gegevens worden doorgestuurd naar andere gebruikers in de buurt.”

Olivier ziet geen graten in het toestel. “Wie vaak onderweg is, weet de flitspalen staan. Ongetwijfeld zullen snelheidsduivels automatisch op de rem gaan staan bij het passeren van zo’n paal.”

Levens redden

Anthony (22) bevestigt Oliviers verhaal: “Ik heb de Coyote uit nieuwsgierigheid aangeschaft. Een vriend had al een tijd een Coyote. Je kon toen enkel een vast apparaat kopen. Het aanbod voor iPhone en Android is een goedkoop alternatief en het proberen waard. De app geeft naast flitspalen ook andere informatie mee. Zo krijgen we info over spullen op de weg, wegwerkzaamheden, stilstaande voertuigen… Informatie die andere weggebruikers niet kennen of slechts een enkele keer op de radio horen.”

De 22-jarige student vindt de kritiek op radarverklikkers onterecht. “Flitspalen staan op locaties waar het gevaarlijk is. De Coyote toont de locatie waar die flitspaal staat en maakt ons attent op de omgeving én het gevaar. Iemand met een Coyote zal nooit te snel gaan rijden op een gevaarlijke plek omdat hij net heel alert is. Iemand die geen Coyote gebruikt en verstrooid is of te snel rijdt, vormt een groter gevaar.”

Het toestel is verboden in twee van onze buurlanden, maar Anthony begrijpt de bezwaren niet. “Mensen vergeten soms dat flitspalen niet dienen om de staatskas te vullen, maar om levens te redden. De Coyote levert hiertoe een bijdrage. Zonder dit systeem zouden diezelfde snelheidsduivels op gevaarlijke locaties nog steeds zo snel rijden”, stelt hij. “Met een radarverklikker gebeurt dat iets gecontroleerder.”

‘Irritante controles’

“Ik heb een Coyote omdat ik die trajectcontroles en mobiele flitsers irritant vind”, vertelt John (25). “Doordat ik met een getunede wagen rijd, word ik dikwijls zonder reden aan de kant gezet. Die controles wil ik vermijden, met behulp van zo’n apparaat.”

John geeft ook toe dat hij af en toe te snel rijdt. “Maar op een verantwoorde manier, zonder anderen in gevaar te brengen. Veel jongeren die net hun rijbewijs hebben, gedragen zich als een racepiloot”, weet John. “Dat schaadt dan weer de jongeren die wel verstandig rijden, waardoor we allemaal over dezelfde kam worden geschoren. Het zou efficiënter zijn meer in te zetten op alcoholcontroles en gsm-gebruik achter het stuur. Dat is gevaarlijker dan 160 kilometer op een verlaten autosnelweg. “

Indien radarverklikkers worden verboden, wil John ze blijven gebruiken. “Er zijn systemen op de markt die signalen opvangen van flitspalen of flippende kentekenhouders. Die allemaal verbieden is een onmogelijke operatie.”

Mensenlevens

Dat de redenen voor het gebruik van radarverklikkers variëren, is onmiskenbaar. Toch is niet iedereen even gewonnen voor het apparaat. Uit een VAB-onderzoek bij 2.000 Belgische weggebruikers vanaf achttien blijkt dat meer dan de helft gekant is tegen het gebruik van radarverklikkers zoals de Coyote.

VAB-woordvoerder Maarten Matienko begrijpt niet waarom België de radarverklikkers nog steeds toelaat. “Wie zo’n toestel koopt, wil snel rijden en zijn snelheid alleen aanpassen in het geval van controles. Als mensen het gebruiken om veiligheidsredenen, is er geen probleem. Maar de toestellen worden gebruikt door chauffeurs die snelheidslimieten niet willen respecteren, maar toch geen boetes willen krijgen. Je krijgt dan plaatselijk aangepast gedrag, maar geen gedragswijzigingen.”

“Mensen kopen de toestellen vaak om de verkeerde redenen en gaan absoluut nonchalanter rijden”, meent Matienko. “Het effect van de snelheidscontroles slinkt. Een zone aanduiden, zou beter zijn. Dan gaat een gedragswijzing over een lange periode plaatsvinden. We moeten mensen duidelijk maken dat snelheidscontroles hun nut hebben: het gaat om mensenlevens.”

Voordelen voor alle partijen

Hendrik Vandesteene, productmanager van Coyote Systems, relativeert de kritiek. “We zijn sinds 2009 op de Belgische markt. We zijn bekend geworden met ons systeem dat oorspronkelijk alleen camera’s en flitspalen meldde. De Coyote doet nu veel meer, zoals obstakels, files en objecten op de weg signaleren. Het systeem heeft zelfs mijn leven gered”, beweert hij.

Coyote’s hoofddoel is naar eigen zeggen veiligheid creëren op de weg. “Om te vermijden dat men op het laatste moment nog moet remmen om een flitser te ontlopen. Het Coyotesysteem meldt heel accuraat waar het probleem zich bevindt”, aldus Vandesteene.

Ondermijnt de Coyote niet het doel van de flitscontroles? Vandesteene: “Dienen de controles om geld te verdienen of om op die locatie de snelheid en de regels te respecteren? Het grootste aantal boetes betreft vijf kilometer te snel rijden. Dan gaat het niet om veiligheid. Iedereen is al eens afgeleid en kan al eens een verkeersbord missen. Een boete van vijftig euro is dan snel geschreven. Die mensen willen wij helpen. Snelheidsduivels rijden sowieso te snel, al dan niet met een Coyote.”

‘Veiligheid centraal’

Vandesteene denkt niet dat mensen nonchalanter gaan rijden, maar zich meer bewust worden van wat er zich op de weg afspeelt. “We ‘verklikken’ inderdaad controles, maar we zorgen er vooral voor dat de snelheid op die locaties gerespecteerd wordt. Uiteindelijk gaan wij ervan uit dat controles gebeuren op gevaarlijke plaatsen waar regelmatig ongevallen gebeuren. We wijzen mensen erop dat hier een bepaalde snelheid moet worden nageleefd. Het zou daarom net interessanter zijn moest de politie met ons samenwerken. Beter dan iets verbieden dat zuiver voordelen kan bieden.”

© 2015 – C.H.I.P.S. StampMedia – Robin Michiels