Roman Polánski is tijdens de uitreiking van de Césars uitgeroepen tot Beste Regisseur. De Césars zijn de belangrijkste Franse filmprijzen, die ook wel de “Franse Oscars” worden genoemd. Heel wat mensen gaan niet akkoord met die benoeming, want Polánski werd eerder in z’n leven veroordeeld voor de verkrachting van een minderjarige. Ook na die veroordeling bleven de beschuldigingen over seksueel misbruik zich opstapelen.

Frankrijk is in shock. En de rest van de filmindustrie ook. Afgelopen weekend werden namelijk de Césars uitgereikt, de belangrijkste Franse filmprijzen. Die staan dan ook bekend als de “Franse Oscars“. J’accuse, de meest recente film van Roman Polánski, kreeg nominaties voor maar liefst 12 prijzen.

Rijzende ster

J’accuse – in de Engelstalige wereld bekend als An Officer and a Spy – was voor 12 van de prestigieuze prijzen genomineerd, onder andere die van Beste Film en Beste Regisseur. De nominaties van de film (en vooral die van z’n regisseur) zijn over de hele wereld in het verkeerde keelgat geschoten.

Roman Polánski is namelijk een enorm controversieel figuur in de filmwereld. In de jaren ’60 en ’70 was hij een rijzende ster in de sector. Bovendien was hij goed op weg om één van de belangrijkste regisseurs in de filmindustrie te worden.

Voortvluchtige

In 1977 keerde het tij. Polánski was de spilfiguur in verschillende verkrachtingszaken en belandde uiteindelijk 42 dagen in de cel in de Verenigde Staten. Daar onderging de Pools-Franse regisseur verschillende psychologische tests. Daarna was hij weer op vrije voeten, terwijl de rechter nadacht over z’n effectieve straf.

In het begin was Polánski ervan overtuigd dat hij na die 42 dagen testen niet terug naar de gevangenis zou moeten. Maar vlak voor de rechter z’n beslissing bekendmaakte, bleek dat de kans op een gevangenisstraf toch best groot was. De regisseur vluchtte naar Frankrijk, om op die manier z’n straf te ontlopen.

Open brief

Roman Polánski was dus een veroordeelde verkrachter, maar toch bleef ie films maken. En dat waren niet de minste. Polánksi maakte bijvoorbeeld The Pianist (die in 2002 uitkwam) en won daar zelfs een Oscar voor. Z’n meest recente prent is J’accuse/An Officer and a Spy. En ook die is een succes.

De film mocht 12 nominaties voor de Césars op z’n naam schrijven. En daar gingen heel wat feministische organisaties niet mee akkoord. Ze schreven een open brief, waarin onder meer deze uitspraak verscheen: “Als verkrachting een kunstvorm is, geef Polanski dan alle Césars.”

Zaal verlaten

Als antwoord daarop, diende de hele jury van de Césars z’n ontslag in. Maar dat heeft dus niet mogen baten, want Polánski bleef een genomineerde, en werd uiteindelijk ook een winnaar van de awards. Die overwinning schoot bij heel wat Fransen in het verkeerde keelgat.

Vlak nadat bekend raakte dat Polánski de prijs voor Beste Regisseur in ontvangst mocht nemen, stonden verschillende genodigden op uit hun stoel en verlieten ze de zaal. Ook op straat was de wrevel te voelen, want in Parijs braken er rellen uit. De politie moest tussenkomen.