Remco Evenepoel heeft België op fenomenale wijze de wereldtitel op de wegrit bij de mannen bezorgd. De nog steeds maar 22-jarige Belg kwam als eerste over de streep na een indrukwekkende solo van 25 kilometer. Tijdens heel de wedstrijd kon hij rekenen op een tactisch perfecte koers van de andere Belgen. De Fransman Christophe Laporte en de Australiër Michael Matthews pakken de andere medailles, Wout van Aert viel nipt naast het podium.
In de laatste wedstrijd van het wereldkampioenschap wielrennen, de wegrit bij de mannen, heeft België eindelijk een eerste gouden medaille gepakt. Daarmee zet hij de kers op de taart van een sterke tweeweekse van de Belgische ploeg, die in totaal zes medailles pakte. Drie daarvan werden behaald bij het tijdrijden. Zo pakte Evenepoel bij de profs brons, Alec Segaert bij de beloftes zilver en Febe Jooris bij de vrouwen juniores eveneens brons. Op de wegritten was er al brons voor Vlad Van Mechelen bij de juniores en zilver voor Lotte Kopecky bij de vrouwen.
Een regenboog ontbrak echter nog. Daarvoor rekende de sterke Belgische ploeg op de tandem Wout van Aert-Remco Evenepoel. Na de discussie vorig jaar over de tactische fouten op het WK in eigen land, in Leuven, waren de Belgen vastbesloten nu geen fouten te maken.
Fransen met de forcing
De wedstrijd verliep al snel ideaal toen de Franse ploeg op Mount Keira al de forcing begon te voeren. Even leek het toen al te breken, maar op enkele mindere namen die wat voorsprong kregen, bleef alles samen. De volgende snok van de Fransen kwam er op 80 kilometer van de streep, op het lokale rondje in en rond Wollongong.
Die push bleek genoeg om een kopgroep van zo’n 25 renners te vormen. Naast de Fransen – met Pavel Sivakov, Romain Bardet, Florian Sénéchal en Quintin Pacher – waren vooral de Belgen daarin goed vertegenwoordigd. Naast Remco Evenepoel waren namelijk ook Quinten Hermans, Pieter Serry en Stan Dewulf mee. Opvallend is dat juist op de WK-selectie van die laatste twee veel kritiek was gekomen, maar het duo bewees dus terecht geselecteerd te zijn.
Evenepoel solo op 25,8 kilometer van de streep
De voorsprong van de grote kopgroep op de achtervolgers, met onder andere Wout van Aert, schommelde enige tijd tussen de 1 à 2 minuten. Op 34 kilometer van de streep kon Evenepoel, die blijkbaar superbenen had, zich niet langer bedwingen. Hij reed weg met de Kazak Alexey Lutsenko. Een kleine 10 kilometer verder, op de Mount Pleasant, schudde Evenepoel ook zijn medevluchter af en begon hij een solo van 25,8 kilometer.
Al snel bleek dat de schrik dat de Belgische kopman mogelijk te vroeg was gegaan, onterecht was. In de slotronde liep zijn voorsprong namelijk enkel maar op. Hij zou uiteindelijk solo aankomen met een zelden geziene voorsprong van 2 minuten en 21 seconden. Vol ongeloof reed hij met zijn armen wijd gespreid naar zijn eerste wereldtitel.
De achtervolgers vielen in het slot zelfs helemaal stil waardoor het uitgedunde peloton met onder andere Wout van Aert nog kon terugkeren. Daarin bleek Christophe Laporte de snelste voor Michael Matthews en Van Aert. Die laatste zou achteraf verklaren dat hij wist dat de groep sprintte voor de medailles door het gebrek aan oortjes op het WK.