Het ‘buitenlandbeleid’ van Filip Dewinter, kopstuk van Vlaams Belang, doet stof opwaaien: z’n tripje naar Griekenland en z’n bezoek aan Gouden Dageraad schoten bij Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken in het verkeerde keelgat. Maar Dewinter is al veel langer deel van een opmerkelijke buitenlandse coalitie, met de Russische president Vladimir Putin als spin in het web.

De ‘fact finding mission’ aan Griekenland, waarbij een delegatie van Flip Dewinter, Anke Van dermeersch, Jan Penris en Frank Creyelman op rondreis gingen, zet plots de spotlight op de ‘buitenlandpolitiek’ van Dewinter. Daarbij is de speech van Dewinter voor Gouden Dageraad, de stevig aangebrande extreemrechtse partij in Griekenland, niet het echte verhaal. Want dat verhaal loopt naar Rusland.

Goed, die speech was duidelijk een inschattingsfout: voor het ‘deftigere’ Vlaams Belang of het Franse FN van Marine Le Pen en de PVV van Geert Wilders zijn de Griekse neonazi’s te aangebrand. Niet toevallig zitten die Grieken in het Europees parlement ook niet in één fractie met de West-Europese partijen zoals FN, het Belang en de PVV. Belang-voorzitter Tom Van Grieken, die Dewinter en Van dermeersch had verboden zoete broodjes te gaan bakken met Gouden Dageraad, kon niet anders dan ingrijpen en de twee sanctioneren.

Maar de vraag “wie betaalde heel die trip?”, daarop weigert Dewinter manifest te antwoorden. Bij Kathleen Cools in Terzake stelde hij eerst dat “deze reis is betaald met eigen middelen”. Maar toen kwam de verduidelijking: “De middelen zijn aangewend vanuit fondsen die daarvoor ter beschikking zijn gesteld.” Aan newsmonkey weigert Dewinter verdere toelichting te geven: “Neen, ik ga daar niets over zeggen. Omdat ik vind dat men daar geen zaken mee heeft, wie dan ook.”

Bondgenootschap in de strijd tegen de islam

En toch is die vraag uiterst relevant, omdat ze een verhaal blootlegt over waar Dewinter zijn blik naar richt in het buitenland: alle wegen leiden daar naar Moskou. Het Antwerpse kopstuk van Vlaams Belang maakt daar ook geen geheim van. Een beetje online speurwerk levert een vracht ontmoetingen tussen Dewinter en topmensen van de Russische president Vladimir Putin op.

En z’n entourage doet allerminst moeite om die banden te ontkrachten: integendeel, er is een zeker trots over hoe hoog Dewinter raakt, als hij in Moskou op de koffie mag.

Zo was er in 2014 een ontmoeting tussen Dewinter en de Russische vicepremier Dmitry Rogozin. Die man is niet de eerste de beste: hij was jaren de NAVO-ambassadeur van Putin, en later de man van de Russische defensie-industrie in Putins regering. Dewinter zelf poste de ontmoeting op z’n website en duidde dat ze het hadden over “onder meer de islam, immigratie en multicul (sic)”.

Dewinter werd meteen ook uitgenodigd om op een congres van de Doema, het Russische parlement te gaan spreken. Daar ontmoete hij de voorzitter van het Russisch parlement Sergej Narisjkin. En ook terug te vinden: een contact tussen en Tokovinin Alexander Avreljevitsj, de Russische ambassadeur in België.

“Het gaat veel verder en dieper dan een tripje naar Griekenland dat al dan niet betaald is door de Russen. Die banden, die zijn er wel degelijk. Daar investeren ze al jaren in”, zo klinkt het binnen Vlaams Belang. De redenering van Dewinter is heel duidelijk: de Russen zijn een ‘culturele’ bondgenoot in de strijd tegen de islam. Hun ‘Europees’ denken staat veel dichter tegen ons dan dat de pers en anti-Russische krachten willen doen geloven. Het is voor Dewinter dus net essentieel om de banden met Putin en Rusland aan te halen, en samen de strijd met de radicale islam aan te gaan. Overigens staat Dewinter daar helemaal niet alleen mee: de pas verkozen Amerikaanse president Donald Trump verklaarde in z’n campagne exact hetzelfde.

Buitenlandse trips, gefinancierd via een paar gekende vehikels

En bij extreemrechts in West-Europa is die gedachte al langer ingeburgerd. Putin financiert een deel van de FN-campagnes van Marine Le Pen, via Russische banken. En Marion Le Pen, het nichtje, dook naast Dewinter op in Moskou, op datzelfde congres van de Russische Doema. Dat Dewinter in 2015 dus opdook in Damascus, op de koffie bij de Syrische dictator Bashar al-Assad, ligt perfect in die lijn van Moskou: ze steunen de Syrische regering als speerpunt in de strijd tegen de radicaal islamistische IS.

Dat de Russen daarbij de trips van Dewinter betalen is compleet logisch. Voor dit soort initiatieven heeft de Russische staat wel wat geld over, dat ze via gekende vehikels tot bij ‘hun bondgenoten’ brengen. Zo is er het EODE, het European Observatory for Democracy and Elections. Dat vehikel ronselde onder meer verkiezingswaarnemers toen in de Krim een Russisch referendum de annexatie van dat stukje Oekraïne door Rusland kracht moest bijzetten.

Overigens weigerde Dewinter toen wel te gaan: die actie van Rusland ging voor hem te ver. Maar Jan Penris en Frank Creyelman, de ritselaar van dienst, gingen wel naar dit “nieuwste stukje Rusland”, om toe te zien op het “eerlijk verloop van de stemming.” Het moet één van de weinige keren geweest zijn dat Penris effectief iets anders deed dan z’n grote baas Dewinter. Hoe dan ook: de voorzitter van het EODE, Luc Michel, duikt regelmatig op in het kliekje rond Dewinter.

Een ander vehikel dat de Russen hanteren als sponsor is het ECGA, het European Centre of Geopolictical Analysis. Dit is een Poolse pro-Russische NGO, die telkens opduikt als er trips moeten georganiseerd worden. Ook de connectie naar Syrië verloopt via dit ECGA. “Als zowel Penris als Creyelman samen met Dewinter en Van dermeersch plots een fact finding mission in het buitenland doen, wees dan maar zeker dat zoiets netjes betaald is via één van die vehikels”, zo stelt een betrokkene.