2016 weet van geen ophouden. Kerstnacht 25 december, rond middernacht, kregen we het bericht dat ook George Michael 2017 niet meer zal meemaken. Opnieuw een icoon van de popmuziek dat onverwacht (zie ook Bowie en Prince) het podium vroegtijdig moet verlaten. George Michael was er amper 53 en stierf blijkbaar vredig thuis in, volgens de politie, onverdachte omstandigheden. 

Georgios Kyriacos Panayiotou stond er op zijn geboortekaartje en opnieuw moeten we het hebben over een icoon, want hoewel er wel eens meewarig werd gedaan over George Michael en zijn melige ballades, kunnen wij niet anders dan rouwen. Zo hangt George Michael voor ons vast aan een aantal jeugdherinneringen. Onze eerste speelgoedpiano kon Wake Me Up Before You Go–Go spelen als we op “Demo” drukten. Het was dus op die tonen dat we alsof deden dat we een wereldvermaard showpianist waren. De Jerry Lee Lewis van onze tijd, ook al kenden we die toen nog niet.

One More Try stond dan weer op onze lievelingscassette destijds, een cadeautje van papalief, tussen You’ve Lost That Lovin’ Feelin’ van The Righteous Brothers en Where Do Broken Hearts Go van Whitney Houston. Het was het jaar 1988 en de muziek was mooi.

Ook anno 2016 luisterden we nog regelmatig naar George Michael en hebben nooit onder stoelen of banken gestoken dat we ballads als Careless Whisper, One More Try, A Different Corner of Jesus To A Child en het veel minder bekende Older absolute top vonden. Geef ons maar eens ongelijk.

Meer dan 100 miljoen platen

Een veelschrijver was George Michael niet. Met Wham! bracht hij twee platen uit. Als soloartiest kwam hij aan vijf platen in 17 jaar. Zijn laatste plaat dateerde uit 2004. Naar verluidt zou hij momenteel aan een nieuw momenteel aan het werken zijn geweest met Naughty Boy, maar dat zullen we dus naar alle waarschijnlijkheid niet meer horen.

George Michael zette zijn eerste muzikale stappen als de helft van Wham! en het is enkel en alleen te danken aan de vier decennia die daar nog achter kwamen dat we vandaag zijn naam nog kennen. Er zijn een aantal interessante statistieken die achter Michaels naam staan. Hij verkocht meer dan 100 miljoen platen. Over twee decennia gemeten was hij de meest gespeelde artiest op de Britse radio tussen 1984 en 2004.

Posterboy

George Michael liet voor het eerst van zich horen met Wham! in 1983. Meteen werd het duidelijk waaruit ze hun succes zouden halen. Posters van George Michael en kompaan en schoolmaat Andrew Ridgeley hingen aan de muur van zowat elke slaapkamermuur die aan een tienermeisje toebehoorde.

Young Guns werd hun eerste hit en in de volgende drie jaar zouden maar liefst negen noteringen volgen in onze eigen B.R.T. Top 30. Wake Me Up Before You Go-Go mag dan wel hun eerste nr.1-hit zijn geweest, het was ook één van hun minst sterke nummers.

Wie in de discografie van Wham! gaat duiken (het zijn gelukkig maar twee platen), zal bijvoorbeeld ook Everything She Wants ontdekken, een nummer met ambities van 6,5 minuut. Met aan de andere kant (de single had een dubbele A-kant) het onsterfelijke Last Christmas, het nummer geldt meer dan dertig jaar later nog steeds als één van de oerkerstnummers en had het lef om kerst een traan mee te geven.

Iconische sax

En wie naar Wham! luistert, zal ook steeds de stem van George Michael opmerken, of het nu in Club Tropicana, Freedom of Edge Of Heaven is. George Michael wist dan ook van zichzelf dat hij tot meer in staat was.

Ook al tijdens zijn periode in Wham! had hij ambities richting solocarrière, in 1984 pakte hij uit met een eerste solosingle: Careless Whisper, een nummer dat hij overigens samen geschreven had met Wham!-kompaan Andrew Ridgeley, maar dat niet paste binnen het Wham!-verhaal.

“I’m never gonna dance/the way I dance with you”, zingt hij in het nummer over schuldgevoelens en spijt met die iconische saxofoonsolo in de intro. Het nummer kwam in 25 landen aan de top van de hitlijst en verkocht meer dan zes miljoen exemplaren. Een goeie start gemaakt.

Schot in de roos

Wham! ging in 1986 uit elkaar, twee maanden nadat Michael zijn tweede solo-single uitbracht: A Different Corner kwam op nummer 1 in vele landen. Ook deze tweede single werd een succes en kwam onder andere op de eerste plaats in Canada, Verenigd Koninkrijk, Noorwegen en Nederland.

A Different Corner was, anders dan alles van Wham!, een triest nummer, een nummer over hoe spelingen van het lot een leven kunnen sturen. En een nummer waar we tot op heden helemaal stil van worden. Zijn eerste solo nummer 1 in Vlaanderen was een duet met de grote Aretha Franklin (I Knew You Were Waiting (For Me))

Het eerste solo album van George Michael werd meteen een schot in de roos. Faith gaf meteen al een indicatie van de muzikale breedte waartoe George Michael in staat was.

De schoonheid van seks

Het titelnummer startte met een orgel waarin de tonen van Freedom van Wham! te herkennen zijn om daarna “I gotta have faith” te zingen in een tot op heden eigentijds aandoend popnummer. Qua symboliek kan dat tellen, maar het zou hem later nog wel op een juridische strijd met Sony komen te staan.

Ook vandaag nog kan Faith door letterlijk iedereen worden meegezongen en zelfs Limp Bizkit heeft het niet kapot gekregen. Toch was Faith niet de eerste single uit het album, dat was I Want Your Sex. Het is één van de meest openlijk seksuele en tot op heden één van de geilste nummers die we kennen en het is dan ook niet te verbazen dat het heel wat stof deed opwerpen bij zijn release.

Als reactie hierop maakte de zanger een nieuwe proloog voor het nummer waarin hij zijn bedoeling uitlegde. De tegenstand tegen het nummer was compleet tegen de bedoelingen van Michael in. Hij had met de clip en het nummer geen promiscue seks willen tonen, maar had juist willen betuigen dat seks hebben een mooi iets was, zolang er monogaam gespeeld werd. De negen minuten durende versie die op het album te vinden is heeft zelfs de ondertitel “Monogamy Mix”.

Uiteindelijk werden zes van de negen nummers op Faith singles, een bewuste keuze waarmee George Michael zijn diversiteit als soloartiest wilde aantonen. Er waren funky nummers als I Want Your Sex en Faith, een ballad met One More Try, een gospelnummer als Father Figure en een jazzy nummer als Kissing A Fool. Dit laatste was de minst succesvolle van de zes singles, maar in 2003 coverde Michael Bublé het nummer, daarmee aangevende dat ook hij toch van invloed was voor hem.

Een geweten schoppen

In 1990 bracht hij zijn tweede album uit als soloartiest: Listen Without Prejudice, Vol.1. Opnieuw een titel die boekdelen spreekt en algemeen gezien als een muzikaal meer volwassen en meer coherent album dan Faith.

Praying For Time, de eerste single uit het album,is een donkere en sombere reflectie op onrechtvaardigheid. Zinnetjes als “These are the days of the empty hand/Oh, you hold on to what you can/And charity, charity is a coat you wear twice a year” lieten er geen twijfel over bestaan: George Michael wilde een geweten schoppen.

Hij was niet langer het popidool dat de wereld van hem had willen maken. Aangezien George Michael weigerde te verschijnen in de videoclips die het album moesten ondersteunen, werd een videoclip voor Praying For Time uitgebracht waarin alleen de woorden van het nummer te zien zijn. Sony weigerde door de koppigheid van de zanger Listen Without Prejudice, Vol.1 ten volle te ondersteunen. Listen Without Prejudice, Vol.2, wat ooit een afgewerkte plaat was, wilde het label zelfs niet uitbrengen en heeft nooit het levenslicht gezien.

Blijven scoren

Die plaat kwam er dus nooit, maar George Michael bleef scoren. Er werd een live-versie met Elton John uitgebracht van diens nummer Don’t Let The Sun Go Down On Me, het nummer werd een enorme hit. Tijdens diezelfde tour werd zijn mashup Killer/Papa Was A Rollin’ Stone opgenomen, een versie die later ook nog een hit werd.

In 1992 werd Too Funky uitgebracht, ten voordele van Red Hot, een organisatie die de strijd tegen aids aanging door middel van populaire cultuur. In datzelfde jaar werd Somebody To Love opgenomen van op het Tribute Concert voor Freddie Mercury en ook die versie werd een grote hit.

Voor Anselmo

Door de strubbelingen met zijn platenmaatschappij zat er uiteindelijk zes jaar tussen Listen Without Prejudice Vol. 1 en Older, zijn volgende studioalbum, uit 1996. Op die plaat is ook Jesus To A Child te vinden. Hij bacht het voor het eerst live in 1994 tijdens de MTV Music Awards. Het nummer gaat over zijn Braziliaanse vriend Anselmo Feleppa die in maart 1993 overleed aan een aan aids gerelateerde hersenbloeding. Michael stopte daardoor achttien maanden met het schrijven van teksten en ging door een diepe depressie.

Het openbaar toilet en de undercover agent

Hoog tijd voor een verzamelaar. Ladies & Gentleman (ik ken héél veel mensen die ‘m in huis hebben), ging zo’n 9 miljoen keer over de toonbank. Daarop staat ook het nieuwe nummer Outside. Het nummer geeft een humoristische kijk op zijn arrestatie, kort ervoor, voor het ‘provoceren’ van een (undercover) politieagent in een openbaar toilet. Michael schreef het nummer met een knipoog, in de tekst verklaart hij dat hij het seksleven achter gesloten deuren behoorlijk saai vindt, hij wil het liever in de open lucht: outside.

In de videoclip is George Michael te zien in een openbaar toilet, in de kleding van een politieagent, samen met twee kinky geklede politieagentes. Het toilet verandert in een disco met discoballen en urinoirs met felle kleuren. Aan het einde van de videoclip worden alle mannen die openbare seks (wilden) hebben gearresteerd door de politie. Hierna blijkt dat de twee mannelijke agenten ook iets voor elkaar voelen, ook zij beginnen te zoenen. De clip eindigt met de helikopter die langs de tekst “Jesus saves” vliegt, gevolgd door de woorden “all of us”.

Anti-Bush

Daarna neemt het succes af. In 1999 brengt hij nog een matig ontvangen coverplaat uit. In 2002 kent hij een opflakkering met het funky Freeek! en Shoot The Dog, een anti-Bush nummer, maar het kan eerdere successen niet evenaren. in 2004 volgt Patience, zijn laatste studioalbum, waaruit vooral de single Amazing succes oogst.

Met zijn laatste tournee George Michael: Symphonica kwam hij in 2011 en 2012 maar liefst drie keer langs in België. Tijdens die tournee bracht hij voornamelijk covers, waarbij hij Nina Simone en Tim Buckley onder handen nam, maar ook covers zong van Amy Winehouse en Rihanna.

33

Ondanks zijn beperkte output telde we in onze iTunes op het moment van zijn overlijden toch 33 singles die we in mindere of meerdere maten aan ons hart gedrukt hebben. George Michael had ontegensprekelijk één van de meest heldere en meest herkenbare stemmen uit de popmuziek. Hij heeft nummers gemaakt die tijdloos zijn en nummers die minder tijdloos, maar daarom niet minder mooi (of dansbaar) zijn.

Hij wilde van het juk van tieneridool af en dat is hem gelukt. Als we vandaag aan George Michael denken dan denken we aan een geslaagd soloartiest die in zijn vroege dagen nog deel uitmaakte van een boysband die ook een mooi kerstliedje hebben gemaakt. Zijn invloed reikt ver, misschien zelfs onbewust. Wie kan er zeggen dat hij niet aan George Michael denkt bij het luisteren naar 8 (circle) van op de nieuwe Bon Iver?

John And Elvis Are Dead

Eén van de mooiste nummers van George Michael stond op Patience (zijn laatste studioalbum) en heette John And Elvis Are Dead. Dat nummer gaat over een man die na jaren uit een coma ontwaakt, te horen krijgt dat Lennon en Elvis dood zijn, en meteen terug wil.

We kunnen ons voorstellen dat iemand ergens hetzelfde voor zal hebben met het jaar 2016 als ie het hoort van David Bowie, Prince, Leonard Cohen en George Michael.

Schietgebedje

Wij kunnen alleen maar vooruit. 2016 duurt nog een week. 2017 lonkt. We zeggen alvast een schietgebedje voor Bob Dylan, Bruce Springsteen en Neil Young. En luisteren deze week meer dan gewoonlijk naar George Michael.