Acteur Billie Porter, bekend van zijn rol als Pray Tell in Pose, heeft in een lang interview met The Hollywood Reporter voor de eerste keer gesproken over zijn eigen ervaring met hiv. Hij kreeg 14 jaar geleden te horen dat hij hiv-positief is en spreekt daar nu over.
“Ik moet mijn verhaal beginnen in 2007, in juni van dat jaar kreeg ik te horen dat ik hiv-positief ben”, met die woorden begint Billie Porter zijn verhaal bij The Hollywood Reporter. De acteur speelt in Pose al enkele jaren Pray Tell, die ook besmet is met het virus. “Via hem kon ik alles zeggen wat ik eigenlijk zelf wilde zeggen”, klinkt het.
“Het slechtste jaar uit m’n leven”
Als homoseksuele man heeft Billie Porter de hiv-plaag in de jaren 80 en 90, die in Pose uitgebreid aan bod komt, vanop de eerste lijn gevolgd. “Toen ik de plaag overleefd had, was mijn vraag altijd: ‘Waarom bleef ik gespaard? Waarom ben ik nog in leven?’ Wel, ik leef nog zodat ik het verhaal kan vertellen. Er is een hele generatie en ik sta op hun schouders. Ik kan zijn wie ik wil zijn op dit moment omdat zij me voorgingen. Het is tijd voor mij om mijn ‘big boy pants‘ aan te trekken en te praten.”
Porter kreeg zijn diagnose te horen in 2007. “Ik was de generatie die beter had moeten weten en toch gebeurde het.” Hij omschrijft 2007 als “het slechtste jaar uit z’n leven”. “In februari kreeg ik te horen dat ik leed aan diabetes type 2. In maart moest ik m’n faillissement aanvragen en in juni kreeg ik de diagnose hiv-positief te horen. Dat ging allemaal gepaard met schaamte, die ik al m’n hele leven voel. Daardoor zweeg ik en heb ik 14 jaar lang met die schaamte geleefd in stilte. Waar ik vandaan kom, in mijn strikt religieuze familie wordt hiv gezien als een straf van God.”
Moeder
Daardoor heeft hij het ook nog maar recent verteld aan zijn moeder. “Ze had al zoveel meegemaakt, ze werd zo had veroordeeld door haar religieuze gemeenschap omdat ik queer ben. Ik wilde haar niet door een nieuwe storm van ‘zie je wel’ laten gaan. Ik voelde me vernederd, ik schaamde me. Ik was die statistiek die iedereen zei dat ik zou zijn. Daarom beloofde ik aan mezelf dat ik het haar nooit zou zeggen.” Maar recent heeft hij het dan toch verteld. “Ze zei: ‘Je hebt dit 14 jaar geheim gehouden? “Doe dat nooit meer. Ik ben je moeder, ik hou van je wat er ook gebeurt. En ik weet dat ik eerst niet begreep hoe ik dat moest doen, maar we zijn nu decennia later.'”
Vervolgens bracht hij zijn collega’s op de hoogte. “Die ochtend vertelde ik het aan mijn moeder en daarna ging ik werken aan dat prachtige kunstwerk (Pose, red.), dat uiteindelijk de katalysator was om mijn schaamte te delen. Ik besefte: ‘We zijn hier allemaal samen doorgegaan en deze mensen verdienen om het te weten, net zoals mijn mama dat verdiende’. Ik stond voor de cast en crew en alle mensen die meewerkten om deze ruimte te creëren en ik vertelde hen de waarheid. Want, op een zeker moment, is de waarheid de verantwoorde weg. De waarheid werkt helend en ik hoop dat het me kan bevrijden. Ik hoop dat het me bevrijdt zodat ik echte, onvervalste vreugde kan ervaren, zodat ik vrede kan vinden, zodat ik intimiteit kan ervaren, zodat ik seks kan hebben zonder me te schamen. Dit is voor mij. Ik doe dit voor mezelf. Ik heb te veel te doen en ik heb er geen angst meer voor. Ik heb het aan m’n moeder verteld, dat was de grootste horde voor mij. Het kan me niet schelen wat iedereen te zeggen heeft. Ofwel sta je aan mijn kant, ofwel ga je gewoon uit de weg.”
Later dit jaar verschijnt Rise, een documentaire over het leven van Billie Porter, op Netflix. De documentaire werd gemaakt door Pose-regisseur Ryan Murphy en zal waarschijnlijk dieper ingaan op zijn ervaring met hiv. Daarnaast verschijnt Billie Porter later dit jaar ook nog in een remake van het verhaal van Assepoester, waarin hij de goede fee zal spelen.