Drugs are bad, maar zo kunnen stimulerende middelen ook op een nuttige manier gebruikt worden

Drugs zijn beslist een te bestrijden kwaad in de maatschappij. Stimulerende middelen hebben door de eeuwen heen miljoenen mensen de dood ingejaagd. Maar tegenwoordig gaat ‘microdosing’ van lsd en wietgebruik de lucht in. Kunnen sommige drugs ook voor nuttige doeleinden gebruikt worden? Wij zochten het uit voor cannabis, lsd, paddo’s, xtc en MDMA.

Tegenwoordig is microdosing van lsd erg hip in de VS. Het concept: naar je werk gaan onder invloed van een lichte hoeveelheid van de hallucinogene drug om betere intellectuele prestaties te leveren. In het boek The Psychedelic Explorer’s Guide: Safe, Therapeutic, and Sacred Journeys van psycholoog en onderzoeker James Fadiman praat carrièrevrouw Madeline over haar ervaringen: “Als ik 10 tot 20 microgram lsd gebruik, kan ik me beter focussen, en behaal ik betere resultaten terwijl ik toch in mijn routine blijf. Mijn humeur en antwoordsnelheid verbeteren, en op visueel en mentaal vlak ben ik veel scherper.”

Auteur Fadiman schrijft in zijn boek ook dat wie een lage dosis gebruikt, “kan omgaan met zijn eigen ‘psychische rommel’. Veel mensen zijn echter niet geïnteresseerd in lage doseringen omdat daarbij negatieve gevoelens naar boven kunnen komen. Ze proberen zich dan af te leiden door écht high te worden, maar het zijn net die gevoelens die je moet behandelen om écht vrij te worden. Door je met verdrongen gevoelens bezig te houden, maak je een innerlijke schoonmaak, je laat je ‘ware zelf’ vrij. Wie dat kan, heeft meer energie, diepere innerlijke vrede, scherpere intuïtie, en meer medeleven. Doordat die onderdrukte gevoelens naar boven komen, leer je meer over jezelf.”

Geen hippiedrug meer?

Een heel ander verhaal dus dan dat van de hippies in de jaren 60 die vooral kickten op ego-dodende trips, visuele hallucinaties en lachkicks. Sommigen uit het hippie trippy milieu beweren zelfs dat lsd een commercieel sell out-middel geworden is omdat het middel tegenwoordig zo mainstream is. “De laatste tijd heeft lsd-gebruik meer weg van een straffe koffie dan van een culturele revolutie”, klinkt het.

Dit jaar verschijnt de documentaire The Sunshine Makers over de jonge wetenschapper Tim Scully en zijn kompaan Nick Sand die eind jaren 60 samen in een kelder miljoenen tabs Orange Sunshine lsd vervaardigden, het populairste hallucinogeen allertijden. Heel wat jongeren namen toen zware dosissen lsd. The Sunshine Makers toont hoe psychedelica de slagzin van de 60s veranderde van “I Want to Hold Your Hand” naar “Turn On, Tune In, Drop Out”. Lsd werd sindsdien een symbool van anti-establishment … tot nu blijkbaar!

Lsd in geneeskunde

Het probleem met lsd is dat het moeilijk te doseren is. Lysergeenzuurdi-ethylamide, de werkzame stof in lsd, wordt met een pipet in enorm kleine hoeveelheden op eetbare zegeltjes gespoten. Sommige tabs bevatten een erg laag lsd-gehalte, anderen een erg hoog waardoor de inname van lsd eigenlijk ook een beetje Russische roulette is. Toen chemicus Albert Hofmann in 1938 per toeval lsd ontdekte, kreeg hij per ongeluk een spat van de vloeistof op zijn blote hand. Op de fiets naar huis kreeg Hofmann hevige hallucinaties en als hij zijn ogen sloot, zag hij naar eigen zeggen “caleidoscopische kleurrijke beelden”.

Verschillende studies hebben in de jaren 50 en 60 aangetoond dat lsd met succes alcoholisme, depressie en drugsverslavingen kan behandelen. Zelfs Bill Wilson, één van de oprichters van hulporganisatie ‘Anonieme Alcoholisten’, steunde het gebruik van lsd voor medische doeleinden. Hij noemde het “een manier om tot spiritueel bewustzijn te komen die van cruciaal belang is om af te kicken”. Wilson merkte op dat sommige verslaafden na een eerste trip minder begonnen te drinken, anderen stopten zelfs volledig. Over het algemeen zorgde lsd vooral voor vooruitgang bij probleemdrinkers.

Enter de paddo

Maar eind jaren 60 werden alle onderzoeken met lsd stopgezet door president Nixons War on Drugs. Voortaan kregen hippies die met lsd opgepakt werden, jarenlange gevangenisstraffen. Europa volgde al gauw het voorbeeld van de VS. Maar voor een ander, gelijkaardig middel is de wet de jongste jaren iets minder streng: magic mushrooms, paddo’s of truffels in het Nederlands. Dokter Michael P. Bogenschutz van Addiction Psychiatry and Clinical Research aan de University of New Mexico voert al jaren onderzoek naar paddo’s in medische context. Psilocybine, de werkzame stof in shrooms, heeft effecten die vergelijkbaar zijn met die van lsd. Sara, één van zijn paddopatiënten getuigt op Southern California Public Radio: “De therapie was pijnlijk. Zo’n diepe pijn had ik nog nooit gevoeld maar tegelijkertijd was ik ook ontzettend vrolijk. Het (paddo’s, red.) bracht vrede in mijn hoofd en maakte van mij een begripvol mens.”

In zijn overkoepelende meta-analyse vond Bogenschutz een consistent, verbeterend effect bij zijn patiënten door het therapeutisch gebruik van hallucinogenen over zes verschillende studies heen. Hij vond ook dat de studies met lsd iets effectiever waren dan die met andere hallucinogene drugs om alcoholverslavingen aan te pakken.

Benieuwd naar de effecten van lsd en shrooms? Fillemon van Spuiten en Slikken deed de test:

Cannabis in België?

Het gebruik van de bekende softdrug cannabis, marihuana of wiet zit bijna overal ter wereld in de lift. Zo is medisch wietgebruik op doktersvoorschrift gelegaliseerd in Canada, Tsjechië, Israël, en veel Amerikaanse staten. In enkele Amerikaanse staten waaronder Colorado en Californië, en enkele landen waaronder Nederland, Uruguay, Chili en Zuid-Afrika is de drug zelfs zo goed als legaal voor recreatief gebruik.Momenteel onderzoeken Britse wetenschappers ook of cannabidiol, de niet psychoactieve stof in wiet, het genezen van hersentumors bij kinderen kan faciliteren. Daar zouden aanwijzingen voor zijn.

In ons land is het kweken van cannabis strikt verboden. Maar meerderjarigen die met minder dan drie gram marihuana gepakt worden, krijgen enkel een vereenvoudigd proces verbaal in hun brievenbus en verder geen boete, gevangenisstraf of strafblad. Bij wet is wietbezit in België nog steeds strafbaar. Komt daar verandering in? De jongste tijd waarschijnlijk niet. Toen Elio Di Rupo (PS) en Ecolo recent in de Franstalige krant Le Soir voorzichtig uit de kast kwamen als voorstanders van legalisering, decriminalisering of regulering van cannabis, ging de N-VA op zijn achterste poten staan. In een persbericht schilderde de grootste partij van het land alle cannabisgebruikers af als drugsverslaafden.

“Het reguleren en dus legaliseren van cannabis zal er onvermijdelijk voor zorgen dat het aantal drugsverslaafden, en daarmee de ellende, nog toeneemt. En dat kan echt niet de bedoeling zijn”, aldus Vlaams parlementslid Björn Anseeuw en Kamerlid Valerie Van Peel van N-VA. “Bovendien stelt zich de vraag wie daarvoor dan de verantwoordelijkheid moet opnemen. Als Di Rupo meer drugsverslaafden wil, moet hij er ook maar zelf voor zorgen.”

Cannabis reguleren? N-VA stuurt Di Rupo wandelen https://t.co/jG2HMfGQ1H via Vlaams Parlementslid @bjanseeuw en Kamerlid @valerievanpeel
— N-VA (@de_NVA) 7 april 2017

Xtc en MDMA tegen trauma’s

MDMA is de werkzame stof in de partydrug XTC, maar de stof wordt vaak ook zuiver ingenomen. Andrew Feldmár, psychotherapeut uit Vancouver, geeft zijn patiënten ook MDMA bij zijn therapieën. In Canada is dat legaal, in ons land niet. “Elke drug kan een gif of een geneesmiddel zijn. Of het nu aspirine, ibuprofen of cannabis is”, verklaart Feldmár. Volgens hem hangt alles van de dosering en de omstandigheden af. MDMA is geen hallucinogeen zoals lsd of paddo’s, maar een empathogeen of entactogeen, een stof die voor mijn openheid, vertrouwen en medeleven teweegbrengt bij de gebruiker. De stof is in de meeste gevallen dus bevorderlijk voor relaties met anderen. Mensen kunnen zich meer in een ander verplaatsen en accepteren zichzelf en anderen makkelijker. Geen wonder dat MDMA zo populair is in het dans- en nachtleven.

Feldmár bestudeert hoe MDMA patiënten met posttraumatische stressstoornis (PTSS) kan helpen. Hij vond twee grote voordelen bij medisch gebruik van MDMA. Ten eerste wordt de vertrouwensband tussen patiënt en therapeut veel sneller opgebouwd. Ten tweede moet MDMA, net als bij hallucinogenen middelen, slechts één of twee keer toegediend worden tijdens psychotherapeutische sessies om patiënten van hun psychologische kwalen af te helpen. “Ik heb met mensen gewerkt die jaren aan de kalmeermiddelen zaten en na twee MDMA-sessies nooit meer toevlucht moesten nemen tot farmaceutische drugs,” aldus Feldmár.

Studies met wetenschappelijke autoriteit

Dokter Rick Doblin, oprichter van Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS) geeft toe dat MDMA-therapieën uiterst zwaar zijn. “Het is moeilijk, maar wel heel productief,” aldus Doblin. “Patiënten zijn minder bang en kunnen hun emoties tonen. Ze leren accepteren dat niet alle impulsen tekens van gevaar zijn, en dus tot het inzicht komen dat ze niet steeds waakzaam moeten zijn.” Doblins MAPS heeft een belangrijke studie in Journal of Psychopharmacology gepubliceerd, waarbij twintig patiënten met posttraumatische stressstoornis (PTSS) door jeugdtrauma’s in twee groepen verdeeld werden. Eén groep kreeg een therapeutische behandeling mét MDMA, en een andere groep zonder. Resultaat: bij de MDMA-groep was er veel meer vooruitgang dan bij de nuchtere groep.

Psychiatrieprofessor Michael Mithoefer van de Medical University of South Carolina had de leiding over het onderzoeksproject. Ook hij noemt de resultaten heel sterk. Mithoefer geeft toe dat er geen textbook solution is om PTSS te genezen, maar hij is wel optimistisch over het potentieel dat MDMA heeft. “De MDMA-therapieën zouden erg geschikt kunnen zijn voor patiënten waarbij andere behandelingen niet werken”, aldus Mithoefer. “Miljoenen mensen kunnen hierdoor geholpen worden.”

Meer weten? Onderzoeker Rick Doblin was maar liefst 2,5 uur te gast op de podcast van de filosofische presentator Joe Rogan:

Draagvlak bij liberale jongeren in Nederland

In Nederland pleitte de jongerenafdeling van de sociaal-liberale partij D66 al voor legalisering van xtc voor recreatief gebruik. “Er bestaat ook geen gezond bier of gezonde sigaretten. Maar met verbieden verdwijnt het niet”, beargumenteert jongerenvoorzitter Dirkjan Tijs. “Wij willen niet het gebruik promoten, maar de mistoestanden aanpakken. Net als met softdrugs wil je af van de criminele wereld die er achter zit.” Tijs is van plan met 40.000 steunbetuigingen een debat af te dwingen in de Tweede Kamer, de Nederlandse Kamer van Volksvertegenwoordigers. “Het zal nog wel drie, vier of vijf jaar duren, maar uiteindelijk zal dat draagvlak er komen. Iemand moet het taboe doorbreken, anders doet niemand het.”

Rare jongens toch, die Nederlanders? Zo gedraag je je onder invloed van xtc op een beleefd diner met je schoonouders:

Maar: denk twee keer na

Vanzelfsprekend wil newsmonkey met dit louter informatieve artikel niemand aanraden om stimulerende middelen te nemen. Wie zich toch in trippy hippieland waagt, moet beseffen dat cannabis en hallucinogenen als lsd en paddo’s naast enkele gunstige bijwerkingen ook psychoses in de hand kunnen werken. Sommige mensen kampen na één trip een leven lang met een mentale stoornis. Kijk ook naar 60s-rockers Syd Barrett (Pink Floyd) en Brian Wilson (The Beach Boys) die als gevolg van hun wilde jaren een heel leven labiel, depressief en verward waren.

Ook met xtc en MDMA moet je opletten. Tijdens het dansen hebben gebruikers vaak niet door dat ze aan het uitdrogen zijn. Bij hevig zweten, beven, droge mond, misselijkheid, braken, paranoia en versnelde hartslag, kan er sprake zijn van een overdosis. Scary drugs als heroïne, cocaïne en speed zijn nog een graad erger dan bovenstaande middelen, en hebben in principe geen positieve bijwerkingen.

Voor meer info kan je altijd bij de Druglijn terecht. Als iemand buiten bewustzijn zou raken, bel je uiteraard het noodnummer 112.