Rare dingen in Neerpelt. Eurorock draaide er uit op een regelrecht fiasco afgelopen weekend, als gevolg van een bizarre diefstal op de laatste festivaldag van 80.000 euro, waardoor een aantal acts niet meer betaald konden worden en die weigerden om op te treden. De officiële versie van het verhaal roept serieuze twijfels en een aantal pertinente vragen op. 

Eerst even die officiële versie: het festival Eurorock (terug na 12 jaar afwezigheid, met als doelpubliek goths en new wavers) kwam in de problemen doordat zaterdagochtend een aantal enveloppen met gages voor acts gestolen werden toen organisator Rudi Donckers zijn unit enkele minuten verliet.

“Niet echt bewusteloos”

Donckers had zijn unit gesloten en er was bovendien een security man in de buurt. Toen hij bij terugkeer de diefstal vaststelde, “draaide hij weg” zegt Donckers. “Niet echt bewusteloos, maar ik zakte weg door de emotionele impact.” Hij werd afgevoerd met een ambulance naar het ziekenhuis. De uitleg die de artiesten, hun entourage en ook de cateraars en anderen in de backstage kregen, was dat Donckers “iets aan zijn hart had gekregen”.

Donckers heeft – gelukkig – niet “iets aan zijn hart gekregen”. Vanop zijn ziekenhuisbed zei hij gisteren dat de dokters hem hadden verteld dat hij “een hartaderbreuk had geriskeerd” en “ze zeggen dat er iets mis is met mijn aorta”.

80.000? 75.000? 45.000?

Hoeveel geld is er eigenlijk verdwenen? 80.000 euro lezen we overal. Bij de politie is 75.000 euro aangegeven. Donckers zelf houdt het op 45.000. Gek die verschillen, niet? Volgens Donckers was het cilinderslot van de unit op “een ongewone manier gesloten”. Da’s op zich al een rare uitspraak, want bij ons weten kan je zo’n slot slechts op één manier sluiten.

Soit. Een aantal artiesten, waaronder Front 242, Praga Khan en The Neon Judgement, weigerden nog op te treden, omdat ze vreesden dat ze niet betaald gingen worden. Rond de middag werd het festival anderhalf uur stil gelegd. Vrijwilligers probeerden dan maar te redden wat er te redden viel, overtuigden een aantal acts om toch op te treden.

Uitverkocht

Dat was, zelfs als de artiesten van goede wil bleken, niet echt evident. De backlinefirma die de instrumenten levert voor internationale bands was het afgebold. Ook de cateringfirma eiste geld. De firma had een flink voorschot betaald aan het festival om de catering te mogen doen op basis van een vooropgestelde bezoekersprognose.

De verkoop van drank -en eetbonnen werd door het cateringbedrijf overgenomen: de mensen konden weer eten en drinken. De toegangsprijs werd aangepast: 25 euro in plaats van 65 euro voor wie nog zou opdagen. En daar zitten we al met iets heel raar: want Eurorock was … uitverkocht. Dat lazen we tot twee keer toe op de website van het festival de afgelopen weken.

De spreekwoordelijk twee man en de paardenkop

Donderdag (eigenlijk was er toen alleen een Studio Brussel-fuif) waren er op Eurorock hoop en al 1.800 mensen. Vrijdag idem dito, onze bronnen spreken zelfs van amper 1.600 mensen. En zaterdag hooguit 3.000.

Op 20 april plaatste Eurorock op z’n website dat “All 6.000 day tickets for Eurorock have sold out this weekend!”. En dat ze er dan maar 2.000 zouden laten bijdrukken, maar, fans moesten zich geen zorgen maken, want “we gaan het terrein vergroten en er komt extra catering”. Als dat klopte had Eurorock daarmee al meer dan 300.000 euro in kas.

Exclusiviteit

Plus het geld dat het had gekregen als voorschot van de cateraar, die had betaald voor exclusiviteit bovendien: al het eten en de drank op het festivalterrein zou door de firma Melis uit Dessel verzorgd worden.

Waar was het geld dan naartoe uit de ticketverkoop en van de voorschotten van de cateraar?

Braderen met tickets

Op 25 april, vijf dagen nadat het festival zogezegd uitverkocht was, gebeurde nog iets vreemd: een aantal acts plaatsten een link om op hun fansites waar je tickets kon kopen aan sterk gebradeerde prijzen. Een dagticket voor 30 euro in plaats van 52 euro, en een weekendticket voor 50 in plaats van 75 euro. Het deed een aantal leveranciers en ook de promotors bij wie Eurorock groepen had geboekt naar de telefoon grijpen: hoeveel tickets zijn er nu eigenlijk verkocht wilden ze weten. Het antwoord aan al die partijen was dat ze zich geen zorgen moesten maken, zes à zevenduizend bezoekers per dag, het zou geen probleem zijn.

Maurice

Maurice Engelen van Praga Khan zegt dat hij “enkele maanden geleden zoals gebruikelijk” zijn factuur opgestuurd had naar de organisatie. Het daarin gestipuleerde voorschot kwam echter niet. Een aangetekende brief naar de organisatie kwam ongeopend terug. Pas vrijdag, een dag voor zijn optreden, kwam er een email dat “het te laat was voor een overschrijving” en dat Engelen in cash zou uitbetaald worden ’s anderendaags. Maar in Neerpelt was er geen geld.

Dat stelde cateraar Melis vrijdag al vast. Ze waren er daar ondertussen achter dat ze nog geen derde aan het verkopen waren van wat nodig was om hun voorschot te kunnen verantwoorden en besloten organisator Donckers daarmee te confronteren. Donckers bleek geen cent in kas te hebben, ze konden bij Melis fluiten naar hun geld. Bovendien vertelde Donckers doodleuk dat dat ook ’s anderendaags zo zou zijn: hij ging het geld van de drankverkoop van zaterdag gebruiken om groepen mee te betalen. Eigenlijk wilden ze bij Melis gewoon stoppen op dat moment, maar, zegt Dirk Melis, “ik stelde dan maar voor om de bonnenverkoop over te nemen, zelf te gaan doen. Op die manier kon het festival toch nog doorgaan. En konden we misschien toch nog iets recupereren.”

Waar was het geld gebleven? Wat er binnenkwam aan binnenverkoop op donderdag en vrijdag, en aan nog verkochte tickets aan de dagkassa, is wellicht gebruikt om de acts te betalen die tot dan toe hadden opgetreden. Maar het geld van de voorverkoop van de tickets, waar is dat naartoe? En als er vrijdagavond niks meer was, hoe kan er dan zaterdag 80.000, 75.000 of 45.000 euro zijn gestolen?

De security doet moeilijk

Maar eerst terug naar zaterdag. Ook de firma die de security van het festival verzorgt, begint zich ernstig zorgen te maken. Niet per se omdat er verwacht wordt dat de bezoekers aan het muiten gaan, wel omdat er een openstaande factuur is van 17.000 euro. De security kondigt op een gegeven moment aan om gewoon op te stappen. Als dat gebeurt zegt de politie, dan doen ze de zaak gewoon dicht wegens te onveilig voor het publiek. Er wordt koortsachtig onderhandeld. De mensen die we spraken en die een formidabele financiële kater gaan overhouden aan het hele gedoe, zeggen wel één ding daarover: wat de overblijvende vrijwilligers na de spectaculaire exit van Donckers hebben gedaan om het festival draaiende te houden, grenst aan het ongelofelijke.

Maar woorden zijn niet genoeg. Cateraar Melis schiet opnieuw te hulp: één van de pijnpunten is blijkbaar dat er niet genoeg eten was voor de securitymensen. Melis en Festicuisine, die de catering backstage en voor de crew verzorgden, engageerden zich om iedereen van de security dan maar van eten en drinken te voorzien. Na nog wat heen en weer gepraat kan er opnieuw verder gegaan worden.

De backstagekok

“Ook wij hadden vrijdagavond al het gevoel dat er iets mis was, wanneer wij zoals afgesproken ons voorschot gingen halen, vingen wij ook bot”, zeggen ze bij Festicuisine, het bedrijf dat backstage voor het eten zorgde en dat al een hele week maaltijden aan het serveren was voor onder meer de opbouwploegen en de artiesten.

“Om het festival niet in de steek te laten, hadden we afgesproken om toch nog 250 mensen van eten te voorzien in plaats van 500. Die 250 waren volgens de organisatie voldoende voor de artiesten en noodzakelijke crew. We moesten zo ook niet extra inkopen en ons verlies zou alvast niet groter worden. We gaven Donckers 250 maaltijdbonnen dus.”

“’s Middags waren die 250 bonnen al bijna allemaal gebruikt, en we moesten weer aan de alarmbel trekken. We besloten de laatste 50 maaltijden apart te houden op vraag van de vrijwilligers die de leiding overnamen zodat de grote acts waar ze nog mee aan het onderhandelen waren toch nog eten konden bieden. Maar daardoor hebben we ook veel crew en artiesten moeten teleurstellen. Op eigen initiatief hebben we de ook nog de technische ploegen van IMEC (Licht en geluid), de stroomleverancier en het securitypersoneel een warme maaltijd aangeboden.”

Ook bij Festicuisine wisten ze toen al dat ze het geld daarvoor nooit zouden zien. Het toont dat hoewel Melis Events de grootste gedupeerde van het verhaal dreigt te worden, er tal van andere bedrijven in hetzelfde schuitje zitten.

7.000 euro tekort voor Front 242

Gelukkig voor Eurorock en vooral voor de fans die een kaart hadden gekocht waren er acts die nog wel wilden spelen. Killing Joke en Peter Hook (van Joy Division vroeger) bijvoorbeeld. “Uit respect voor de fans” is de uitleg, maar in realiteit omdat ze al wel grotendeels op voorhand betaald zijn. Front 242 moest nog 7.000 euro krijgen. De overgebleven vrijwilligers probeerden dat geld nog samen te krijgen, maar het bleek gewoon te veel. Melis, alweer, is wel bereid om duizend euro voor te schieten opdat een andere groep toch nog zou spelen.

Niemand wil het on the record zeggen – en dat siert hen – maar iedereen die we spraken heeft ernstige twijfels over het verhaal van de diefstal van het geld trouwens. “Er was gewoon vrijdag al geen geld meer, hoe kan er dan zaterdag ineens zoveel geld zijn?” Sommigen gaan zo ver om te suggereren dat het verhaal van de hartproblemen “een mooie show was, ideaal om compassie te creëren bij de groepen bijvoorbeeld, zo’n tegenslag”.

Rudi, Rudi, Rudi

De meeste vrijwilligers achter de schermen steunen Rudi Donckers omdat “ze weten wat hij voor het festival gedaan heeft”. Donckers zelf is er zich van bewust dat er heel wat geruchten de ronde doen. Dat hij er zelf vandoor is met het geld bijvoorbeeld. “Was het maar waar”, liet hij gisteren vanop zijn ziekbed weten. De man zweert wel “orde op zaken te zullen stellen”.

Da’s mooi, maar de gedupeerden zien het niet zo rooskleurig in. Er zijn voor honderdduizenden euro’s aan onbetaalde facturen. De firma die de hekken zette, cateraar Melis, de backlinefirma, de security, … een eindeloos rijtje van leveranciers heeft nog veel geld tegoed. En de meesten zeggen dat ze het “niet goed zien komen”. Onduidelijk is in hoeverre Donckers, een selfmade zakenman die op z’n 25ste een bejaardentehuis uit de grond stampte en het koffiemerk Donckers lanceerde, zich persoonlijk borg heeft gesteld. Verschillende bronnen in Neerpelt en omstreken noemen hem “een correcte man”.

“Welke zot laat er nu gewoon 80.000 euro zo maar in enveloppen op tafel rondslingeren?”

Desalniettemin heeft hij volgens de gedupeerden van het Eurorockfiasco “tot op de laatste dag de schijn hoog gehouden en gezegd dat er geen financiële problemen waren en dat hij zijn beloften kon nakomen”. Eurorock slaagde er in elk geval in de schijn heel hoog te houden. De infrastructuur was voorzien voor 20.000 festivalbezoekers, terwijl er nooit meer dan 3.000 waren. Hoe veel er daar dan nog echt een kaart van kochten is ook maar de vraag. Bij handelaars in Neerpelt werd vorige week nog met gratis tickets gegooid. En naar verluidt werden de groepen die optraden door de organisatie nog aangepord om extra mensen op hun gastenlijst te zetten.

Wat bezielde de organisatie om tot twee keer toe een officieel bericht de wereld in te sturen dat er duizenden kaarten meer verkocht waren dan in realiteit? In deze tijden van digitalisering is slecht inschatten slecht geen excuus meer: organisatoren weten quasi perfect op elk moment hoeveel tickets er verkocht zijn. Niemand binnen de festivalwereld snapt bovendien hoe je – als het zo gebeurde – zo’n som geld kan laten stelen. “Welke zot laat er nu gewoon 80.000 euro zo maar in enveloppen op tafel rondslingeren?” hoorden we meer dan één keer.