Open Vld haalt de banden aan met de MR, die nu aan zet is met informateur Charles Michel. Bedoeling is de rest van de wereld te laten zien dat de liberalen als één blok functioneren. In welke coalitie dat blok dan landt, is overigens nog lang niet uitgemaakt. Een centrumrechts kabinet met N-VA en CD&V kan, maar net zo goed een klassieke tripartite. 

Morgen in de Kamer wordt het een interessante zitting. Er staat quasi niets op de agenda, want er is nog geen regering, maar er moet wél een voorzitter gekozen worden. En dat kan vuurwerk geven. De stemming verloopt getrapt: eerst twee rondes waarin een kandidaat een gewone meerderheid moet halen om voorzitter te worden. Maar dan in de derde ronde, een zogenaamde “betrekkelijke” meerderheid: de kandidaat met het meeste stemmen haalt het. 

Liberalen weer als één familie samen

Het wordt waarschijnlijk wachten tot die derde ronde, voor we weten die de eerste burger van het land is. Er is, voor het eerst sinds lang, geen duidelijke coalitie of het begin van een coalitie in de Kamer. Na de mislukking van Bart De Wever en zijn coalitie met cdH, CD&V, N-VA en MR, is het nu aan Charles Michel. Die laat voorlopig niet in zijn kaarten kijken: het kan een tripartite worden, maar ook een rechtse regering met MR, N-VA, Open Vld en CD&V.

Wat de liberalen wel aan het doen zijn: hun banden onderling aanhalen. De MR zat wekenlang met De Wever aan tafel, terwijl Open Vld niet mee mocht. Tijd dus om dat beeld te lijmen: de Vlaamse liberalen willen één kandidaat namens alle liberalen in de Kamer naar voren schuiven. Logischerwijs is dat iemand van de MR, die hebben 20 zetels. Open Vld heeft er 14. Die 34 zetels stemmen dus in de eerste rondes sowieso voor de MR-kandidaat. Wie dat zal worden, is nog niet duidelijk. Een meerderheid heeft hij/zij hoe dan niet, het is dus erg onwaarschijnlijk dat een liberaal kamervoorzitter wordt. 

Bracke versus Flahaut

De grootste kanshebber blijft zo Siegfried Bracke. De afgelopen weken leek er een deal tussen de vier die aan tafel zaten bij De Wever in de maak: N-VA, CD&V, MR en cdH. Zelfs Catherine Fonck, de fractieleidster van het cdH gaf aan in de wandelgangen dat ze Siegfried Bracke (N-VA) zou steunen. Want de N-VA is met 33 zetels de grootste in de Kamer. Bracke geniet ook de steun van CD&V, met als redenering net dat die grootste partij recht heeft op die functie. Dat de twee, CD&V en N-VA, stevig aan elkaar geklonken zitten in een Vlaamse coalitie, speelt natuurlijk mee: dit is deal van de deal tussen de twee grootste Vlaamse partijen. Daarmee heeft Bracke 51 zitjes achter hem. Want MR is hij kwijt, net als het cdH.

Aan de andere kant is er de PS, die gewoon André Flahaut zijn voorzitterschap wilt verlengen. Het is best wel logisch dat de sp.a daarin meegaat, waardoor hij 36 zitjes achter zijn naam krijgt. En als ook het cdH, dat ondertussen wel in Wallonië en Brussel meebestuurt met de PS, kiest voor Flahaut, komt die op 45 zitjes. Met het FDF erbij, ook in die Brusselse regering met PS, komen ze zelfs op 47 uit. Maar dus toch nog onder de 51 die Bracke nu achter zijn naam heeft.

Poker in de Kamer

Het wordt een spelletje poker: de liberalen hebben hun ene kandidaat, maar houden ze die tot het eind, en wordt het dan Bracke? En wat doen de groenen? Want Kristof Calvo, de nieuwe fractieleider van Groen, heeft ook goed geteld: de 12 zitjes van Groen en Ecolo zijn iets waard in dit spel. Misschien komen ze eerst ook met een (symbolische) kandidaat. Maar ze formuleren nu al eisen: “De nieuwe Kamervoorzitter moet zich engageren om het parlement de komende weken en maanden meteen te doen werken.” Belooft pakweg Flahaut of Bracke dat, dan krijgen ze mogelijk steun van de groenen. En zo klimt een Flahaut boven Bracke natuurlijk. Tenzij de liberalen alsnog voor Bracke stemmen, in plaats van een eerder diplomatische onthouding. Morgen dus gaan er een pak partijen toch een beetje kleur moeten bekennen, in de Kamer.