Bonnie Wright, die in de zeven Harry Potter-films te zien is als Ginny Weasley, heeft in een podcast gereageerd op de kritiek die er kwam op haar personage. Daarbij laat ze weten dat ze zelf ook gefrustreerd is over de manier waarop Ginny in de films geschreven werd.

Bonnie Wright (32) was te gast in de podcast Inside of You van Michael Rosenbaum. Daar kreeg ze de vraag hoe ze zicht voelt over haar Harry Potter-personage Ginny, 12 jaar nadat de laatste film in de zalen verscheen. Tijdens de afgelopen jaren kwam er heel wat kritiek op het personage omdat ze volgens veel fans weinig diepgang heeft, waardoor de relatie met Harry uit het niets lijkt te komen.

Ginny Weasley

We leerden Ginny Weasley in de eerste film van Harry Potter kennen als het jongere zusje van Ron Weasley, de beste vriend van Harry Potter. Maar op het einde van de reeks is ze de echtgenote van Harry Potter en de moeder van zijn kinderen. Hoewel de relatie tussen de twee uitvoerig aan bod komt in de boeken, is dat in de films veel minder het geval. En dat ligt volgens actrice Bonnie Wright vooral aan de scenaristen van de film.

“Ik voelde een enorme druk om het beste te doen terwijl mijn personage groeide. Zo dacht ik: ‘Oh God, zal ik wel eer kunnen aandoen aan dit personage waar mensen zo van houden?'”, vertelt Wright. “Dat was sowieso al moeilijk, maar zeker wanneer je merkte dat bij elk personage de scènes ingekort werden in de films tegenover in de boeken. Dat was vaak teleurstellend omdat er aspecten zijn van een personage die niet tot hun recht komen omdat er niet genoeg scènes waren om dat te doen. Dat maakte me bang, maar ook gefrustreerd.”

“Er was niet veel ruimte voor verandering in de scripts”, gaat de actrice verder. “Er waren miljoenen leidinggevenden die door de scripts moesten gaan. Ik dacht vaak dat mensen zouden denken dat ik het personage slecht neerzette, maar later besefte ik dat ik gewoon niet de kans kreeg om het beter te doen. Dus het was eigenlijk niet mijn schuld. Wanneer fans hun teleurstelling delen, maken ze ook steeds duidelijk dat het niet mijn schuld is, maar dat ze gewoon meer van me verwachtten. En dat is het geval voor elk personage. Konden de films maar allemaal vijf uur lang zijn.”