De Noorse krant Verdens Gang heeft vandaag een opmerkelijk interview gedeeld. Volgens Magnus Børmark van de Noorse inzending Gåte wilde Noorwegen, net als nog vijf andere landen, tot net voor de start van de finale uit het Eurovisiesongfestival stappen omdat ze het niet eens waren met de deelname van Israël. De zes landen zaten tot 25 minuten voor de start in crisisoverleg met de European Broadcasting Union (EBU).
Het is vandaag precies twee weken geleden dat het Eurovisiesongfestival plaatsvond, maar het laatste woord over deze editie is nog niet gevallen. Zo komt de Noorse krant Verdens Gang vandaag met het nieuws dat zes landen, waaronder ook de uiteindelijke winnaar Zwitserland tot op het laatste moment overwogen om hun handdoek in de ring te gooien.
Zes landen
Magnus Børmark van de Noorse inzending Gåte vertelde aan de krant dat hij samen met de delegaties van Griekenland, het Verenigd Koninkrijk, Portugal, Ierland en Zwitserland voor de start van de grote finale in crisisoverleg zaten met de EBU. “We hebben tot de laatste seconde overwogen om er uit te stappen.” Deze beslissing had niets te maken met de uitsluiting van Joost Klein, maar wel met de deelname van Israël. “We deden dit uit protest omdat Israël de kans kreeg om het Eurovisiesongfestival als politiek instrument te gebruiken”, klinkt het bij Børmark.
Er was al maandenlang kritiek over de deelname van Israël aan het Eurovisiesongfestival. Het land is al meer dan een half jaar bezig met extreem gewelddadige acties in Palestina. Daardoor vroegen heel wat deelnemers, Eurovisiefans en andere artiesten voor de uitsluiting van Israël, net zoals de EBU in 2020 besloot om Rusland en Wit-Rusland uit de wedstrijd te weren. Maar de EBU bleef volhouden dat het Eurovisiesongfestival een apolitieke wedstrijd is en dat er dus geen reden was om Israël uit te sluiten.
Volgens de inzendingen van Noorwegen, Griekenland, het Verenigd Koninkrijk, Portugal, Ierland en Zwitserland deed de EBU precies het tegengestelde door Israël wél te laten deelnemen. De Israëlische inzending zong namelijk een aangepaste versie van een nummer dat ging over de inval van de terroristische organisatie Hamas in Israël. De staat gebruikt deze inval nog steeds als verantwoording voor het extreme geweld in de Gazastrook en de Westbank, die al aan meer dan 35.000 Palestijnen het leven kostte. Daarnaast voelden de artiesten zich ook onveilig backstage door het gedrag van de Israëlische delegatie, iets waar ook Joost Klein al over geklaagd had bij de EBU.
25 minuten
Uiteindelijk kwamen de zes landen 25 minuten voor de start van de finale tot een akkoord met de EBU. Daardoor nam iedereen dus wel deel aan de finale en kon Zwitserland uiteindelijk ook het Eurovisiesongfestival winnen.
Het mag niet verbazen dat deze zes landen uit de wedstrijd wilden stappen. Het gaat om artiesten die in de aanloop van het Songfestival al duidelijk maakten dat ze tegen de deelname van Israël waren. Zo liet Gåte al meteen na hun overwinning op de Noorse preselecties Melodi Grand Prix weten dat ze niet wilden deelnemen als Israël niet geband werd. De Griekse Marina Satti maakte tijdens de persconferentie na de tweede halve finale duidelijk dat ze niet wilde luisteren naar wat de Israëlische zangeres Eden Golan te vertellen had. Olly Alexander van het Verenigd Koninkrijk sprak al meermaals zijn steun uit voor Palestina. De Portugese Iolanda droeg tijdens de finale nagels met het motief van een keffiyeh, een typische Palestijnse sjaal. Bambi Thug van Ierland had “CEASEFIRE” op hun gezicht geschreven in het oud-Ierse ogham-schrift. En de Zwitserse Nemo liet na hun overwinning weten dat Eurovisie “hersteld moet worden”.