Wringt de MR zich alsnog in de Brusselse regering? Ze ondernemen toch nog een poging, want in Wallonië zijn ze natuurlijk wél mathematisch nodig. Die voet tussen de deur lijken ze nu te gebruiken, met hulp van de Vlaamse liberalen van Open Vld. Alleen: niemand ziet het eigenlijk nog gebeuren. Tenzij het federale spel ook in gang zit natuurlijk.

Natuurlijk heeft de MR in Brussel een tik gehad. Of liever, de sterke man van de afdeling, Didier Reynders (MR) heeft een tik gehad. Want hij had écht gehoopt op een topjob als voorzitter van de Raad van Europa, de koffers stonden klaar om naar Parijs te verhuizen.

Maar de job ging naar een Kroatische, Reynders verloor toch met forse cijfers. En dus moet hij nu een kater doorspoelen. Dat kan hij doen door alsnog te hopen zijn partij in de Brusselse regering te hijsen.

Want de MR heeft wel een troefkaart: de PS en Ecolo gaan met de MR praten in Wallonië, ze zijn daar namelijk mathematisch nodig. Die koppeling in Wallonië gebeurde altijd met zeer lange tanden: de sterke figuren van de MR op Waals niveau, Willy Borsus en Jean-Luc Crucke, zijn nooit enthousiast geweest om Reynders en co in Brussel een handje te helpen. Maar uiteraard is er altijd Charles Michel (MR). Die is nog steeds, zonder enige tegenstand, de echte baas van de Franstalige liberalen. En Michel wil toch een en ander forceren. Inbreken in de coalitiegesprekken in Brussel, zou dat kunnen zijn.

Het leidt tot een tijdelijke stop, van 24 uur, in de Brusselse onderhandelingen. Dat hebben de verschillende onderhandelende partijen aangekondigd: PS, Ecolo en DéFI aan Franstalige kant, en Groen, Open Vld en sp.a aan Vlaamse kant. Officieel gaat de ‘pauze’ over meertalige scholen, maar eigenlijk gaat het over de MR.

Lat ligt niet te hoog

Daar heeft men ook al laten verstaan dat de prijs niet zo gigantisch hoog moet liggen, om erbij te mogen. Zo mag DéFI, de kleinere Fransdolle partij, erbij blijven, als MR erin zou komen.

Alles hangt daarbij aan alles. Er is een paars-groen gesprek in Wallonië mogelijk, er is een paars-groen-DeFI-coalitie mogelijk in Brussel. Ook de Fédération Wallonie-Bruxelles (de Franse Gemeenschap) moet een regering krijgen. En ook daar is paars-groen de meest logische coalitie, want PS en Ecolo hebben er ook geen meerderheid. Alle wegen leiden dus naar dezelfde combinatie.

En, er is natuurlijk het federale niveau. Daar is ook de coalitie van paars-groen speelbaar. Het zou dus best kunnen dat na een rondje draaien en keren de MR overal in geraakt en de PS overal nummer één mag spelen, met de groenen van Ecolo als aanhangwagentje.

Of het allemaal theater is, om ook binnen de MR toch maar de indruk te geven dat men Reynders en zijn Brusselse afdeling wat wil helpen, of dat de MR-top (lees: Michel) het écht meent, moet de komende dagen duidelijk worden. Maar nu al laat men bij de Vlaamse partijen toch uitschijnen dat het eerder een laatste stuiptrekking is, voor de coalitie kan afgesloten worden, dan dat het echt nog de zaak zal openbreken.

In de perstekst die de onderhandelaars voor de Brusselse regering lieten verspreiden was wel sprake van ‘zes’ partijen, niet zeven. En ze willen voor 21 juli klaar zijn, om toch maar de prijs van ‘snelste formatie’ te kunnen claimen.

Aan Vlaamse kant was paars-groen overigens altijd evident. De banden tussen Open Vld en N-VA zijn er barslecht, de Vlaamse liberalen wilden nooit in zee met de Vlaams-nationalisten. Bovendien is Brussel de enige plek waar Groen overtuigend won. Kopvrouw Elke Van den Brandt was er als de kippen bij om in zee te gaan met de socialisten en de liberalen, zonder al te veel rekening te houden met wat in de rest van het land mogelijk is aan coalities, ook voor haar eigen Groen.

Van den Brandt wordt hoe dan ook minister. Daarnaast valt de naam van Sven Gatz, die dan tijdelijk zijn post met die in de Vlaamse regering zou combineren. Derde naam, als staatssecretaris, is de onvermijdelijke Pascal Smet (sp.a), die opnieuw in de Brusselse regering zit.