Louis-Philippe Loncke, een Belgische avonturier, heeft een epische reis achter de rug en een nieuw record op zak. Hij stak op z’n eentje de Tasmaanse bush, vol sneeuw, over. Niemand mocht hem bevoorraden en de trek alleen al is levensgevaarlijk. Na 52 dagen kwam hij, vijftien kilo lichter, aan in Cockle Creek.

Moeskroennaar Louis-Philippe Loncke is 41 en hij heeft er een bijzondere trektocht opzitten. De Belg wandelde van het noorden van Tasmanië, een eiland net onder Melbourne, naar het zuiden. Op 5 augustus vertrok hij in Penguin en 52 dagen later kwam hij aan in Cockle Creek, in het zuiden van Tasmanië, Australië.

Reisje plannen? Deze tien ervaringen moet je meemaken!

Wat was de catch? Normaal is die route zo’n 400 kilometer lang en je stapt er langs de weg zo’n 80-90 uur over. Maar Loncke nam de Tasmaanse trails, door de bush en de sneeuw en hij slaagde daarin zonder dat iemand hem bevoorraadde. Geen gas, geen eten en geen wegen gebruiken: Loncke heeft door de toch te vervolmaken een wereldrecord op zijn naam staan. De ‘Mad Belgian’ hield zijn recordpoging behoorlijk stil, maar mag nu echt wel vieren.

In een tent in de sneeuw

52 dagen lang sliep hij in een tent, wandelde enkele uren met een rugzak van 60 kilogram op zijn rug en overwon hij bergen, sneeuw die tot aan zijn heupen kwam en wilde meren en rivieren. Hij had ook een voedselrantsoen van 44 dagen bij, dat uiteraard niet voldoende bleek te zijn. Volgens ABC, die Loncke na aankomst interviewden, waren de laatste dagen het moeilijkst.

“Ik heb vandaag drie keer gehuild”, zei de recordhouder, die ook zo’n 15 kilo afgevallen is. Hij zal ook samenwerken met de universiteit van Luik om te kijken hoe de zware deprivatie tijdens zijn toch invloed had op zijn beslissingsvermogen. “Ik moet een aantal goede beslissingen hebben genomen”, vertelde de avonturier. “Anders had ik hier niet gestaan.”

10 wondermooie natuurfenomenen die je wellicht nog niet kent.

Camera kwijt

Toch ging het een aantal keer bijna mis. Bij het raften op de Derwent-rivier, bij het Sint Clair-meer, maakte Loncke een foute beslissing. Hij ging over een boomstam, of probeerde dat toch, in plaats van even te stoppen om er langs te gaan. Dat kostte hem bijna zijn leven, de kayak kwam onder water vast te zitten. “Ik was zo’n beetje aan het verdrinken, maar kon uit de boot raken omdat hij op één plek vastzat, door de druk van het water. Het kostte hem een half uur om de boot los te krijgen om zijn tocht te vervolledigen.”

Toen raakte Loncke ook zijn dagrugzak kwijt. “Mijn camera zit in die tas, er is nu dus een beloning voor wie de tas terugvindt. Je mag de zonnebril houden”, zegt Loncke nog met een kwinkslag. “Ik ben dan wel mijn gerief kwijt, ik heb wel dit wereldrecord verdiend.” Wat een prestatie!