Het 68ste Eurovisiesongfestival zal de geschiedenisboeken ingaan als een van de meest omstreden edities ooit. Veel fans vinden dan ook dat organisator EBU nood heeft aan een grondige interne evaluatie voor er vooruit kan gekeken worden naar de editie van 2025. Voorlopig lijkt deze introspectie echter niet meteen voor grote veranderingen te zullen zorgen.

De controversiële deelname van Israël, de vele klachten over een onveilige sfeer, de omstreden regels rond vlaggen, de diskwalificatie van Joost Klein, de censuur van Portugal … Het meest recente Eurovisiesongfestival draaide – nog meer dan anders – over veel meer dan muziek alleen. Het was zelfs zo erg dat de Zwitserse winnaar Nemo na hun overwinning zei dat er iets moest veranderen.

Israël

Meer dan onderwerpen genoeg dus om over na te denken door de Reference Group van de European Broadcasting Union (EBU). Het is deze groep die verantwoordelijk is voor het naleven van het naleven van de regels van het Eurovisiesongfestival. Voorzitter Bakel Walden blikte in het Zwitserse 20minutes terug op de controversiële editie van 2024. “Het was een historisch moeilijke editie”, klinkt het daar.

“De polarisatie was al weken merkbaar ter plaatse en bij de delegaties. In principe is het belangrijk dat iedereen vrijelijk zijn mening kan uiten. Maar bij het Eurovisiesongfestival is het net zo belangrijk dat muziek en creativiteit op de voorgrond staan. Als het uiteindelijk allemaal om het verdedigen van je eigen standpunt gaat, dan blijft er alleen maar conflict over in plaats van creativiteit. In zo’n omgeving is geen ruimte meer voor het oorspronkelijke idee van het Songfestival: mensen samenbrengen in plaats van verdelen”, zegt Walden over de commotie rond de deelname van Israël.

Huiswerk

“Bij het analyseren willen we niet alleen kijken naar de mooie ervaringen uit Malmö. We kunnen verbale haat en opruiing niet zomaar accepteren. En net zo belangrijk: het Songfestival is niet het podium om alle problemen van de wereld op te lossen. Ook hier moeten we duidelijke grenzen stellen. Wij gaan een constructieve dialoog aan met de deelnemende landen, maar ook met artiesten. Dus hebben we wat huiswerk meegenomen uit Malmö”, gaat hij verder.

“De twee halve finales en de finale waren geweldig amusement. De artiesten, het podium, de verlichting en de hele organisatie ter plaatse waren van wereldklasse. Maar we hebben ook de uitdagingen van een dergelijke gebeurtenis gezien in tijden van steeds toenemende polarisatie. Dit maakt deel uit van de conclusie en tevens van de vooruitblik.”

Joost Klein

Bakel Walden komt ook nog eens terug op de uitsluiting van Joost Klein, iets wat hij nog steeds een juiste beslissing noemt. “Er was sprake van onaanvaardbaar gedrag jegens een productiemedewerker. Als er in een productie ruim duizend mensen veilig willen werken, moeten er niet alleen duidelijke gedragsregels zijn, maar moeten deze vooral ook consequent worden toegepast”, besluit hij.