Kiss stopt ermee na 45 jaar: van ambitieuze wildebrassen tot kitscherige rockiconen

Ben jij ook zo’n doorwinterde fan van Kiss? Haal de zakdoeken dan maar boven, want de band stopt ermee na een allerlaatste tournee ‘End of the Road’. De iconische hardrockgroep heeft een carrière van ongeveer 45 jaar achter de rug.

Kiss maakte het onheuglijke nieuws bekend op de Amerikaanse talentenjachtshow America’s Got Talent. Het geschminkte, vierkoppige ensemble zal wel nog een laatste keer de hele wereld aandoen. Waar ze precies zullen optreden, is nog niet geweten.

Muzikale erfenis?

De bandleden van Kiss zien er misschien kitscherig en fake uit, maar hebben ze muzikaal ook iets te bieden. Het antwoord is ja.

Tenminste, dat hadden ze toch. Kiss werd opgericht door Gene Simmons (bas en zang, de seksverslaafde man met de lange tong) en Paul Stanley (gitaar en zang, een verwijfde narcist) in 1973, in volle hippietijd dus.

Het duo moest niks hebben van nummers met ellenlange solo’s die langer dan 10 minuten duren en muzikanten die als onverzorgde landlopers op het podium staan. Simmons en Stanley wilden show verkopen en hits schrijven met Kiss en als het even kon ook nog eens zo veel mogelijk lawaai maken. Hun ingrediënten: aanstekelijke hardrock gitaarriffs, catchy meezing-refreinen en virtuoze solo’s. Simmons en Stanley gingen met Ace Frehley (sologitaar) en Peter Criss (drum) in zee en al gauw was er de debuutplaat ‘Kiss’. Het o zo herkenbare sologitaarwerk was voor die tijd écht baanbrekend. Hij heeft vele gitaarhelden beïnvloed. Leg zijn solo’s maar eens naast die van Kirk Hammett (Metallica) of Dimebag Darrell Pantera en je zal horen dat de gelijkenis treffend is.

Commerciële toer

Omdat ze er weinig voor voelden om zich als vrouw te kleden, zoals toen door menig rockgroep gedaan werd, koos het viertal ervoor om zich vervaarlijk te schminken, niet alleen voor op het podium maar voor al hun publieke verschijningen. De identiteit van de bandleden was dus onbekend en daardoor (en door hun spectaculaire shows en songs) waren ze over heel (rechts) Amerika beroemd en berucht. Als ze bijvoorbeeld in zuidelijke staten van de VS of meer conservatieve regio’s van het land gingen spelen, waren protesten van de lokale bevolking schering en inslag. “Lock up your daughters kiss is coming to town”, was ooit zelfs een slogan die gebruikt werd door een lokale afdeling van de extreemrechtse KKK.

Met ‘Hotter Than Hell’, ‘Dressed to Kill’, ‘Alive!’ (legendarisch live-album), ‘Destroyer’ en ‘Rock and Roll Over’ volgden de (niet allemaal even goede) platen elkaar in topsnelheid op en de band kende steeds meer succes. Met ‘Dynasty’ begon de hardrockband te experimenten met disco, toen het populairste genre ter wereld.

Fans van het eerste uur verafschuwden Kiss voor deze (sell-out) move en moesten niets weten van Kiss-nummers zoals I Was Made For Lovin’ You.

Door problemen met drank, drugs en ego’s verlieten de groep en er werd besloten om een meer commerciële koers te varen.

De groep koos er in de jaren 80 zelfs voor om de maskers af te werpen en ging steeds meer commerciële muziek maken tot ze eind jaren 90 reünieshows begonnen te geven met de originele bezetting. Maar lang duurde dat niet en tot op heden zijn het Simmons en Stanley die het Kiss-monster levend houden. Hopelijk zien we het originele viertal tijdens deze laatste tour nog eens samen op het podium?

De Facebookpost van Kiss:

Meer
Lees meer...