Vanaf vandaag draaien de betere bioscopen in ons land Ad Astra, een nieuwe sciencefictionfilm, waarin astronaut Roy McBride (vertolkt door Brad Pitt) het zonnestelsel moet redden. Deze film heeft werkelijk alles in zijn mars om een kaskraker te worden: elementen van moderne sci-fi-films, zoals Interstellar, Gravity en First Man; een knipoog naar klassiekers zoals 2001: A Space Odyssey, Contact, en Solaris; en een aandoenlijk vader-zoondrama.

Met Ad Astra waagt regisseur James Gray – bekend van de film Two Lovers – zich voor het eerst aan actiescènes, doorspekt met spektakel en fantasie, en dat dat hem goed afgaat, is een understatement. In feite krijgen we twee films voor de prijs van één: aan de ene kant hebben we een spannende ruimtereis in de nabij toekomst en aan de andere kant een pakkend vader-zoondrama.

Mix van realisme en fantasy

Dat klink misschien clichématig, maar door de manier waarop Gray invulling aan de plot geeft, verveel je je geen moment. Aangezien Ad Astra zich in de nabij toekomst afspeelt, zijn de outfits, apparatuur en situaties vergelijkbaar met die van hedendaagse astronauten. 

Verder voegt Gray een aantal surreële elementen toe, zoals de ‘International Space Antenna’, waarin astronaut Roy McBride (Brad Pitt) vertoeft, een reusachtige toren die hoger reikt dan de bovenste atmosfeer van de aarde. Erg ijzingwekkend: in het begin van de film valt Brad Pitt bijna van de toren. Niet voor doetjes met hoogtevrees!

Daddy issues

In feite stapt Roy McBride in de voetsporen van zijn vader Clifford (vertolkt door Tommy Lee Jones). Die liet zijn vrouw en kinderen op aarde achter om in de ruimte op zoek te gaan naar buitenaards leven.

Roy wordt op missie gestuurd om het universum te redden en dan zit hij met een existentiële vraag: wordt hij zoals zijn vader? Of kan het ook anders?