De Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un heeft tijdens zijn regeerperiode van tien jaar minstens 23 publieke executies laten uitvoeren. Dat blijkt uit een nieuw rapport van een Zuid-Koreaanse mensenrechtenorganisatie. De vaakst voorkomende reden voor het geven van de doodstraf blijkt het bezit of het verspreiden van Zuid-Koreaanse video’s, zoals onder andere K-pop, te zijn.
Vrijdag 17 december 2021 is het tien jaar geleden dat Kim Jong-il overleed. De toenmalige dictatoriale leider van Noord-Korea werd vervolgens opgevolgd door zijn zoon Kim Jong-un. Na één decennium is het dus tijd om de balans van die zijn regeerperiode op te maken en die is op zijn zachtst gezegd niet al te positief.
K-pop en K-drama’s
Vooral de laatste tijd lijkt het land zich opnieuw meer en meer af te sluiten van de rest van de wereld. In 2018 leek Noord-Korea zich open te stellen voor invloeden uit Zuid-Korea en vond er zelfs een K-popconcert plaats in de hoofdstad Pyeongchang, met onder andere de populaire vrouwengroep Red Velvet. Sinds kort treedt Kim Jong-un echter opnieuw streng op tegen het bezitten en verspreiden van video’s van K-pop en K-drama’s. Volgens experts is die ommekeer er gekomen doordat het economisch slecht gaat met Noord-Korea en hongersnood er steeds meer voorkomt. De Noord-Koreaanse leider zou schrik hebben dat de inwoners door het zien van het leven in Zuid-Korea in opstand zullen komen.
Een rapport van de organisatie Transitional Justice Working Group uit Seoul, op basis van getuigenissen van gevluchte Noord-Koreanen, meldt maar liefst 23 publieke executies. 21 van hen waren door een vuurpeloton, meestal met drie schutters die elk drie keer schoten, en twee door ophanging. Vaak was er bij de executies een grote massa mensen (verplicht) aanwezig, soms tot wel meer dan 1.000 personen.
Squid Game
Bij zeven van deze executies zou het bezitten of verspreiden van Zuid-Koreaanse media de reden zijn voor de veroordeling. Recent nog kwam naar buiten dat een Noord-Koreaan die een USB-stick met daarop de populaire serie Squid Game het land had binnengesmokkeld, de doodstraf had gekregen. Bij vijf executies ging het om drugsgerelateerde feiten, bij vijf anderen om prostitutie, bij vier om mensensmokkel, bij drie om moord of poging tot moord en bij nog drie anderen om “obscene feiten”.
Volgens de getuigenissen zouden publieke executies de laatste jaren wel steeds minder voorkomen. Dat wil echter niet zeggen dat er minder Noord-Koreanen de doodstraf krijgen. Oneerlijke processen en executies achter gesloten deuren zouden nog steeds regelmatig voorkomen.