Een half jaar zijn de bioscopen open geweest in 2021, intussen zijn ze weer heel eventjes dicht geweest en weet niemand waarom. Leve de Belgische politiek! Het zeuren over de gevolgde tactiek laten we verder graag achterwege en we beloven bij deze dat we zeer binnenkort weer een filmzaal zullen binnenstappen. In tussentijd kijken we graag nog even achterom naar het filmjaar dat we hebben gehad. Want ook 2021 zat vol filmpareltjes, laten we dat vooral niet vergeten. Dit waren onze favorieten.

1. Nomadland

Deze film heeft ons hart veroverd. Chloé Zhao vertelt het verhaal van Fern (een rol van Frances McDormand) die tot de groep van de zogenaamde nomaden behoort, een groep mensen die geen huis bezit of vaste heeft, maar in hun camper wonen en daarmee de Verenigde Staten doortrekken, nooit echt ergens naartoe, van de ene tijdelijke job naar de andere om te kunnen blijven overleven.

Maar meer nog is Nomadland een film over liefde, over afscheid en over herinnering. De film laat het ook niet na om de schoonheid van de nomadengemeenschap te laten zien, de schoonheid van een groep bijzondere mensen die elkaar alles gunnen. En die nooit afscheid van elkaar nemen, hoe lang ze elkaar soms ook niet zien.

Nomadland is te zien via Disney+.

2. The Father

In The Father speelt Anthony Hopkins een man met dementie die Anthony heet en dezelfde geboortedatum heeft als hemzelf, 31 december 1937. Anthony woont al jarenlang in een grote flat in Londen, alleen. Zelfstandig. Omgeven door zijn boeken, zijn klassieke muziek, zijn piano. Zoals hij het graag heeft. Maar dochter Anne (Olivia Colman) begint te merken dat de dingen moeilijker gaan. Dat haar vader vergeetachtig is. Verward. Dat hij dingen kwijtraakt en achterdochtig wordt.

Het is de Franse filmmaker Florian Zeller die zorgt dat het meer wordt dan een klassieke film over een ziekteverloop. Door zijn manier van vertellen en verbeelden zorgt hij er immers voor het eerst voor dat we als kijker mee in de war worden gebracht. Personages krijgen verschillende gezichten. De chronologie wordt verhakkeld. Plots lijken jaren verdwenen uit ons geheugen. Of is een deur plots een kast geworden. En Anne, ging die nu naar Parijs verhuizen of niet?

The Father is te huren via Sooner, Picl.be en myLum.be.

3. Spencer

Spencer was de laatste film die we in 2021 in de bioscoop zagen, maar de film heeft een verpletterende indruk nagelaten. Pablo Larraín noemt zijn film over prinses Diana, met een scenario van Steven Knight van Peaky Blinders, een fabel geworteld in een verschrikkelijke tragedie. Dit is dus geen klassieke biopic, maar eerder het verhaal van een jonge vrouw die zich niet op haar plek voelt. Ze voelt zich niet thuis in de familie waar ze bij hoort en verlangt naar vrijheid, waar ze net voortdurend gevangen wordt gezet.

We dachten dat de definitieve prinses Diana was neergezet door Emma Corrin in het meest recente seizoen van The Crown (Netflix), maar ook Kristen Stewart acteert hier beter dan we haar ooit zagen. De nu eens wondermooie en dan weer griezelige soundtrack van Jonny Greenwood van Radiohead maakt het geheel af. Een aanrader, zoals ze dan zeggen.

Spencer is te huren via de verschillende tv-theken.

4. Summer Of Soul (…Or, When the Revolution Could Not Be Televised)

Summer Of Soul gaat over het Harlem Cultural Festival dat plaatsvond in de zomer van 1969, maar vandaag helemaal vergeten is. Het duurde zes weken lang, werd georganiseerd met steun van de stad en elk weekend was er een affiche gevuld met de strafste zwarte performers van die tijd. Het muzikale vloeit als vanzelf in elkaar met de culturele context waarin het festival plaatsvond. Het was eind jaren zestig en de sfeer was grimmig, zeker in de zwarte gemeenschap. Harlem ging gebukt onder de criminaliteit en een heroïnecrisis, er kwamen naar verhouding meer zwarten dan blanken om in Vietnam en het verzet tegen die oorlog groeide, Martin Luther King, Malcom X en de broers Kennedy waren vermoord en de roep om een gewelddadige tegenreactie kon steeds meer aanhangers vinden. 

Aan het einde van Summer Of Soul zitten enkele slikmomentjes voor de blanke kijker. In dezelfde zomer vond de maanlanding plaats. Daar werd bitter weinig belang aan gehecht in de zwarte gemeenschap, zo blijkt. Wanneer nadien de cameraman die het gehele festival filmde ook nog eens vertelt dat hij zijn tapes met alle performances niet gesleten kreeg omdat niemand geïnteresseerd was in zwarte cultuur terwijl alle publiciteit naar Woodstock ging, beseften wij heel erg hoe tot op vandaag onze geschiedenis gekleurd is door een witte bril.

Summer Of Soul (…Or, When the Revolution Could Not Be Televised) is te bekijken via Disney+.

5. Quo Vadis, Aïda?

Slikmomentjes zitten er in Quo Vadis, Aïda? ook voldoende. De film speelt zich af tijdens de bezetting van de Bosnische stad Srebrenica door het Servische leger. We zien hoe Aïda als tolk werkt voor de Nederlandse militairen van de Verenigde Naties. Wanneer de inwoners van de stad voor de poort staan, hopend op onderdak in de VN-basis, begint het allemaal pas. Er blijkt te weinig plaats voor iedereen. Daarna zijn er onderhandelingen tussen de VN en het Servische leger en gaat het van kwaad naar erger. Aïda doet alles om haar familie te helpen, maar botst op de grenzen van wat ze kan verwezenlijken. Aan het einde van de film waren wij héél erg stil.

Quo Vadis, Aïda? is te huren via Sooner, Picl.be en myLum.be.

6. The Worst Person In The World

Deze prachtige Zweedse prent draait rond Julie (Renate Reinsve), een jonge vrouw die de dertig voelt naderen en nog niet het gevoel heeft dat ze haar plek in het leven gevonden heeft. Ze heeft een relatie met Aksel (Anders Danielsen Lie), een succesvolle striptekenaar die iets ouder is dan Julie zelf. Aksels wereld stort in wanneer Julie plots besluit om hem te verlaten. Een film over hoe liefde komt en gaat in een mensenleven en hoe je soms op het einde van de rit ook moet besluiten dat de liefde van je leven je ontglipt is.

7. Don’t Look Up

In deze niewe film struikelen de sterren over elkaar. Jennifer Lawrence speelt Kate Dibiasky, een doctoraatsstudente bij Dr. Mindy (Leonardo DiCaprio) die van haar stoel valt als ze ontdekt dat er een gigantische komeet recht op de aarde afstevent. Samen proberen ze de president van de Verenigde Staten (Meryl Streep) en haar stafchef (Jonah Hill) ervan te overtuigen hoe prangend de situatie is, maar ze worden afgescheept en besluiten zelf dan maar om de media op te zoeken.

Don’t Look Up is geen subtiele satire, maar heeft de tijdsgeest wel mee: je zou de film van Adam McKay kunnen lezen in de geest van de klimaatopwarming, maar er zijn ook heel wat raakvlakken met de coronapandemie. De politiek doet aan struisvogelpolitiek, de media wil entertainen en de doorsnee mens kijkt liever kattenfilmpjes dan met onheil geconfronteerd te worden. De boodschap ligt er vingerdik op, maar tegelijkertijd is dat net het element dat Don’t Look Up zo confronterend maakt. En ondertussen toch ook goed gelachen!

Don’t Look Up is te bekijken via Netflix.

8. Promising Young Woman

Carey Mulligan, die gewoon altijd goed is, speelt Cassie. Zij was ooit een veelbelovende studente geneeskunde, maar gaf haar studie op toen haar vriendin Nina zich van het leven beroofde ten gevolge van een verkrachting. Wanneer Cassie toevallig op een dag haar oude studiegenoot Ryan (Bo Burnham) tegen het lijf loopt en hoort dat het de dader van destijds voor de wind gaat, besluit ze wraak te nemen op alle personen die ze verantwoordelijk acht voor Nina’s dood.

Het is een gewaagde premisse die helemaal gebukt zou kunnen gaan onder zwaarte, maar net doordat dat niet gebeurt, heeft de film meer impact. Promising Young Woman heeft ons er nog meer bewust van gemaakt dat het pure survival is voor vrouwen in de wereld van vandaag. We hebben de film mee naar huis genomen, waar hij nog enige tijd is blijven nawerken. De Stars Are Blind-scène is nu al tijdloos.

Promising Young Woman is te bekijken via Amazon Prime Video en te huren via Picl.be en myLum.be.

9. Luca

De film vertelt het verhaal van het zeemonster Luca die samen met zijn ouders in de onderwaterwereld leeft. Hij heeft een stiekeme fascinatie voor de bovenwereld, maar daar wonen de mensenmonsters en zijn ouders hebben hem altijd duidelijk gemaakt dat de mensen maar één ding willen en dat is hem om het leven brengen. Maar dan ontmoet hij per ongeluk Alberto, een zeemonster dat al veel meer kennis heeft van de mensenwereld dan hijzelf. Luca raakt gefascineerd door de jongen en zijn onverschrokkenheid en laat zich mee op sleeptouw nemen. Samen dromen ze van een Vespa die hen dan kan rijden naar waar ze maar willen. Wanneer ze Giulia ontmoeten, een dochter van een eenarmige visser, lijkt dat doel wat dichterbij te komen.

Deze keer geen innerlijke gedachtenstromen, zielen, dodenwerelden of mythische draken, maar gewoon een film over vriendschap en het verlangen om ergens bij te horen. Eenvoudiger kon het niet, maar Luca brengt de boodschap op de allermooiste manier binnen.

Luca is te bekijken via Disney+.

10. Hi My Name Is Jonny Polonsky!

Otto-Jan Ham haalt één van zijn rockidolen naar België voor een korte tournee. Alleen neemt hij Jonny Polonsky ook bij hem in huis, doet hij dat zonder het vooraf met z’n vriendin te bespreken en is er zowat niemand anders die de rocker ook kent.

In elke muziekliefhebber schuilt een soort missionaris die de boodschap wil verspreiden. “Luister hier naar! Dit ga je goed vinden!” Otto-Jan voelde dat ook. Het is het begin van een film die jongensdroom, roadmovie en liefdesbrief in één is, maar die botst met de keiharde realiteit die de muziekbuisness is. De film werd opgedragen aan iedereen die op, voor, of achter een podium werkt. “Lang leve de livemuziek!” lichtte tot slot nog op het scherm op. Daar hebben we nog maar weinig aan toe te voegen.

11. The Dig

Carey Mulligan speelt Mrs. Pretty, een welgestelde weduwe die een vermoeden heeft dat er op haar landschap met de vele heuvels wel eens iets waardevols te vinden zou kunnen zijn. Ze huurt Basil Brown (Ralph Fiennes) in, een ‘opgraver’ die zeer bekwaam is in zijn vak, maar die zichzelf geen archeoloog mag noemen omdat hij nooit gestudeerd heeft. Wat Brown daar aantreft overtreft zijn stoutste verwachtingen, maar er moet wel voortgemaakt worden, want de Tweede Wereldoorlog hangt – letterlijk en figuurlijk – in de lucht.

Het is het begin van een prachtige film die in zijn beelden en muziek de juiste snaar raakt en meer en meer een soort van bespiegeling over tijd wordt. Alles gaat voorbij, zo luidt de boodschap van de film, maar probeer er in de beperkte tijd die we krijgen wél het beste van te maken, wetende dat we elke dag falen, allemaal.

The Dig is te bekijken via Netflix.

12. Dealer

Dealer is de debuutfilm met Jeroen Perceval als regisseur en meteen een schot in de roos. Het is ondertussen algemeen bekend dat Jeroen Perceval zelf een drugsverleden heeft en met verslaving geworsteld heeft. Dat maakt hem de geknipte persoon om dit verhaal – dat voor alle duidelijk niet autobiografisch is – te vertellen. Hij kan zich immers zowel inleven in het verhaal van Johnny, de kleine jongeman die droomt van een leven als acteur, als in dat van de acteur die de pijn in zichzelf probeert op te vullen met feestjes, vrouwen en drugs.

Dealer zoomt in op de donkere kant van de stad Antwerpen. Kleine jochies die drugs rondbrengen. Dealers en gebruikers die zich een leven hebben eigen gemaakt waarvan ze geen idee hebben hoe ze er ooit nog kunnen uitstappen. Afspraakjes in schimmige garageboxen en feestjes in donkere kelders. Kortom: een Antwerpen waar de doorsnee stadsbewoner geen weet van heeft en ook geen weet van wil hebben. De beste Vlaamse film van het jaar, met voorsprong.

13. TINA

De documentaire van HBO vertelt het verhaal van Tina Turner, maar vooral ook het verhaal van Anna Mae Bullock. Meer dan op de carrière van de superster gaat het over haar leven als jonge zangeres, de jarenlange mishandeling die ze moest ondergaan en hoe ze eindelijk van hem wegraakte. De documentaire zoomt ook in op het feit dat Tina Turner ook na die periode nog over de mishandeling moest blijven praten, wat het trauma telkens weer naar boven haalde. We zien ook hoe aardsmoeilijk het was om een tweede leven te beginnen als zangeres, met een doorbraak als solozangeres toen ze pas in de veertig was. Aangezien het ook al een tijdje niet zo goed gaat met de gezondheid van Tina Turner zijn de beelden van dit interview – opgenomen in 2019 in Zürich – allicht ook de laatste die we van dit icoon zullen zien.

14. Pieces Of A Woman

Vanessa Kirby, die Martha speelt, maakt indruk in Pieces Of A Woman. Ze speelt een jonge moeder die haar pasgeboren baby’tje uit het leven weggerukt ziet. Het eerste halfuur is impressionante cinema, maar ook in wat volgt zullen er nog krassen in je ziel gekerfd worden.

Mensen die rouwen op een eigen manier en een eigen tempo en in die rouw van elkaar wegdrijven: het zal altijd beklijvende cinema blijven opleveren. De film wordt daarbij geholpen door de melancholische soundtrack en de trieste winterlandschappen. En oh ja, het is ook een aangenaam weerzien met Sarah Snook, die we sinds haar glansrol in de HBO-serie Succession hoog hebben zitten.

Pieces Of A Woman is via Netflix te bekijken.

15. In The Heights

In The Heights geeft ons een inkijk in het leven van de Washington Heights, een buurt van New York. De film klokt af op 143 minuten en is het soort musical waarin elk woord wordt gezongen. Films als Into The Woods en Les Misérables hebben in het verleden al aangetoond dat dat niet altijd het beste idee is. In The Heights komt er wél mee weg omdat deze musical alles heeft wat hij moet hebben: de choreografieën zijn groots en spectaculair, de nummers zijn aanstekelijk en, hoewel het er best veel zijn, slaagt scenariste Quiara Alegría Hudes – die ook het boek schreef waarop het stuk op Broadway gebaseerd werd – erin om je mee te doen leven met élk personage.

In The Heights was de zomerfilm die wij nodig hadden toen de zomer het hier liet afweten.

In The Heights is verkrijgbaar in de verschillende tv-theken.

16. I Care A Lot

Rosamund Pike is geweldig in I Care A Lot als de sardonische Marla Grayson, een gerespecteerde wettelijke voogd die zich opwerpt om de financiën te beheren voor bejaarden die hiertoe zelf niet meer in staat zijn. Al snel komen we erachter dat Marla daarbij vooral zichzelf bevoordeeld: ze keert zichzelf een riant loon uit, dumpt de oudjes in een woonzorgcentrum, verkoopt in sneltempo alle bezittingen en de woonst van haar slachtoffer en dat met maar één doel: zichzelf verrijken. Wanneer ze haar oog laat vallen op Jennifer Peterson (Dianne West), een welgestelde schijnbaar eenzame oude vrouw zonder familie, blijkt er al snel meer aan de hand te zijn en moet Marla verder gaan dan ooit tevoren.

Naarmate de film zijn einde nadert volgen de ontwikkelingen elkaar in een steeds sneller tempo op, en hier en daar neemt scenarist en regisseur J Blakeson wel een erg scherpe bocht, maar de film gaat zo snel vooruit en blijft zo leuk dat dat zelfs niet meer uitmaakt.

I Care A Lot is verkrijgbaar in de verschillende tv-theken.

17. The Mole Agent

The Mole Agent, een documentaire, begint met een casting voor een spion in zijn tachtiger jaren. Een privédetective is op zoek naar een spion die kan infiltreren in een woonzorgcentrum, één van zijn cliënten meent immers dat haar moeder verwaarloosd wordt. Sergio, 83 jaar, wordt naar binnen gestuurd met een camera, met de bedoeling om bewijsmateriaal te verzamelen.

Waar deze plot klinkt als een soort Bourne-film met een spion op leeftijd krijgen we iets geheel anders te zien. The Mole Agent is grappig, omdat Sergio niet goed met de hedendaagse technologie kan omgaan, vertederend door de manier waarop Sergio in de gemeenschap wordt opgenomen, en vooral ook triest omdat de spion geconfronteerd wordt met een veel groter probleem bij de hedendaagse generatie ouderen: eenzaamheid.

The Mole Agent is momenteel te bekijken via VRT NU.

18. Gunda

Gunda is een Noorse film over het leven van een zeug op een boerderij die de zorg draagt voor haar negen biggetjes. Verder komen er nog wat koeien in beeld en een kip met één poot. Nergens hoor je dialoog, een commentaartrack ontbreekt en je hoort enkel wat achtergrondgeluiden.

Toen we aan de film begonnen, hadden we nooit vermoed dat Gunda ons zo zou raken, anderhalf uur zou kunnen blijven boeien én achteraf nog zou bijblijven. Wat is er immers zo bijzonder aan een varken die haar biggen grootbrengt? Wel, het is net de traagheid die Viktor Kosakovskiy (de regisseur) aan de dag legt, die maakt dat je je na een tijdje aan zijn tempo aanpast. Als dat lukt zie je de wonderen van de alledaagsheid. Velen van ons zullen dat voor het eerst doen. Ofwel lukt het om je je te laten meevoeren op de beeldenstroom, ofwel is dit een slaapverwekkend saaie zit.

Gunda is verkrijgbaar in de verschillende tv-theken.

19. Worth

Michael Keaton speelt Kenneth Feinberg, een advocaat en docent, wiens bureau enkele dagen na de aanslagen van 9/11 wordt benaderd om het Victim Compensation Fund in goeie banen te leiden. Feinberg wil deze enorme taak zelfs pro deo op zich nemen en wordt door de regering-Bush aangesteld als Special Master. Concreet wil dit zeggen dat de overheid schadevergoedingen zal uitbetalen om een golf aan burgerlijke klachten te vermijden. De krijtlijnen waarbinnen dat gebeuren zal worden volledig uitgetekend door Freiberg en zijn medewerkers.

Feinberg moet dus beginnen nadenken over een manier om menselijke waarden en lijden te meten: wie een ledemaat verloren heeft, krijgt minder dan wiens leven erbij is ingeschoten, wie getrouwd is, is meer waard dan wie alleenstaand is. Het is het begin van een ingetogen drama gedragen door uitstekende acteurs. Het verhaal kent een voorspelbaar verloop en natuurlijk maakt de advocaat een emotionele bocht, maar dat doet niets aan de kracht van het verhaal af. Worth zorgt er ook voor dat je zelf de denkoefening gaat maken: hoe veel is een mensenleven nu eigenlijk waard? En valt dat eigenlijk wel te meten?

20. Les Olympiades

Het verhaal draait rond vier jongelingen die elkaars leven doorkruisen. Emilie (Lucie Zhang) leert Camille (Makita Samba) kennen tijdens haar zoektocht naar een huisgenoot. Het klikt tussen de twee en al snel wordt hun relatie fysiek. Hoewel de twee het erover eens zijn dat het niet de bedoeling is dat hun relatie serieus wordt, kan Emilie enige jaloezie niet onderdrukken wanneer Camille een nieuwe vriendin blijkt te hebben. Eerst probeert hij het met Stéphanie (Oceane Cairaty) en daarna met Nora (Noémie Merlant), die bij hem in zijn makelaarskantoor werkt. Nora vindt het echter moeilijk om echt intiem te zijn bij Camille en voelt zich meer op haar gemak bij Amber Sweet (Jehnny Beth), een webcamactrice die ze online heeft leren kennen.

Er is één ding dat hen bindt: allemaal zoeken ze eigenlijk naar verbinding in een wereld en een tijdperk waarin net dat moeilijker blijkt dan ooit tevoren. Jacques Audiard is erin geslaagd om een moderne film te maken, die gekenmerkt wordt door bloedmooi zwart-wit en door de elektronische muziek van de Franse producer Rone, met dialogen die de film als vanzelf vooruit stuwen en in de hoofdrol de frisse onbekende actrice Lucie Zhang, die je als een magneet naar het scherm trekt.

21. Judas And The Black Messiah

De film trekt ons mee naar het Chicago van de jaren 60. De jonge en charismatische Fred Hampton (Daniel Kaluuya) speelt er de lokale voorzitter van de Black Panthers, een partij die strijdt voor vrijheid en zelfbepaling binnen de zwarte gemeenschap en een eind wil maken aan het politiegeweld op zwarten. Daarbij schuwen ze ook het geweld niet. De FBI wil niets liever dan Hampton uitschakelen en zet Bill O’Neil (LaKeith Stanfield) in om Hamptons vertrouwen te winnen.

Judas And The Black Messiah is een interessante en militante film die je maar af en toe een adempauze gunt in een oorlog met slachtoffers langs beide zijden. Opnieuw wordt de prent gedragen door de acteurs. Dan hebben we ’t niet alleen over de beide hoofdacteurs, maar ook over Freds vriendin Deborah (Dominique Fishback), FBI-agent Mitchell (Jesse Plemons) en een bijzondere rol van Martin Sheen als FBI-baas Hoover. Blijf op het einde zeker ook nog zitten voor de tekst die dan nog op de aftiteling rolt, het is een meerwaarde.

Judas And The Black Messiah is verkrijgbaar in de tv-theek.

22. tick, tick…BOOM!

De film is gebaseerd op een Broadway-musical die gepend werd door Jonathan Larson, de musicalschrijver en componist die tick, tick…BOOM! op zijn eigen leven baseerde. In de film leren we Larson kennen in de vorm van Andrew Garfield. Jon schrijft al enkele jaren aan Superbia, een futuristische rockmusical, maar er is bitter weinig interesse voor zijn project. Intussen lonkt ook zijn 30e verjaardag en daarmee ook de druk om iets van zijn leven te maken.

tick, tick…BOOM! is geplaatst in het New York van begin jaren 90 en dat is een setting, die naast het persoonlijke verhaal van Jon, ook voor een extra emotionele verhaallijn zorgt. Jon ziet immers rondom hem zijn vrienden sterven aan AIDS. Vrienden die de dertig veelal niet gehaald hebben. Dat versterkt het gevoel van Jon dat zijn doorbraak nu moet gebeuren, nu hij er nog is. Dat Jonathan Larson zelf maar 35 werd – hij stierf in 1996 op de dag van de première van zijn musical Rent onverwacht aan een aortadissectie – is nog maar eens een herinnering aan de tikkende klok die het leven is.

Lin-Manuel Miranda regisseert hier voor het eerst een langspeelfilm en brengt het er meer dan aardig vanaf. Dat net hij tick, tick…BOOM! regisseert is een mooi iets, want net zoals Jonathan Larson de musical in de jaren negentig een nieuw geluid gaf, deed Miranda dat zelf zo’n vijf jaar geleden ook toen hij met zijn musical Hamilton een nieuw ijkpunt in het genre lanceerde. Deze film is een ode van het ene musicalgenie aan het andere.

tick, tick…BOOM! is nu te bekijken via Netflix.

23. Les Intranquilles

Les Intranquilles is één van de mooiste Belgische films van het jaar en schetst een beeld van hoe Leila (Leila Bekhti) en Damien (Damien Bonnard) met de bipolaire stoornis van Damien omgaan. In het eerste deel van de film wordt er heel erg gefocust op de opbouw van de manie van het hoofdpersonage. Daarna verschuift de focus naar de impact op partner, kind en omgeving en alles wat daarbij hoort. 

Regisseur Joachim Lafosse baseerde de film op zijn eigen ervaringen met zijn vader die ook bipolair is en een psychosegevoeligheid heeft. Naar eigen zeggen heeft hij zijn film voor 80 procent op autobiografische feiten gebaseerd. Naar mijn aanvoelen schetst de film wel een waarachtig beeld van hoe het kan zijn om met deze ziekte door het leven te moeten.

24. The Last Duel

Ridley Scott was er niet over te spreken dat de mensen niet naar The Last Duel gingen kijken en legde de schuld daarvoor bij de milennials. Of zij nu de grote schuldigen zijn, weten wij ook niet, maar feit is dat Scott wel een uitstekende en eigentijdse film heeft gedraaid, ook al zit hij vol met krijgsheren en duellen.

Matt Damon – met hilarisch New Kids-achtig kapsel – speelt Jean de Carrouges, een krijgsheer die bij de terugkeer van één van zijn militaire expedities te horen krijgt dat zijn vrouw Marguerite (Jodie Comer) verkracht is door jonkheer Jacques Le Gris (Adam Driver). Jean twijfelt niet en daagt de jonkheer uit tot een duel waarin hij de eer van zijn vrouw zal verdedigen en dat meteen ook de waarheid zal vastleggen: als Jean het duel wint, wil dat zeggen dat Marguerite de waarheid sprak. Sterft Jean, dan is dat een teken van de Heer dat de dame gelogen heeft en zal ze – naakt, geschoren en geketend – op de brandstapel belanden.

Ridley Scott heeft z’n film in drieën verdeeld en vertelt telkens hetzelfde verhaal uit het perspectief van één van de drie hoofdpersonages. Dat is een interessante manier van werken, omdat we zien hoe de waarheid telkens anders ingekleurd wordt, alleen komt zijn film wel heel erg traag op gang en hadden we het eerste halfuur best kunnen missen. Matt Damon en Ben Affleck engageerden zich niet alleen voor een rol in deze film, maar schreven ook het script. Het was de eerste keer sinds Good Will Hunting dat de vrienden weer samen aan de schrijftafel gingen zitten.

The Last Duel is te bekijken via Disney+.

25. The Mitchells vs. The Machines

We hebben ons twee uur lang nagenoeg non-stop geamuseerd met The Mitchells vs. The Machines, enkel en alleen omdat de film propvol grappen, referenties en pientere vondsten zit. De film draait rond een doodgewoon gezin, bestaand uit een vader die houdt van de connectie met de natuur, een dochter die droomt van een opleiding aan de filmschool en een zoon die geobsedeerd is door alles wat met dino’s te maken heeft. Op het moment dat een robotinvasie de mensheid wil uitroeien – iedereen wordt in een zogenaamde PalPod geplaatst, eenzaam maar mét wifi – zijn vader en dochter schrikwekkend ver uit elkaar gegroeid.

Wie er sociale kritiek in wil zien, kan dat (want zijn we niet met z’n allen wat té afhankelijk van technologie aan het worden?), maar The Mitchells vs. The Machines is in de eerste plaats heel erg leuk. De film kent zijn gelijke in The Lego Movie: je zal meermaals moeten kijken als je alle prikkels die over je uit worden gestort wil meepikken. Wij hebben ons onder andere een kriek gelachen met de Ferby’s, met de robotstofzuigers, de Kill Bill-referentie bij moeder Linda en Pal, het besturingssysteem dat van woede lag te kronkelen.

The Mitchells vs. The Machines is te bekijken via Netflix.

26. News Of The World

Naar een film met Tom Hanks kijken zonder een beetje verwarmd te worden in je hart: volgens ons kan het niet. In News Of The World – na Captain Phillips opnieuw een samenwerking met regisseur Paul Greengrass – speelt hij Captain Kidd, een man die in een land dat beschadigd en verdeeld is door de net afgelopen Burgeroorlog van dorpje naar dorpje trekt om er het nieuws voor te lezen. Op die manier hoopt hij om de mensen een beetje verstrooiing, moed of hoop te brengen, een vlucht van hun harde dagdagelijkse realiteit. Kidd is onderweg als hij een meisje tegenkomt dat blijkt opgegroeid te zijn in indianengebied en geen ouders meer heeft. De kapitein besluit om haar zelf tot bij een oom en tante te brengen.

Tom Hanks verkent voor hem nieuwe gebieden, het is de eerste western waar hij in meespeelt. Ook in deze film vind je het warme kloppende hart dat eigenlijk in zowat alle Hanks-films zit. Of hij nu op een onbewoond eiland zit, op het vliegveld, in de studio van een kinderprogramma of, zoals hier, onderweg is met paard en kar: de grote kracht van Hanks is dat je altijd gewoon naast hem zou willen gaan zitten.

News Of The World is te bekijken via Netflix.

27. Supernova

Supernova is één van die kleine filmpjes die al snel dreigen te verdwijnen na een filmjaar, maar die wij eigenlijk niet willen vergeten. Het verhaal draait om Sam die al 20 jaar samen is met zijn partner Tusker. Met hun caravan reizen ze door Engeland. Ze bezoeken vrienden, familieleden en diverse locaties. Het stel wil van elkaars gezelschap genieten, omdat bij Tusker twee jaar geleden dementie vastgesteld werd.

Colin Firth en Stanley Tucci spelen de hoofdrollen in een vertederend verhaal over een relatie die ontegensprekelijk zijn einde nadert door gezondheidsproblemen, over denken aan een toekomst zonder de ander en over het recht om waardig te sterven. Mooi filmpje.

Supernova is te bekijken via Sooner, Picl.be en MyLum.be.

28. Drunk

Drunk – de originele Deense titel is Druk – was één van de slachtoffers van coronagolf nummer elvendertig. Amper één dag na de release van de film in ons land, eind oktober 2020, moesten de bioscopen opnieuw sluiten. Het maakte de film meteen één van de blikvangers bij de heropening in juni 2021. De premisse is intussen bekend: vier uitgebluste leerkrachten gaan een experiment aan. Ze besluiten de theorie van de Noorse psychiater Finn Skårderud aan de realiteit te onderwerpen. Die meent dat we geboren worden met ongeveer 0,5 promille te weinig alcohol in ons bloed. Als we ons als mens in een constant benevelde toestand zouden bevinden, kunnen we meer onze optimale zelf zijn. Socialer, creatiever.

Drunk heeft een boeiend uitgangspunt en geeft stof tot nadenken, maar volgt wel een behoorlijk voorspelbaar parcours. Desalniettemin was dit een fijne film om naar te kijken, met dank aan de vier acteurs die staan te schitteren als uitgebluste mannen en fletse leerkrachten. Aan het einde van de rit is het vooral de euforische noot waarop de film eindigt, die ons nog lang zal bijblijven.

Drunk is te bekijken via Sooner, Picl en myLum.be.

29. Love And Monsters

In de film stappen we de wereld binnen zeven jaar nadat er een monsterapocalyps plaats heeft gevonden en de mens gedwongen verhuisd is naar ondergrondse koloniën.

Het is de liefde die Joel Dawson (Dylan O’Brien) doet besluiten om naar de oppervlakte te gaan en de monsters te trotseren die tussen hem en zijn middelbare schoolliefde Aimee staan. Het enige probleem is dat hij 130 kilometer verder woont. Hij realiseert zich dat er onder de grond geen toekomst voor hem is en besluit om, ondanks alle gevaren die hem te wachten staan, naar zijn grote liefde te reizen. Love And Monsters maakt helemaal waar wat de titel belooft, maar doet dat wel op een leuke en ontwapenende manier.

Love And Monsters is te bekijken via Netflix.

30. Cruella

Cruella was de eerste film die tegelijkertijd in de bioscoop te zien was én met VIP-Access via Disney+. De film vertelt het ontstaansverhaal van Disney-schurk Cruella De Vil. Cruella heet eigenlijk Estella. Als kind is al duidelijk dat ze een tweedracht in zich heeft, dat ze een drang heeft om gezien te worden en dat ze zichzelf makkelijk in de problemen werkt. Tegelijkertijd blijft Estelle (op volwassen leeftijd gespeeld door Emma Stone) ook dromen van een carrière als modeontwerpster. Wanneer ze aandacht weet te trekken van de Barones (een heerlijk diabolische Emma Thompson) komt die droom een stapje dichterbij, maar lijkt Cruella het ook vaker en vaker te winnen van de meer bedeesde Estelle.

De grote sterkte van Cruella is dat er voelbare creativiteit en energie in de film zit. Geholpen door de soundtrack (37 nummers!) die vooral bestaat uit oldies uit de jaren zestig en zeventig zit er tempo in de film. Tegelijkertijd kan je je ogen uitkijken: voor de film ontwierp Jenny Beaven 277 kostuums, waarvan 47 outfits voor Cruella. Nooit werd het voor ons – wij nemen gewoon wat er bovenaan in de kast ligt – in een film méér duidelijk dat je via mode aan een identiteit kan bouwen.

Cruella is te bekijken via Disney+.