Op 1 januari 2025 telde België 11.825.551 inwoners. Dat zijn er bijna 62.000 meer dan een jaar eerder, een stijging van 0,52 procent. De toename is vooral te danken aan migratie, want zonder die instroom zou de natuurlijke bevolkingsbalans (meer sterftes dan geboortes) negatief zijn. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van Statbel, het Belgische statistiekbureau. Ook opvallend: de verschillen in bevolkingsdichtheid tussen gemeenten blijven immens.
Hoewel België in 2024 meer overlijdens dan geboortes kende, bleef de bevolking toch groeien. Dat is volledig te danken aan migratie: meer mensen vestigden zich in België dan dat er het land verlieten. In totaal groeide de bevolking met 61.901 personen. Statistische correcties hadden nauwelijks invloed op dat cijfer (-264).
Gemiddeld wonen er in België 385 mensen per vierkante kilometer. Maar dat cijfer verbergt grote regionale en lokale verschillen. Zo telt de gemeente Daverdisse in de provincie Luxemburg amper 25 inwoners per km², terwijl Sint-Joost-ten-Node, de kleinste en dichtstbevolkte gemeente van het land, maar liefst 23.486 inwoners per km² huisvest.
Grote steden versus landelijke gemeenten
In het Vlaams Gewest wonen gemiddeld 504 mensen per km². De drukste plekken zijn Mortsel (3.416), Antwerpen (2.699) en Edegem (2.696). Helemaal aan de andere kant van het spectrum vinden we Lo-Reninge (50) en Zuienkerke (54), twee plattelandsgemeenten in West-Vlaanderen.
Wallonië is met gemiddeld 219 inwoners per km² een pak rustiger. In Saint-Nicolas (3.550) en Luik (2.874) is het nochtans bijzonder druk, vooral door de verstedelijking. Maar in gemeenten als Daverdisse en Vresse-sur-Semois, beide met slechts 25 inwoners per km², regeert de stilte.
Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest spant zoals gewoonlijk de kroon met gemiddeld 7.732 inwoners per km². Sint-Joost-ten-Node blijft veruit de dichtstbevolkte gemeente van het land. Ook Koekelberg en Sint-Gillis noteren hoge cijfers. Watermaal-Bosvoorde (1.953) en Ukkel (3.812) blijven relatief “ruim” in vergelijking met hun Brusselse buren.
De bevolkingsgroei in België gaat dus verder, al is die groei ongelijk verdeeld. Migratie blijft de motor achter de stijgende cijfers, terwijl de natuurlijke balans negatief blijft. En hoewel het gemiddelde stijgt, blijft de realiteit op lokaal niveau sterk uiteenlopend: van uitgestrekte, dunbevolkte dorpen tot hyperdense stadswijken.