Helaas, Game of Thrones-schrijver George R.R. Martin heeft het volgende boek in z’n A Song of Ice and Fire-reeks nog niet af. Maar er is ook goed nieuws, want de schrijver is naar eigen zeggen “terug in Westeros”. Dat wil zeggen: hij is terug in z’n berghut, waar hij onverstoord kan schrijven!
“Ik ben terug in m’n fort van eenzaamheid, in m’n geïsoleerde berghut”, schreef George R.R. Martin op z’n Not A Blog-blog. De Game of Thrones-schrijver was even teruggekeerd naar huis, naar Sante Fe. Hij heeft er wat tijd doorgebracht met z’n vrouw Parris en een paar dringende kwesties opgelost, zegt hij.
Leven veranderd
“Da’s allemaal voorbij nu, en ik zit terug in de bergen … wat wil zeggen dat ik terug in Westeros ben, en opnieuw verder schrijf aan Winds of Winter“, schreef George R.R. Martin op z’n blog. “Het is gek hoe m’n leven veranderd is. Ik bedoel, ooit schreef ik m’n boeken en verhalen gewoon waar ik woonde, thuis in m’n bureau.”
Maar daar kon Martin blijkbaar niet zo geconcentreerd werken, en dus kocht hij het huis aan de overkant van de straat en maakte daar z’n schrijversplekje van. Daar had hij naar eigen zeggen twee redenen voor: hij wilde alleen zijn én hij wilde kleren aantrekken ’s morgens.
“Ik zou niet langer de hele dag in m’n rode flanellen badjas zitten schrijven. Nu zou ik me moeten aankleden, schoenen aandoen, en helemaal naar de overkant van de straat lopen.” Dat werkte eventjes, maar doordat George R.R. Martin steeds meer assistenten nodig had en steeds meer hooi op z’n vork nam had hij opnieuw meer ‘eenzaamheid’ nodig.
Amper een leven
Ondertussen schrijft George R.R. Martin al jaren vanuit z’n hutje in de bergen. Z’n assistenten wisselen elkaar af, zodat er telkens maar één van hen aanwezig is. “M’n leven hier is vreselijk saai, dat moet gezegd zijn. Om eerlijk te zijn héb ik hier amper een leven”, verklaarde de Game of Thrones-schrijver op z’n blog.
“Elke morgen word ik wakker, en ik ga ik onmiddellijk aan m’n computer zitten, waar m’n minion (de assistent van de dag, red.) me koffie en sap brengt, want zonder koffie ’s morgens ben ik gewoonweg nutteloos en onsamenhangend, en soms een licht ontbijtje.”
“En dan begin ik te schrijven. Soms doe ik verder tot het weer donker wordt. Andere dagen stop ik laat in de namiddag om e-mails te beantwoorden en terug te bellen naar mensen die me dringend nodig hebben gehad.”
De tijd vliegt
’s Avonds kijkt George R.R. Martin televisie of een film, of leest hij nog wat. “Dan slaap ik. De volgende dag word ik wakker, en doe ik hetzelfde. En de dag erna, en die daarna en die daarna. Voor de coronacrisis ging ik gewoonlijk één keer per week uit eten of naar de bioscoop. Dat is allemaal gestopt in maart.”
“Sindsdien vliegen de weken en maanden voorbij wanneer ik de hut niet verlaat, of geen enkele mens zie (behalve die die op dat moment van dienst is). Ik verlies uit het oog welke dag het is, welke week, welke maand. De tijd vliegt voorbij. Het is nu augustus, en ik heb geen flauw idee waar juli gebleven is. Maar da’s goed voor het schrijven.”