Een jaar geleden was Joost Klein in volle voorbereiding voor het Eurovisiesongfestival, maar dit jaar ziet het leven van de artiest er toch anders uit. Na een zwaar jaar heeft Klein laten weten dat op vrijdag 21 juli het album ‘Unity’ zal uitkomen. Om die release in de kijker te zetten “sloot hij zich op” in zijn eigen retro internetcafé.
Het verhaal rond Joost Klein en het Eurovisiesongfestival is ondertussen bekend. Vlak voor de juryfinale besloot de EBU, organisator van het Eurovisiesongfestival, hem toen namelijk te schorsen. Later bleek de zanger “een agressief gebaar” te hebben gemaakt naar een fotografe die hem na de halve finale ongevraagd bleef filmen. Uiteindelijk zou Joost Klein niet mogen meedoen aan de grote finale.
Ondertussen is die hele zaak afgerond en was er even sprake van een tweede deelname van Joost. Hij liet een tijdje geleden zelf weten dat hij een nieuwe deelname nog niet zag zitten. Sindsdien houdt hij zich vooral bezig met zijn eigen muziek en de release van een nieuw album. Dat lijkt er deze vrijdag aan te komen.
‘Unity’
De voorbije weken heeft Joost zijn fans een aantal keer met hun wenkbrauwen laten fronsen. In ware Joost-stijl maakte hij een nieuw Instagramaccount aan waarbij het leek dat hij een eigen internetcafé is gestart. Dat internetcafé bevond zich wel enkel online en leek ook te zijn blijven hangen in 2000. Ook de bezigheden van het cliënteel liet ons terugdenken aan twintig jaar geleden.
Ondertussen is het internetcafé gesloten, maar dat blijkt nu te verwijzen naar de komst van het nieuwe album. Dat album zou ‘Unity’ heten en komt op vrijdag 21 februari uit. Hoewel Joost nergens duidelijk heeft gezegd dat het om een album gaat, lijkt de kans toch groot dat het zo is. We kunnen ons deze vrijdag alvast aan nieuwe muziek verwachten.
Boodschap
De komst van ‘Unity’ kondigde Klein gisteren zelf aan via zijn chatkanaal op Instagram. Dat deed hij in een emotionele boodschap waarbij hij de nadruk legde op het belang van gastvrijheid en respect.
“Ik herinner me nog hoe er mensen uit Afghanistan bij ons in de living waren aan het bidden. Hoe ik naar Afrikaanse trouwpartijen ging en hoe ik de minister vertelde dat ik net als hem wilde worden. Ik herinner me hoe ik gepest werd, voor m’n lang haar, mijn kleren en omdat ik met “kinderen uit de vluchtelingenkampen speelde”. Die gevoelens van onrechtvaardigheid branden soms nog steeds en ik heb een obsessie voor ‘Unity’ ontwikkeld. Politiek heeft me nooit een knuffel gegeven, het zijn mensen die dat doen. Laat!!! ons!!! samen!!! komen!!!!”, stond er te lezen.