Het extreme seksleven van de pinguïn: te shockerend, dus in het Grieks genoteerd

Adeliepinguïns hebben een nogal actief seksleven. Dat ontdekte de jonge Britse wetenschapper George Murray Levick in het begin van de twintigste eeuw. Het Natural History Museum in Londen heeft nu z’n nota’s over de observaties van de pinguïns aan z’n collectie toegevoegd.

Het Natural History Museum, het natuurhistorisch museum uit Londen, heeft een nieuw indrukwekkend stuk in z’n collectie. Dat hebben de curatoren van het museum bekendgemaakt. Het gaat om een soort dagboek van George Murray Levick.

De Terra Nova-expeditie

Die man was één van de wetenschappers die in het begin van de twintigste eeuw naar Antarctica trok met de Terra Nova. Die expeditie stond bekend als de “Terra Nova-expeditie“, vernoemd naar het schip dat de onderzoekers op Antarctica bevoorraadde.

De groep kwam in 1910 aan op Antarctica en had verschillende doelen en werd dus in verschillende kleinere groepjes verdeeld. De “leider” van de groep, Robert Falcon Scott, wilde als eerste de geografische Zuidpool bereiken. Da’s één van de punten waarop alle lengtecirkels op aarde samenkomen en dus zogezegd de as van de aarde door het ijs zou komen piepen.

Dat was een zware opdracht. Want de onderzoekers moesten snel genoeg (voor het “echt” winter werd) twee keer bijna 1.500 kilometer afleggen. Eén keer om de Zuidpool te bereiken, en één keer om terug in het kamp te geraken. Scott had een curve gemaakt, met de temperaturen die de groep kon verwachten tijdens de reis.

Extreme temperaturen

Maar toevallig lagen de temperaturen in 1912 – het jaar waarin de expeditie plaatsvond – een heel stuk lager dan verwacht. De wetenschappers bereikten hun doel deels. Ze bereikten de Zuidpool, maar waren niet de eersten. Een Noorse groep was hen namelijk 34 dagen voor geweest.

En toen kwam het drama. Onderweg terug naar het kamp bleven de temperaturen maar zakken. Alle vijf Britse “Zuidpooljagers” kwamen om het leven door uithongering en extreme temperaturen.

Shockerend gedrag

George Murray Levick (de man van het dagboek) maakte deel uit van een andere groep. De jonge chirurg en zoöloog moest de natuurgeschiedenis op Antarctica observeren. Daar was ie mee bezig toen plots de Adeliepinguïns verschenen. Levick raakte “geobsedeerd” door de dieren en bestudeerde en noteerde heel precies hun gedrag.

Dat gedrag was nogal shockerend voor die tijd. Het was zelfs zo erg dat Levick z’n bevindingen niet in het Engels durfde neerpennen, maar het Griekse alfabet gebruikte. De jonge Brit merkte op dat er héél veel jonge mannetjespinguïns (of “hooligan cocks“, zoals hij ze noemde) waren in de kolonie.

“Seks met ongeveer alles”

Die mannetjespinguïns hadden een druk seksleven, om het met een understatement te zeggen. Levick ontdekte dat de pinguïns niet vies waren van necrofilie, vaak geweld gebruikten om de daad te kunnen volbrengen en vaak ook homoseksueel gedrag vertoonden.

En dat komt overeen met wat we ondertussen weten over het gedrag van pinguïns, vertelde Douglas Russell van het Natural History Museum. “Het ding bij pinguïns is dat sperma heel goedkoop is. Ze hebben als hoofddoel om een vrouwtje te bevruchten en de volgende generatie te voorzien … De vogels hebben seks met ongeveer alles.”

Leven en dood

Naast z’n opmerkelijk accurate observatie van de Adeliepinguïns, pende Levick in z’n dagboek ook z’n verhaal over leven en dood neer. De groep die de natuur moest observeren, kon niet meer aan boord van de Terra Nova komen. Een dikke ijslaag had er namelijk voor gezorgd dat het schip de onderzoekers niet meer kon bereiken.

Levick en z’n kompanen moesten zeven maanden zien te overleven, zonder kamp en zonder bevoorrading. De mannen moesten een soort grot maken in het ijs om te schuilen voor hevige sneeuwstormen. Het enige voedsel dat ze hadden was walvisvet en de pinguïns die ze doodden.

George Murray Levick overleefde die onmenselijke omstandigheden, en slaagde erin om meer dan 300 kilometer te wandelen naar het basiskamp. In dat kamp vonden wetenschappers jaren later het fotodagboek dat Levick bijhield. Da’s een ander dagboek dan dat waarin hij het seksleven van de pinguïns beschreef.

Meer
Lees meer...