Na meer dan 16 jaar heeft Daniel Craig afscheid genomen van het personage James Bond. De 53-jarige vertolkte die rol voor de vijfde en laatste keer in No Time To Die. Daarmee kreeg hij een gepast afscheid dat soms iets te geforceerd aanvoelde als de afsluiting van een tijdperk. Toch verveelde de film ondanks de 163 minuten nooit en kreeg Craig dus het einde dat hij verdient als misschien wel de beste James Bond ooit.
De productie van No Time To Die kende meer problemen dan James Bond zelf moet overwinnen in een gemiddelde film, nog los van de vele vertragingen door het coronavirus. Nadat onder andere Denis Villeneuve (ten voordele van Dune) weigerde als regisseur kwam Danny Boyle begin 2018 in beeld. Die hapte toe, maar verliet het project een half jaar later na discussies over het script.
Openingsscène
Uiteindelijk koos Eon Productions Cary Joji Fukunaga (True Detective, Beast of No Nation) als vervanger. Die bewees meteen zijn kunde door – samen met cameraregisseur (of DoP) Linus Sandgren (La La Land, First Man) – een visueel meesterwerk als openingsscène af te leveren. In een flashback, die optimaal gebruik maakte van IMAX, kregen we een stuk voorgeschiedenis te zien van Dr. Madeleine Swann (Léa Seydoux), de geliefde van James Bond sinds Spectre. Het fragment is meteen ook een eerste kennismaking met slechterik Lyutsifer Safin (Rami Malik).
Daarna volgen de openingscredits met de prachtige soundtrack van Billie Eilish en duurt het even voor de film weer volop op gang komt. Zoals verwacht neemt No Time To Die uitgebreid de tijd om afscheid te nemen van de jaren-Daniel Craig. Dat wil zeggen dat er heel wat terugblikken zijn en veel personages uit de afgelopen vier films aan bod komen. Dat kom soms wat langdradig lijken, maar toch hebben wij tijdens de twee uur en drie kwartier nooit op ons uurwerk gekeken.
Vrouwen
Wat No Time To Die ook doet, is duidelijk afstand nemen van de vaak nogal seksistisch, vrouwonvriendelijke James Bond zoals we die kenden voor Craig de rol op zich nam. Zo wordt Bond in het eerste halfuur van de film tot twee keer toe afgewezen door een vrouw, waarmee hij denkt te scoren. Dat gebeurt door de Cubaanse geheime agente Paloma, schitterend gespeeld door Ana de Armas, en door Nomi (Lashana Lynch).
Die laatste blijkt overigens tijdens het pensioen van Bond zijn titel als 007 te hebben overgeërfd. Wie hoopte dat zij de volgende James Bond wordt, is eraan voor de moeite. Ook dat zal namelijk opnieuw een man zijn.
Daniel Craig
Op het einde van No Time To Die krijgen we opnieuw de emotionele kant van Daniel Craigs James Bond te zien, een kant die we nooit meer volledig zagen sinds het voorval met Vesper in Casino Royale. Hier toont hij opnieuw wat voor een schitterende acteur hij is en waarom hij er eigenhandig in geslaagd is om de franchise de voorbije 16 jaar naar ongekende hoogtes te brengen.
No Time To Die is zeker niet de beste film van de vijf die Daniel Craig maakte – dat blijft Skyfall of eventueel Casino Royale -, maar het is wel een waardig afscheid van een tijdperk dat zijn plaats zeker verdient en fans van James Bond zeker zal kunnen bekoren.
Score: 8/10